KAPIŞMA (TAMAMLANDI)

Bölüm 21 - Tuğba~Volkan

Multi; Tuğba...

Bu bölümde tek bir kişiye bağlı kalmadım,birden fazla kişinin bakış açısından yazdım...

ARKADAŞLAR SONDAKİ NOTU OKUYUN LÜTFEN.

~Tuğba'nın Ağzından~

Okul çıkışı bazen deniz kenarına giderdim.Aklımı dağıtmak için...Günün yorgunluğu,anne ve babamın ayrılmış olması...

Hepsini düşünmek için güzel bir yer.Kulaklıklarımı da takıp tuzlu havayı ciğerlerime çektim.Babam ve annem uzun zamandır anlaşamadıklarını söylediler ama bana belli etmemek için ellerinden geleni yapmışlar.Geçen gece ki kavgalarına şahit olduğumda her şeyi anlatmak zorunda kaldılar.

Biraz daha yürüdüm.Kafamı kurcalıyan o kadar saçma sorular vardı ki,artık hangi birini öğrenmeye çalışmam gerektiğini bilemiyordum.Yanımda birinin yürüdüğünü fark ettiğimde kafamı sağa çevirdim.

Gördüğüm kişiyle kaşlarım istemsizce yukarı kalkarken benim yanımda rahatça,hiçbir şey olmamış gibi yürümesi şaşırtıcıydı.

Hala gözlerimi Ondan çekmemişken sırıtmaya başladı.Sonra kafasını bana çevirip göz kırptı.Gözlerimi devirdiğimde ise güldü.

Güldüğünü gördüğümde kulaklıklarımı çıkardım ve bende istemeden de olsa gülmemi engelleyemedim.İlk defa böyle oluyordu.Biri yanımda güldüğünde,hiçbir şey olmamasına rağmen ilk defa içimden gülmek gelmişti.Ve bu his çok güzeldi...

"Rahatlamak için güzel bir yer."

"Buraya rahatlamaya geldiğimi nereden çıkarttın?" dediğimde kafasını denize doğru çevirdi.Biraz öyle durduktan sonra bana bakmadan konuştu.

"Bakışlarından..." dediğinde gülümsedim."Sanırım sende buraya rahatlamak için geliyorsun."

Derin bir nefes alıp"Düşünce denizimde boğulmak yerine buraya düşüncelerimi boğmaya gelirim." dediğinde ağzım 'o' şeklini aldı.Şu hayatta tek derdi olan ben değilim ve insanların dertleri ne kadar büyük olursa kendini o kadar toplumdan soyutladığını da çok iyi biliyorum.

Annem psikolog olduğu için bunları küçüklüğümden beri biliyorum.

"Ve anlaşılan sen düşünce denizinde boğuluyorsun." Diyen Volkan'a döndüm.

"Sanırım." dediğimde bana biraz yaklaştı."Anlatmak istersen dinlerim." Biraz düşündüm.

"Seni de sıkar boşver." dediğimde o alaycı bakışını yolladı.Biraz sonra söyleyeceği cümlenin beni güldüreceğine şimdiden anlamıştım.Bu bakışından sonra hep gülüyordum.

"Benim dertlerim az,biraz da seninkilerden istiyorum." Kıkırdadığımda keyfi yerine gelmiş gibi sırıttı.Karşımızdaki banklara oturduğumda yanıma oturdu.Denizi izlerken derin bir nefes aldım.

"Annem ve babam boşanıyor."dediğimde tepkisine bakmadım ve denizi izlemeye devam ettim.Hala konuşmamıştı.Ama bana birinin 'Merak etme her şey yoluna girecek' tarzında bir konuşma yapması gerekiyordu.Ailemin yaptığı konuşmayı, şuan başka birinin söylemesi gerekiyordu.

İhtiyacım var mıydı? Bilmiyorum ama biri bunu söylemezse hayatım düzene girmeyecekmiş gibi hissediyordum.

Yanımda küçük bir hareketlenme oldu ama bakmadım.Kulağımda nefes hissedince titredim."Merak etme her şey yoluna girecek..." dediğinde kafamı hızla Volkan'a çevirdim.Kafamı çevirdiğimde burun buruna geldik.Yutkunup gözlerine baktım.O can alıcı,denizin,gökyüzünün beni rahatlatan rengi şimdi küçücük kürelere hapsolmuş beni benden alıyordu.Yutkunduğumda gözlerini gözlerimden ayırmadı.