Achterom

18

Hoofdstuk 18:

Even waren alle negatieve gevoelens van Tessa afgespoeld. Ze hoefde zich géén zorgen meer te maken over Arjan en evenmin haar moeder. Ze was gelukkig met Viktor, waarmee ze op Curaçao was beland.

Ze huppelde door de keuken heen en prikte Viktor in zijn zij. Die zichzelf uit een reflex wegtrok.

'Niet doen gek!,' lachte Viktor. Nu was het zijn beurt om het bij Tessa te doen. Om te voorkomen dat hij bij haar buik kwam ging ze als een foetus op de grond liggen. Jammer voor Tessa werkte dit niet.

'Genade!,' schreeuwde Tessa naar de kietel beurt die Viktor er achteraan had geplakt.

Viktor stopte met kietelen en tilde Tessa op. Op de bank gooide hij haar neer. Hij kroop bovenop haar en kuste haar teder. 'Ik hou van je Tessa.'

'Ik hou ook van jou Viktor. Heel veel,' giechelde Tessa terwijl ze Viktor in een knuffel trok. Even was ze weer een schoolkind dat voor de eerste keer verliefd werd.

'Zullen we vanavond uit eten gaan?'

'Lekker,' zei Tessa terwijl ze haar maag alweer hoorde rommelen.

-

Rollerskates, them lines
Hot sun and clear blue skies
The waves are crashing by
And when she passed me by
And gave a wink and smile
And I was on cloud nine
Lord

And girl you know
Round and round your loving winds me up
Like a hula, hula hoop, hula, hula hoop, oh
Round and round your loving winds me up
Like a hula, hula hoop, hula, hula hoop, oh
Round and round your loving winds me up
Like a hula, hula hoop, hula, hula hoop, oh

Het liedje van Omi denderde door de speakers in de villa. Tessa en Viktor hadden het gezellig gemaakt. Beide stonden ze bij het zwembad te dansen. De sfeer zat er goed in, dus vond Viktor het wel eens tijd om een duik te nemen in het zwembad. Hij trok Tessa achter zich mee.

Hij gaf haar een kusje terwijl ze onderwater waren.

Misschien was dit wel zijn laatste.

-

De taxi had hun op de afgesproken plek afgezet. Ze waren uitgestapt en hadden elkaars hadden vastgepakt. Viktor trok haar mee de straat over, waarna hij het restaurant in liep.

'Fischer,' had Viktor gezegd toen de ober vroeg of ze hadden gereserveerd. Ze werden direct naar het dakterras gebracht, die Viktor had afgehuurd.

Beide hadden ze wat besteld. Waardoor ze nu alleen nog maar hoefde te wachten op het eten.

'Weet je al wat je gaat doen als we terug zijn in Nederland?'

'Hoe bedoel je?,' vroeg Tessa onbegrijpelijk.

'Ga je weer aan het werk? Blijf je bij mij wonen of wil je toch nog een eigen huisje.'

'Ik denk dat ik wel weer aan het werk wil. Noëlla sleept me er vast wel doorheen.'

'Dat weet ik wel zeker. En anders ben ik er ook nog.'

'I love you.'

'Jeg elsker dig.'

Het eten werd tijdens het gesprek op tafel gezet, wat de gelegenheid gaf om te gaan eten. In stilte aten ze hun borden op.

Naar het eten genoten ze vanaf het dakterras nog even van het uitzicht dat de kust met zich mee bracht. De zon ging onder, waardoor de hemel hun gebruikelijke kleur verloor.

Viktor stond op van zijn stoel. Tessa volgde zijn voorbeeld.

Zijn hoofd draaide hij even om toen hij beruchte geluid hoorde. Schoten. En ze waren dichtbij.

Met een flits draaide hij zijn hoofd om, zodat hij weg kon vluchten samen met Tessa. Hij draaide zich om, maar zag Tessa niet meer staan. Automatisch keek hij naar beneden.

De plas bloed om Tessa heen werd steeds groter. Het witte jurkje kleurde rood.

Hij schoot om en liet zichzelf in een rap tempo naast Tessa afzakken. Haar bovenlichaam tilde hij op. Hij duwde Tessa dicht tegen zich aan. Zijn wangen beplakte met tranen.

Het leek uren te duren, maar toch kwam de politie het dakterras opgerend, evenmin de ambulancebroeders.

De woorden ging aan hem voorbij.

'She has to go to the hospital! Now!,' zei één van de ambulancebroeders tegen de politie.

Wie had er zulke haatgevoelens voor Tessa? Wie zou een moordaanslag op haar willen plegen? Er flitsen meerdere namen door zijn hoofd. Sandra. Arjan. Noëlla? Nee, dat was wel de laatste die hij kon verdenken. Maar voor hij het wist waren de handboeien om zijn handen heen gesloten en kon hij nergens meer heen.