16.Bölüm

158 11 1
                                    

Buğra'nın Ağzından

Güneş tüm mükemmelliğiyle doğarken arabamdan indim.Ne kadar araba süremeyecek kadar sarhoş olmadığımı söylesem de 3 kişiye 1 kişi kararı değiştirememiştim.Arabam uzaklaşırken kısa bir süre arkasından baktım ve cebimde anahtarımı aramaya başladım.Bulamamış olmama küfürler ederken kapı açıldı.Kafamı kaldırdığımda üzerinde beyaz askılı saten bir sabahlıkla Begümü gördüm.

"Anahtarımı bulamadım da..." dedim bakışlarımı ondan başka bir yere sabitlerken.Gözlerindeki elektriğe kapılmaktan korkuyordum açıkçası.

"Bende uyanmıştım da camdan seni görünce açtım kapıyı."

"Ha iyi." deyip bir adım attım ve içeriye girdim.Odama gidip dolabımı açtım.Başım merdivenleri hızlı çıkmamın ve sarhoşluğumun etkisiyle dönerken koltuğa oturdum.Gözlerimi kapatıp başımın dönmesinin geçmesini beklerken kapımın açılma ve kapanma sesini duydum.

"İyi misin?" Begüm'ün sesini duyunca gözlerimi açtım.

"Biraz başım döndü iyiyim." deyip ayağa kalktım.Başım hala dönüyordu ama Begümün fark ettiğini zannetmiyorum.

"Bekle yardımcı olayım." deyip önüme atladı ve dolabımı açıp gri pijama takımımı çıkarttı.Koluma girerek beni yatağa oturttu.Ben başımın dönmesine kendimi kaptırmışken o çoktan gömleğimin düğmelerini açmıştı.Gözleri bir süre vücudumda gezindikten sonra kollarımdan sıyırarak çıkarttı. Tişörtümü hızla üstüme geçirip pantolonuma baktı.

"Ben hallederim." dedim hemen.Ben ayağa kalkınca o da düzeldi.Başım tarifsiz bir şekilde dönerken Begüm yardımcı olmakta ısrarcıydı.Onu itmek isterken ters tepti ve o beni itti.Yatağa üst üste düşünce olan oldu.

***

Gözlerimi açtığımda baş dönmesinin yerini beni çıldırtacak derecede bir baş ağrısı almıştı. Baş ucumdaki çalar saate baktığımda saatin daha 9 olduğunu gördüm.Uykuyu zaten fazla sevmeyen biri olarak kendime geldim.Üzerimdeki yorganı düzeltirken çıplak olduğumu fark ettim.Dehşetle etrafıma bakınırken dün geceye ait bir şeyler hatırlamak istiyordum.Zihnim sadece Begümün üzerimi değiştirdiği kısıma kadar hatırlatıyordu bana.Sinirle yorganı üstümden atıp kıyafetlerimi giydim ve odadan çıktım.Böyle bir şey olmasına izin vermiş olamazdım.Asla asla...

Sarhoştun. diye uyardı iç sesim beni.O kadar da sarhoş değildim.Hem o benim kardeşim.Merdivenleri hızla inip salona ulaştım.Salonda kimse yoktu ama yemek odasından sesler geliyordu.Adımlarımı oraya yönlendirirken sakin olmaya çalışıyordum.Derin derin nefes alıp veriyordum.Kapıyı açıp içeriye girdiğimde annem ve Begüm'ün kahvaltı yaptığını gördüm.Annem beni Begümden önce fark etmişti.

"Günaydın oğlum hadi gel." bakışlarımı Begüme çevirdiğimde yüzünde anlayamadığım bir ifade vardı. Mutlu gibi,memnun gibi,amacına ulaşmış gibi.En azından hala umudum vardı.Öyle bir şey olmadı diye defalarca uyardım kendimi.Annem bir sorun olduğunu anlamış gibi masadan kalktı ve yanıma geldi.

"Siz yapın ben Eylemle buluşacağım." dedim hemen.

"Nasıl istersen.İyi misin?"

"İyiyim." deyip hızla kafamı salladım.Koşar adımlarla odama yöneldim.Hemen bir duş alıp dolabı açtım.Ben içinden kıyafet alırken kapım açıldı.Kafamı çevirdiğimde Begümü gördüm.Onu gördükçe artan sinirlerime hakim olamıyordum.

"Buğra." dedi fısıldar bir tonda.

"İşim var." dedim ona bakmadan.

"Konuşmak istiyorum."

RÜYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin