Achterom

21

Hoofdstuk 21:

'Bij deze wordt u officieel opgepakt voor poging tot doodslag,' de woorden kwamen binnen als bommen in het hoofd van Viktor.

Vervolgd. Voor doodslag. Op zijn eigen vriendin.

Leefde ze nog?, was de vraag die door Viktor zijn hoofd tolde. Hij moest de tafel stevig vasthouden, om niet flauw te vallen.

'Leeft ze nog?,' vroeg de trillende stem van Viktor. Hij zat al in het politiehokje, maar nu was hij officieel opgepakt. En was hij niet meer in voorarrest.

'Mevrouw is nog steeds in kritieke toestand. Wij hebben gisteren voor het laatst contact gehad.'

'Gaat ze het overleven?,' vroeg hij slikkend.

'Ze doen hun best om haar leven te redden, maar de kans is nihil.'

'Wat als ze wel komt te overlijden?'

'Dan zal je worden vervolgd voor moord.'

-

'Mama? Tessa was net op het nieuws,' zei Mara met tranen in haar ogen tegen haar moeder die in het najaarszonnetje zat te genieten.

'Ik wil haar naam niet meer horen! Was ik niet duidelijk genoeg?,' sloeg de stem van Sandra over.

'Ze is dood,' zei Mara terwijl ze in tranen uitbarstte.

'Was dat maar zo,' zei Sandra onverschillig terwijl ze weer verder in haar tijdschrift bladerde.

Mara stampte het huis weer binnen. Sinds de opname van haar vader werd haar moeder alleen nog maar gekker. Haar broers waren vaak niet thuis, waardoor ze met hun tweeën overbleven.

Mara pakte uit het sleutelkastje haar fietssleutel en pakte haar telefoon die ze in haar zomerjas deed. Ze was blij dat haar oortjes er nog in zaten.

Ze stapte op haar fiets en reed naar het ziekenhuis waar haar vader lag. Daar was het rustig.

Tijdens het fietsen raakte ze verwikkeld in haar gedachten.

Was het waar dat Tessa niet meer leefde? Zo ja, dan was ze haar zus kwijt. Het drong nog niet helemaal tot haar door.

Had ze pijn gehad? Hoe was het gebeurd? Was Viktor niet in de buurt? Wie had het gedaan?

Haar moeder had zich vreemd gedragen en was zogenaamd een paar dagen op vakantie geweest. Daarom was tante Sabia bij haar en haar broers blijven slapen.

Had haar moeder er iets mee te maken?

De vragen maakte haar gek. Ze moest letten op de weg, want ze had al weer bijna twee ongelukken veroorzaakt.

Het was maar goed dat ze binnen vijf minuten arriveerde bij het ziekenhuis. Mara zette haar fiets op slot en liep het ziekenhuis binnen. In het winkeltje kocht ze een flesje water, die ze wel nodig had.

Kalmeren. Dat moest ze doen.

Haar vader lag nog rustig te slapen toen ze zijn kamer binnen kwam. Ze deed haar jas uit en legde die over de stoel heen. Haar telefoon en oortjes legde ze in de vensterbank neer, waar ze in ging zitten.

Once I was seven years old, my momma told me,
Go make yourself some friends or you'll be lonely.
Once I was seven years old.

It was a big big world, but we thought we were bigger.
Pushing each other to the limits, we won't learn them quicker.
By eleven smoking herb and drinking burning liquor
Never rich so we were out to make that steady figure

Het liedje stond al een paar dagen in de top 50 lijst van Spotify, waardoor het bijna onmogelijk was om het liedje niet te luisteren.

Mara had altijd al een zwak voor liedjes met een zielige ondertoon, maar nu alle hectiek leek het allemaal nog net even wat erger. Al snel moest ze haar tranen wegvegen.