Achterom

06

Hoofdstuk 6:

'Madame! Kom eens hier!'

Mokkend stond Tessa op. Ze was op haar gemak bij de eettafel een tijdschrift gaan lezen, maar haar Sandra had duidelijk andere plannen.

Sandra had er de afgelopen dagen op aangedrongen een goed gesprek met elkaar te hebben. Maar Tessa wist dat haar moeder haar een rotgevoel zal gaan aanpraten. Nog méér gezeur.

Tessa stapte door de achterdeur heen en nam plaats op één van de tuinstoelen. Er zat een aangenaam kussen omheen, waardoor Tessa weer ouderwets onderuit kon hangen.

'Ik vind dat we nu toch echt moeten gaan praten,' haar moeder klonk dwingend. Tessa kon er onder geen enkele mogelijkheid onder vandaan komen.

'Waarom wilt je dat zo graag? Ik heb er niet zoveel behoefte aan als ik eerlijk ben,' met een zielig gezicht probeerde Tessa een beetje medeleven van haar moeder te krijgen.

'U Tessa. U!'

'Sorry,' zei Tessa schuldbewust.

'We gaan erover praten. Of je het nu wilt of niet!'

'Oké,' zuchtte Tessa diep. Ze bereidde zich voor op een hevig gesprek. Het zal vuur tegen vuur worden.

'Ik snap niet dat je zo'n man als Arjan kunt laten gaan! Hij is fantastisch,' Sandra was in de hemel toen ze dacht aan Arjan. Ze had het er altijd over hoe graag ze zo'n type man zou willen hebben.

'Je hebt papa toch!'

'Teun heeft hier nu eventjes niets mee te maken. Het gaat nu over jou. Jij gaat terug naar Utrecht. Je gaat met hem praten en het goedmaken. Eerder dan dat wil ik je niet meer spreken!'

Het was haar moeders manier om er voor te zorgen dat ze het goed ging maken. Ze wist hoeveel familie voor Tessa betekende. Het maakte haar moeder niet uit dat ze dan niet gelukkig was. Het enigste waar zij aan kon denken was haarzelf. Maar Tessa vond het moeilijk om te breken met haar familie. Dan had ze niemand meer om op terug te vallen.

-

'Doei,' zuchtte Tessa. Ze had al haar spullen bij elkaar geraapt en had het in de kofferbak van haar auto gedaan.

'Houd je aan je afspraak!'

Tessa drukte nog een keer op haar claxon en reed toen de straat uit. Ze was onderweg naar Utrecht. Om het uit te praten met Arjan, op aanraden van haar moeder.

Het was doordeweeks, dus de kans dat Arjan thuis zou zitten was klein. Tessa had zelf eigenlijk ook aan het werk gemoeten, maar was met het smoesje dat ze ziek was er mee weggekomen.

-

Met haar hart in haar keel reed ze Utrecht binnen. Vanaf hier zou het nog ongeveer tien minuten rijden zijn om bij haar huis uit te komen. Tessa wist niet wat ze moest verwachten van het gesprek. En ergens diep vanbinnen hoopte ze dat Arjan de relatie zou beëindigen.

Wel zou ze dan snel op zoek moeten naar een nieuwe woonruimte. Het liefst in de buurt van Groningen, maar dan zou ze iedere ochtend lang moeten rijden om bij haar werk te komen. Niet ideaal dus.

Met trillende handen stopte ze de sleutel in het sleutelgat van de deur. Ze duwde de deur voorzichtig open en stapte binnen. Haar tas liet ze in de gang neerploffen. Haar jas hing ze op aan de kapstok en haar schoenen gingen in het schoenen rek. In de spiegel checkte ze nog even haar make-up.