Achterom

34

Hoofdstuk 34:

De verraderlijke witte stranden, die werden gesierd door de helder blauwe zee. De palmbomen die rustgevend heen en weer bewogen door de sterkte wind die er stond, door het savanneklimaat.

Viktor liet het zand zijn voeten omsluiten, en genoot van de muziek die door zijn oren tetterde.

It's been a long day without you, my friend

And I'll tell you all about it when I see you again

We've come a long way from where we began

Oh, I'll tell you all about it when I see you again

When I see you again 

Viktor dacht terug aan Hagen, zijn voormalige beste vriend. Die hij in geen jaren had gezien, en in geen maanden meer had gesproken. Viktor had zijn beste vriend belooft contact te houden, maar langzaam verwaterde het. Misschien was het ook wel niet een echte vriendschap, anders hadden Viktor en Hagen er wel alles aan gedaan om met elkaar in contact te blijven.

Viktor schopte met zijn voeten een beetje zand weg en deed een verwoede poging om zijn woede in te houden.

'Fuck,' schold hij, meer naar zichzelf.

Het aannemelijke temperatuurtje dat het water had trok Viktor aan. Tot zijn knieën stond hij in het water.

'Viktor?,' vroeg de mannenstem achter hem, hij wist bijna we zeker dat het Nicolai was.

Viktor knikte en draaide zich om naar Nicolai, die achter hem aan was gelopen.

'Ik weer naar Nederland ga,' zuchtte hij. 'Het gaat goed komen met Tessa, dat weet ik zeker. Maar daarbij heb je op dit moment niets aan mij.'

'Bedankt dat je er voor mij was Nico,' Viktor draaide zich om en gaf Nicolai een mannelijke knuffel.

-

I live my day as if it was the last

Live my day as if there was no past

Doin' it all night, all summer

Doin' it the way I wanna

Yeah Imma dance my heart out 'til the dawn

But I won't be done when morning comes

Doin' it all night, all summer

Gonna spend it like no other

Viktor neuriede zachtjes mee op de radio die aanstond in de badkamer. Tijdens het douchen had hij de radio aan gezet, om zo niet al te alleen te zijn.

Misschien was het één van de meest voornamelijke reden dat hij van dit nummer hield Tessa was. Tessa was dol op dit nummer.

Het water sloot hij af, zodat de douche uitging. Hij pakte een handdoek en droogde zich af.

Een aantal klopjes op de deur deden Viktor irriteren, maar niets of niemand kon zijn dag nog verpesten. De kans dat Tessa snel wakker werd werd alleen nog maar groter.

Met een badjas om zich heen geslagen opende hij de deur, en liet zijn moeder binnen.

'Goeiedag Vik,' groette ze hem vrolijk. 'Vindt je het goed als ik anders zo naar Tessa ga? Dan kun jij even rustig hier gaan eten.'

Viktor knikte en liet zich neerzakken ik het bed. Vanuit een zittende positie keek hij zijn moeder aan. 'Er kan niets meer gebeuren. Dus je mag wel gaan.'

Viktor zijn moeder gaf hem een kus op zijn voorhoofd en verliet de kamer weer. Waarschijnlijk zou ze op weg gaan naar Tessa.

-

Viktor had zijn korte broek aangedaan, en een wit t-shirt. Nu zat hij beneden in de eetzaal aan zijn avondeten. Rijst met kip, zoals ze dat veel aten in Curacao.

Hij genoot van het eten. Zo uitgebreid had hij al een aantal weken niet meer gegeten. 

Zijn telefoon bekeek hij ook weer, en hij scrolde door zijn social media heen en beantwoordde berichtjes.

Nicolai:
Ben veilig aangekomen in Nederland. Laat het mij weten als er iets veranderd.

Viktor:
Zal ik doen. Bedankt ;)

Viktor glimlachte even en keek om zich heen de zaal rond. Een bejaard stel zat aan de ijs. En een aantal kinderen genoten van hun bord patat.

"Met mama."

"Hoi, wat is er?"

"Je moet naar het ziekenhuis komen."