RÜYA

11.Bölüm

1 HAFTA SONRA

Çok değil sadece 1 hafta geçti ama bir sürü aksiyon yaşadık.Yılların gözde bekarı Serra ilk defa aşık oldu.Yani üniversiteye giden biri için normal olmayabilir ama Serra için gayet normaldi.Daha öncekileri hep hoşlantı olarak hissetmişti.Ama bu defa fazlasıyla aşıktı.Sanırım Çınarda ona aşık. Geçen hafta dersimiz bittiğinde ben eve giderken Serra kütüphaneye inmiş.Orada ders çalışırken tanışmışlar Çınarla.Şimdi her gün görüşüyorlar ama sevgili değiller.Serrayı ilk defa böyle görüyorum. Ama içimde birazcık kıskançlık da var.Beni ikinci plana atmasından korkuyorum.Sanırım bencillik yapıyorum.Onun mutlu olmasını her şeyden çok istiyorum. Annemlerin hastanesinde canlı bomba bulundu.Neyse ki kimseye zarar vermeden imha edildi.Annem gayet sakin anlatırken ben şoka girmiştim.Şimdi de kaynanama gidiyorum.Ay böyle söyleyince de çok havalı oldu.Buğra annesiyle yaşamayı kabul etti.Bahçeli dubleks bir ev aldılar.Bu sabah eşyalar geldi bende şimdi yardıma gidiyorum.Bu davranışımla annemden de tebrik aldım tabii ki.Aklımdaki düşüncelerle gülümseyerek sokağa girdim.Biraz daha ilerleyip turuncu renk evin önünde durdum.Bahçe kapısı açık olduğu için direk girdim.Büyük beyaz kapının önünde durup zile bastım.Yeni eve yeni başlayan yardımcı kız kapıyı güler yüzle açtı.

"Hoşgeldiniz Eylem hanım."

"Hoşbuldum." deyip gülümsedim ve içeriye geçtim.Nursel hanımın yazar olduğunu yeni öğrenmiştim. Hatta öğrenir öğrenmez gidip hoşuma giden kitaplarından bile almıştım.Yalaka gelin.

"Hoşgeldin tatlım." dedi ortalıkta dolanan Nursel hanım.

"Hoşbuldum." dedim ona da.Hemen gelip sarıldı ve öptü.Ben gülümseyerek onun telaşını izlerken Buğra gelip arkamdan sarıldı.

"Hoşgeldin sevgilim."

"Hoşbuldum." dedim aynı kelimeyi üçüncü kez tekrarlamanın sıkıntısını yaşarken.Papağan gibi hoşbuldum dışında bir şey demiyordum.Hep birlikte bahçeye kurulan masada kahvaltı yaptık.Bu eve farklı işler için 4 tane çalışan alınmıştı.Biri yemekle ilgileniyor,diğeri temizlik işleriyle ilgileniyor,bana kapıyı açan kız elinden geleni yapıyor,bir de bu güzel bahçeyi daha güzel yapmak için bahçıvan. Sohbet ve bol bol kahkahayla geçen kahvaltıdan sonra ilk defa gördüğüm bir kız girdi bahçeye. Gözlerini Buğraya diktiğinde kaşlarım istemsiz olarak çatıldı.Buğraya baktığımda her şeyden habersiz annesiyle sohbet ediyordu.Kız bize yaklaştıkça onu öldürme planları kuruyordum.

"Selam." dedi kendini belli etmek için.Nursel hanımın ve Buğranın bakışları bir an kıza kaydı.Nursel hanım sevinçle ayağa kalkarken Buğra gülümsedi.

"Hoşgeldin." deyip kızı öptü Nursel hanım.

"Buğra merhaba." dedi kız şirinliğini ön plana koyarak.Buğra ayağa kalktı kızın yanına gitti ve yanağından öptü.Sonra ne yaptı biliyor musunuz? Sarıldı.

"Hoşgeldin Begüm." deyip ona bakmayı sürdürdü.İçimdeki kıskançlık duygusunu bastıramazken sinirlerim de devreye girmişti.İnsan sevgilisinin yanında böyle hareketlerde bulunur mu ya?

"Aaa Eylem sende tanışsana Begümle." dedi Nursel hanım.Yapmacık bir gülümseme yollayıp ayağa kalktım ve Buğranın yanına gittim.Özellikle koluna girip yapmacık gülümsememi sürdürdüm.

"Ben Eylem. Buğranın sevgilisiyim." deyip elimi uzattım.O da içten bir gülümseme dikkatinizi çekerim "içten" bir gülümsemeyle elimi sıktı.

"Memnun oldum bende Begüm. Buğranın kardeşiyim.Yani üvey." deyip kıkırdadı.Nursel hanımda güldüğünde rahatlamıştım.Neden Nursel hanımın kızı olduğunu düşünmemiştim ki? Çünkü salağım. Tanışma faslını geçtikten sonra evi düzenlemeye başladık.