Aşk Beklemez #Wattys2015

Bölüm 51

Merhaba gece kuşları, beğeneceğiniz bir bölüm olması dileğiyle, müziğimiz eşliğinde keyifli okumalar dilerim... Bölüm ithafı yapmıyorum biliyorsunuz, ama bu bölüm okuyan, destekleriyle ve sıkı eleştirileriyle yanımda olan sevgili dostlarıma gelsin, kim üzerine alınırsa bölüm onundur...

                           

Konuşmaya ancak gece Kerem'lerin evinde havuz başında oturdukları zaman fırsat bulabilmişlerdi. Çünkü genç kadının evine çıkarken asansörde başlayan, bakışlardaki yoğun tutku onları yabancı gözlerden koruyan bir duvar olmadığı için eyleme dökülemeyip sadece ortamın ısısını yükseltmişti. O dört katı çıkmak hiç bu kadar uzun gelmemişti. Ve kabin içinde duygular hiç bu kadar elle tutulur yoğunlukta hissedilmemişti. Hiç konuşmadan asansörden inip nasıl eve girdiklerinin ve ellerindeki eşyaları ortalığa atıp öpüşmeye başladıklarının farkına varamadan Kerem dairenin kapısını kapatıp Zeynep'i kapıya yaslamış, vücudunu ve dudaklarını keşfe çıkmıştı. Hafifçe yukarı kaldırdığı genç kadının cevabı bacaklarını beline dolayarak gelmiş, kendilerini yeniden tek vücut olmanın karşı konulmaz hazzına bırakmışlardı.

''Bence bu hızlı sevişmelerimize bir son vermeliyiz'' , mutfak sandalyelerinden birinde nefes nefese oturmuş, birbirlerinden ayrılmadan, doyuma ulaşmış vücutlarını dinlendiriyorlardı.

''Güzelim o zaman önce bu ayrılıklara bir son vermeliyiz''

''Ayrılık mı? Bütün hafta sonu bir aradaydık Kerem''

Yüzüne düşen saçlarını düzeltip dudağına bir öpücük kondurdu, ''Ben ona bir arada olmak demezdim. Zaten hangisi daha zor bilemedim, uzakta olup göremeyip özlemek mi yoksa yanında olup dokunamadan özlemek mi?''

''İkisi de birbirinden zor, ama yanındayken diğer insanlar yokmuş gibi , onlara çaktırmadan hayal kurabiliyorsun ya işte o çok heyecanlı oluyor''

''Öyle mi ? Nasıl hayallermiş onlar? Yani karşılaştıralım bakalım ortak yönlerimiz var mı?''

''Hıı, benimkiler +18 oluyor biraz'' dedi yüzünde çapkın bir edayla, ''Mesela popona bakıyorum, serbest çağrışım yaparak ooh neler düşünüyorum bir bilsen''

''Böyle anlatmaya ve kıpırdanıp durmaya devam edersen düşüncelerimizi eyleme dökecek ve Baran'lara biraz ayıp edeceğiz ama bence bir sakıncası yok tabi''

''Hii, tamamen aklımdan çıktılar'' diyen genç kadın hızla kucağından kalkıp banyoya koştu.

Kısa sürede hazırlanıp yola çıkmışlardı, ''Çok ayıp oldu, sence anlamışlar mıdır niye geciktiğimizi?''

Kerem onun bu tedirgin hallerine gülerek uzanıp elini tuttu, arabaya bindiklerinden beri sürekli konuşup kendi kendini dolduruşa getiriyordu, ''Canım bir sakin olur musun artık, anlasalar ne olacak? Üniversite zamanı Derin yüzünden Buğra ile beni az kapı dışarı etmemişti Baran''

''Ya o ayrı bu ayrı, anlayacaklar işte''

Kerem yan gözle onun sıkıntıyla şişirdiği yanaklarına, bir çözüm bulmak ister gibi oynadığı ellerine baktı, bu konudan uzaklaştırmalıydı, ''Halanla bir sorun mu oldu Ankara'da?''

''Aa sorma ya o konuyu, halam bizimkileri biliyormuş'', genç adamın atağı başarılı olmuş konu değişmişti.

''Gerçekten mi?'' yaşadığı şaşkınlıkla bir an arabayı hafifçe kaydırmış ama hızla toparlamıştı.

''Hıı, gerçekten''

''Ne diyor, yani bizim için ne diyor?''

''Ne diyecek, önce umarım sadece arkadaşsınızdır dedi, öyle olmadığını görünce de ileri gitmişsek eğer bu yüzden senden ayrılamayacağımı düşünmememi , bana her zaman destek olacağını söyledi''