Aşk Beklemez #Wattys2015

Bölüm 67 -FİNAL

Ve Aşk Beklemez için son kez merhaba gece kuşları ... Final gecikti, iki nedeni var; ilki hikayeye başladığım kurguya göre asıl final geçen bölümde Zeynep'in uçaktaki sahnesiyle olacaktı, yorum sizlere kalacaktı. Ama hem sizlerin bu ikiliyi bu kadar sahiplenip bana eşlik etmeniz hem de ilk bölümden beri beni destekleyen, yol gösteren ve cesaretlendiren deniz fenerim sevgili @qsawe-AsumanBrklce'nin burada bitirmenin okuyucuya saygısızlık olacağını söylemesi üzerine bu bölümü yazdım. Tabi ki kurguda olmadığı için de sıfırdan bölüm hazırlamak uzun sürdü.
   İkincisi de finali yayınlamaya bir türlü elimin gitmemesi. Onlardan ayrılmak zormuş gerçekten.
    Öncelikle okuyan , yorumlayan, yıldız koyan ya da gölge okur olmayı tercih eden herkese bu ilk uzun hikayemle olan yolculukta beni yalnız bırakmadığınız için tek tek teşekkür ediyorum. Bölümü yayınlamak, sonra heyecanla yorumları beklemek çok keyifliydi. İsimlerini tek tek telafuz etmek istediğim çok kişi var ama arada atlayıp kimseyi üzmek istemediğim için isim vermeyeceğim, sanırım onlar kendilerini bileceklerdir.
   İlk bölümden beri yanımda olanlara, sonradan katılanlara, kendi hikayeleri olduğu halde ego yapmayıp yorumlarıyla destek veren yazar arkadaşlarıma, reeldeki meslekten arkadaşlarıma, wattsapta kıyafet seçimine yardım eden dostlarıma, naifçe ya da öfkeyle de olsa varlığını belli eden okurlarıma, yanımdan ayrılmayanlara ya da sıkılıp bırakanlara da çok teşekkür ediyorum.
   Oldukça uzun neredeyse üç bölümlük bir final yazmış olmam umarım gecikmemi affettirir. Bölmek istemedim, isterseniz siz bölerek okuyun.
     Bölüm müziğimiz onlarla bütünleşen bir parça( pek çok bölümü onu dinlerken yazdım) çiçekler kendi bahçemizden, .... Herkese keyifli okumalar, yeni yolculuklarda buluşmak üzere, seviliyorsunuz gece kuşları....

     Ve aşk;
     Bir saç teli kadar inceydi

Üstünde yürüyebilmek için cambaz olmak değil

Yürekli olmak gerekiyordu

Cemal Süreya

''Aşkııımmm, bu elbise uygun oldu mu sence?''

   ''Olmaz mı aşkım, sen ne giysen yakışıyor zaten''

   ''Bu halimle bile?? Emin misin?'' dedi genç kadın kocaman karnını göstererek.

   Hamileliğinin sekizinci ayını sürdüren karısına baktı Kerem, aşkla parlayan gözlerini saklamadan. Bakışlarını fark etmeyen kadın hala söyleniyordu, ''Her şey aklıma gelirdi de karnı burnumda sınava gireceğim hiç aklıma gelmezdi''

   ''Otuzsekiz yaşındaki bir adamın sınava giren bir karısı olması güzelmiş, insana kendini genç hissettiriyor''

   ''Umarım hocalar da senin kadar iyi karşılarlar bu durumu da beni fazla zorlamazlar. Bazılarının gıcıklık yaptığını duymuştum çünkü''

   ''Belki de kıyamayıp üstüne gelmezler'' derken yaklaşıp yavaşça sarıldı, ''Sen bunu dert etme, çok iyi hazırlandın. Eminim bugün bitecek bu iş. Bu kadın hamile haliyle nasıl da çalışmış diye takdir edecekler bence''

   ''Ya da daha çocuk yapacak zamanı planlayamazken, kariyerini nasıl planlayacak da diyebilirler. Acaba çok zorlanırsam ağrılarım başlamış numarası mı yapsam? Her zaman tutar nasılsa..'' dedi göz kırparken.

   Kerem gülümseyerek ellerini tutup sol el bileğinin iç yüzünde, tam da nabzının üzerine denk gelecek şekilde uzanan sonsuzluk şeklindeki dövmesine dudaklarını dayadı. Karısının bu temas nedeniyle ilk günkü gibi heyecanla atan kalp vurusunu hissetti. Sonra oraya küçük bir öpücük koyup dudaklarına uzandı. Tutkulu bir öpüşmeden sonra zorlukla ayrılarak, ''Hadi artık gidip son sınavını da ver, bir daha çocuklar okula gidene  kadar sınav stresi yaşamak istemiyorum''