A Twist Of Fate (My Uncondition Love) ✔️

UL 38

Di ako alam kung paano kami nakarating dito sa Antipolo na di nag-aaway. Habang daan inisip ko kung tama bang sumama pa siya dito. Ang dami naman niya dapat isama. Bakit siya pa? At sino na naman yung babaeng kasama nito kanina. Another Camille na naman ba? Asan nga ba si Camille? Ano bang nangyari sa dalawa? Bakit sila bag break? Bakit may iba na si Camille? Ang daming katanungan ang sumiksik sa utak ko.

"Andito na tayo..." Arvin said.

Nilibot niya ang kaniyang paningin at na mangha siya sa kaniyang na kita. Sumunod siyang lumabas at di na niya hinintay na pagbukasan siya nito. Nasa mataas silang lugar ng Antipolo na kung saan makita mo sa ibaba ang ilaw sa ibaba.

"Wow!" Na amazed siya sa nakita. Parang mga christmas light na kumukutip kutitap ang mga ilaw.

"Ang ganda di ba?"

"Oo! Napaka!" Masayang sagot niya na di nililingon ito.

"I bought this land three years ago. Sabi ko di ko itatayo ang magiging bahay ng pamilya ko." Sa sinabi nito na palingon siya.

"Ang swerte naman ng magiging asawa mo..." mahina sagot ko. Alam ko naman di ako ang babaeng gusto niya makasama. He want Camille back kaya nga magpapanggap kami mag-asawa pansamantala.

"Three years ago. Lahat naka planado na ang lahat. But sadly biglang nawala ang lahat sa pagbabalik niya. I found out na ikakasal na siya sa iba. Her grandpa talk to me three years ago, na layuan ko ang kanya apo. Akala ko nagbibiro lang. Pero hindi. Di daw ako na kakabuti sa babaeng mahal ko o apo niya..." Humugot muna ito ng malalim na buntong hininga bago ipinagpatuloy. Nakinig na lang ako sa sinasabi nito. Di ko momment ito kaya dapat akong manahimik. "I realized my feeling when she left me. At nang nagkita kami mas lalo kong pinagtibay na ang tanga ko kasi di ko man lang na ipakita sa kaniya ang feelings ko. And now eto may problema na naman. Di ko pa nasasabi sa kaniya na mahal ko siya..."

Natulala siya sa huling sinabi nito. Ang pakiramdam niya para siya ang tinutukoy ni Arvin. Pero ayaw niya mag-assume katulad ng dati. Oo nga't mahal niya ang asawa pero kailangan din niyang i-save ang puso niya.

Humarap ito sa kaniya kaya di niya maintindihan kung saan niya ipapaling ang paningin niya.
"Abby, I love you... I know di ka maniniwala. But it is true. I feel jerk when I realized that I love you and I need you. I can't live without you, when you left me. I wanted to follow pero sabi ni Daddy wag muna. Kaya nagkasya na lang ako sa mga kuwento nina Mama at Daddy sa akin."

Kumunot ang noo ko sa tawag nito sa Mama ko.

"Huwag kang magtaka kung bakit Mama na ang tawag ko sa mother mo. Mama Elaine is a very kind person. At tama si Dad. Kaya simula nang umalis ka naging close kami..."

Di niya alam kung ano ang nararamdaman niya sa mga sinabi Arvin sa kaniya.

"How?" Dap asked.

"How?" Balik ni Arvin na tanobg sa kaniya.

"Paano mo na laman na mahal mo ako?"

"Here..." hinawakan ni Arvin ang kaniyang dibdib. "When you left me my heart are empty. I don't why but it's happen. I never felt this heartbeat to Camille. Noong nagbreak kami pare pareho namin na isip na di nagwowork ng relationship namin. I have a need na kayang ibigay ni Camille kaya siguro ganon..."

Napalunok na lang si Dap sa mga sinabi ni Arvin. Pero na nahimik pa rin siya. Pero naasar siya sa huling sinabi nito. 'E di wow!' Gusto niya marinig ang lahat ng sa loobin ng asawa.

"Ever second I feel empty. Ever minutes I'm missing. Ever day I feel stupid. And ever week I feel crazy. Kaya ever month sabi nina Daddy magpacheck up daw ako sa doctor kasi nagsasalita daw akong mag-isa. Alam mo bang ikaw pala ang energy drink ko sa umaga. Lunch you're my appetaizer. At ikaw rin pala ang dessert ko sa dinner. Kapag inaasar kita. Kapag umiiyak ka. Kapag nagagalit ka sa akin. Yun pala nagpapansin lang ako sayo..." natatawang sabi ni Arvin. "Siguro di ko lang natanggap sa sarili. Kaya sa utak ko kaagaw kita sa lahat..."