Achterom

40

Hoofdstuk 40:

'Hoi,' stamelde Tessa. Sandra stond in de deuropening.

Viktor begeleide Tessa door zijn hand op haar rug te leggen naar binnen. Ze liepen achter Sandra aan de woonkamer in.

Sandra nam plaats in de zwarte stoel, en Viktor en Tessa gingen zitten op de bank.

Het voelde niet comfortabel voor Tessa om nu weer in haar ouderlijke huis te zitten.

Nu was het het moment: of het zou goed komen óf Tessa zou het voor altijd over zijn. Dat had Tessa Sandra al duidelijk gemaakt.

Het duurde niet lang voordat Sandra brak en haar handen op Tessa's bovenbeen legde. 'Het kan echt niet zo Tessa.'

'Mama, laat me los,' zei Tessa. Ze trilde, en werd door Viktor dichter tegen zich aangetrokken.

Sandra ging weer achterover in de stoel zitten. 'Ik voel me gek worden! Ik hoor mensen tegen me praten!'

Tessa haar ogen sperde open en keken haar moeder verschrikt aan. De blik in haar ogen, de vorm die haar stem had aangenomen. Dit was niet wat Tessa wou - haar oude moeder vond ze leuker.

'Was Arjan niet leuk genoeg meer,' zei haar moeder. Ze bewoog druk heen en weer in de stoel. 'Ik dacht dat jullie samen gelukkig waren. Maar ik werd voor de gek gehouden!'

'Mevrouw, gaat het wel?,' vroeg Viktor. Hij probeerde het ijs te breken, maar Tessa kon er niets meer aan doen. Ze was niet meer op haar gemak.

'De stemmen in mijn hoofd blijven doorpraten! Ze houden hun mond niet meer!'

'Waar is papa?'

'Papa is weg! Foetsie, hij was weg! Hij is weg Tessa!'

Tessa blies haar adem diep uit, en nam daarna weer een verse teug lucht.

'Had je pijn? Ik wil weten of je pijn had!'

'Ik had pijn ja,' slikte Tessa, ze werd bang voor haar moeder. 'Ik had heel veel pijn.'

'Ik had het gedroomd! Ik zag het voor me! Ik zie de laatste tijd wel meer mensen. Zelf Jente kwam even langs in mijn gedachten!'

'Mam!,' schreeuwde Tessa. 'Hou je mond! Houd gewoon je mond dicht!'

Tessa's moeder stopte plotseling met de wartaal en bleef stil zitten op de stoel. 'Ze hebben je Tessa! Ik zie ze!'

'Viktor, ik wil gaan,' slikte Tessa. Ze was opgestaan en trok Viktor aan zijn hand mee naar buiten.

'Waar ga je heen Tessa? Ik was zo blij dat je er was! Eindelijk gezelschap van iemand!'

Tessa opende de deur en sloeg deze met een klap dicht toen ze met Viktor buiten was.

'Ik wil naar hu-uis,' snikte Tessa. 'Ik wil weg van haar.'

'Het is goed Tessa,' zei Viktor. Hij trok haar in een knuffel en kriebelde met zijn hand door haar haren. Nog steeds stonden ze in de voortuin van Sandra.

-

'Ga maar slapen,' fluisterde Viktor. Het was avond, en ze hadden zijn huis bereikt. 'Het is goed liefje. Ik kruip er zo ook in.'

Tessa was in de auto al in de slaap gevallen, en Viktor had haar dus naar binnen getild. Ze was wakker geworden toen Viktor haar weer aan het omkleden was.

'Ik wil mijn moeder nooit meer zien.'

'Dat is goed schat. Het is aan jou om die keuze te maken, als je het uiteindelijk als nog wilt-,' Viktor werd afgekapt door Tessa.

'Dat gebeurd niet.'

'Je weet wat ik zei,' knipoogde Viktor. Met zijn hand streelde hij haar kin, en plaatste hij een kus op haar voorhoofd.

Viktor trok zijn kleren uit en kroop naast Tessa in bed. Hij knipte het nachtlampje uit.

Tessa lag met haar rug naar Viktor toe, maar dat deerde Viktor niet. Met zijn hand streelde hij de buitenkant van haar buik.

Naar een aantal minuten hoorde hij de ademhaling van Tessa geleidelijker worden en was het duidelijk dat ze in slaap was gevallen.

Viktor kroop dichter tegen Tessa aan en sloeg zijn arm om haar heen. Zijn hoofd legde hij tegen haar rug aan, waar hij voor het slapen gaan nog een kusje tegen aan plaatste.