Aşk Beklemez #Wattys2015

Bölüm 34

Gece kuşlarını çok bekletmedim bu sefer. Hepinize yorumlarınız, eleştirileriniz ya da iltifatlarınız için çok teşekkür ederim . Keyif almanız dileğiyle...Müziğimizi unutmayın, sözleri oldukça anlamlı

          Elimden tut yoksa düşeceğim

Yoksa bir bir yıldızlar düşecek

Eğer şairsem, beni tanırsan

Yağmurdan korktuğumu bilirsen

Gözlerim aklına gelirse

Elimden tut yoksa düşeceğim

Yağmur beni götürecek yoksa beni

Atilla İlhan

''Siz ikiniz beni aptal yerine koyup, olanları benden daha ne kadar gizlemeyi düşünüyordunuz?''

Kerem Zeynep'i orada görmüş olmanın şaşkınlığını atamadan, Özlem'in ağzından çıkanlarla kalakaldı yerinde, Zeynep'in de kendisinden farkı yoktu. Özlem ise kollarını göğsünde kavuşturmuş, dili tutulmuş gibi kendisine bakan ikiliyi izliyordu. İkisi de neyi öğrendiğini bilemedikleri için duruşundan, bakışından anlam çıkarmaya çalışıyorlardı.

''Ne.., neden bahsediyorsun anne?''

''Hala aptal yerine koymaya devam edeceksin demek!''

''Hayır ama ben anlamadım..'' Hangisini öğrenmişti acaba? Yan gözle Kerem'e baktı, çıt çıkarmadan duruyordu.

''Öyle mi, pekiii, bir daha söyleyeyim, siz ikiniz daha ne kadar oyunlar oynayacak, benden saklayacaktınız, dedenlere kadar gelip hepimizi aptal yerine koymak hoşunuza mı gitti?''

Kerem utançla gözlerini kapattı, neyi öğrendiğini tahmin ediyordu. Zeynep artık inkar etmekten vazgeçti, ama hala neden bahsettiğini anlayamamıştı;

''Sen kimden öğrendin anne?''

''Hah şöyle, kimden öğrendiğimi sorduğuna göre arkadaşlarının haberi var demekki, hatta Deniz'in bile'' İkisine de tek tek baktı tekrar, ''Ben ne zaman öğrenecektim ha?!''

''Anne, bak..'' elini kaldırıp, sözünü kesti Özlem Hanım,

''Sen bak Zeynep Hanım, anneliğimi sorgulattın bana, senin gözünde ben nasıl bir anneyim ki; sevdiğim ve beğendiğim biri olduğunu, böyle bir ilişkiden mutlu olacağımı defalarca belli ettiğim halde, aranızdakini kızımdan değil de Kerem'in ofisindeki bilgisayar ekranından, o da tesadüfen öğreniyorum!''

Kerem büyük bir rahatlama ile ne zamandır tuttuğunu bilmediği nefesini bıraktı, tabi ya bugün şirkette toplanmış ve bir ara onun odasında çalışmışlardı.Galiba oradaki çalışma sırasında masadan dosya alırken görmüş olmalıydı ekrandaki fotoğrafı.

Zeynep babasının durumunu farketmediği için rahatlarken, Kerem'i öğrendiği için tedirgin olmuştu.

''Haklısınız Özlem Hanım, aslında ..'' diyen genç adamın konuşmasına izin vermeyerek kesti,

''Benim suçum anne, Kerem baştan beri saklamak taraftarı değildi, ama ben söylemek istemedim, o bana uymak zorunda kaldı, bu kadar tepki göstereceğini düşünemedim''

''Tepki göstermek mi? Tepkim ilişkinize değil, koca insanlarsınız , buna oldukça memnun da oldum, ama aptal yerine konmuş olmak ağır geldi''