KAPIŞMA (TAMAMLANDI)

Bölüm 36 - Bal Dudak

~Emir'in Ağzından~

Yılbaşından sonra Ela ile mutlu mesut bir hafta geçirmiştik..Ta ki dün cadolozun çikolata krizi tutasıya kadar..

"Ah hadi ama güzelim regl döneminde falan mısın?" dediğimde gözleri büyümüş,yanakları kızarmıştı.Sırıtmaya başladığımda elleriyle yüzünü kapatıp sinirle inledi."Beni böyle utandırmak zorunda mısın?"

"Evet." diyerek net bir cevap verdiğimde ellerini yüzünden çekip dil çıkardı."En son dil çıkardığında olanları hatırla istersen." dediğimde dilini hızlıca içeri soktu.Gülüp, belinden tutarak kendime çektim.Burnunun ucundan öpüp karşımdaki çocuksu hallerini izledim.Ben bu kıza..doyamıyordum...

"Çikolata alıcak mısın?" dediğinde bir saattir tatlı tatlı etrafta dolaşmasını şimdi anlamıştım.Tek kaşımı kaldırdığımda sırıttı.

"Bir saattir boşuna mı şirinlik yapıyorum ben akıllım?" dediğinde kahkahayı patlattım.Ellerini göğsümün üzerine koyup biraz daha sokuldu bana.

"Lütfen,lütfen,lütfen,lütfen,lütfen,lütfen,lütfen,lütfen.." sonda dediği lütfeni elinden geldiğince uzatmayı ihmal etmemişti.

"Bir de bana çocuk diyorsun,asıl çocuk sensin." dediğimde kıkırdadı.

"Eee ne güzel işte çocuğa çocuk,aşığa aşık,deliye deli.Artık bana çikolata alıcak mısın?" Güldüm.

"Hadi bakalım ufaklık gidip sana çikolata alalım." dediğimde kıkırdayıp el çırptı.Kızlar zaten tuhaf,regl döneminde iyice bir tuhaflaşıyor.

"Seni duydum." dediğinde bu sefer şirince sırıtma sırası bendeydi.Ela'nın yanında kala kala dışımdan düşünmeye bende başlamıştım.Umarım bunu duymamıştır.

"Seni sevdiğimi söylediğimi de duydun mu?" dedim.Tek kaşını kaldırdı.

"Aaa söylemiş misin? Niye duymadım ben?"

"Bir de kızlar tuhaf dediğim için ben suçlu oluyorum.Al işte kanıtı." diyerek Ela'yı işaret ettiğimde koluma yumruk attı.

"Sen fazla olmaya başladın Emir Bey.Ne çabuk unuttun judo maçımızı.Hele de yumruğumu.." dediğinde dik dik suratına baktım ve gözlerimi devirdim.

"Her fırsat bulduğunda hatırlatıyorsun kızım nasıl unutmayı başarabilirim sence?"

"Aferim böyle akıllı ol." dediğinde kolundan tutup hızlıca yanıma çektim.Vücudu bana çarparken irkilmişti.Dudaklarımı kulağına değdirerek nefesimi üfledim.Bunu yapmayı çok seviyordum.

"Akıllı olmazsam?" diye fısıldadığımda seslice yutkunduğunu duydum.Sırıtarak geri çekildiğimde gözlerini devirdi.

"Akıllı olmazsan aklını alırım." dediğinde kahkaha attım.

"Bu fazla klişe olmadı mı?" dedim.Somurtarak yüzüme baktı."Ne yapayım? Akıllı olmazsan anlını karışlarım, falan dememi bekliyorsan daha çok beklersin." gülüp elinden tuttum ve bizim ufaklığa çikolata almak için markete doğru yürümeye başladım.

Markete girdiğimizde "Hangisi?" diye sordum.Nutella kavanozlarını gösterdiğinde başımı hafifçe sağa sola sallayarak güldüm.

"Kaç tane olsun?" diye sordum bu sefer.Büyümüş gözleriyle yüzüme baktı sonra elleriyle 10 sayısını gösterdi.

"Oha! Marketi toptan kapatsaydın güzelim." dediğimde omuz silkti."Ben sana iki tane alayım.Bitince tekrar alırız."

Ufaklığın iki nutellasını da alarak evime geldik.Telefonumun çalmasıyla arka cebimden alarak kimin aradığına baktım.

Arayan kişinin Volkan olduğunu gördüğümde somurttum.Aramayı cevaplayarak "Ölmüyorsan kapatıyorum." dediğimde Ela'nın gülmesiyle bakışlarımı Ona çevirdim.Güneşe bile taş çıkartan gülümsemesi yüzünde belirmişti yine.Gözlerimi Ela'dan alamazken karşı taraftan Volkan'ın "Ölüyorum." demesiyle kaşlarım çatıldı.

"Noldu lan?!" diyerek kükrediğimde Ela korkmuştu.Bunu gözlerinden anlıyordum.

"Tuğba'nın aşkından ölüyorum." dediğinde derin bir nefes aldım.

"Volkan seni gereksizlikten öldürmeden kapat abicim telefonu." Cevap vermesini beklemeden telefonu yüzüne kapattım.

"Bir sorun mu var?" telaşla soran Ela' ya dönerek 'Evet' anlamında başımı salladım.Korkusunun biraz daha arttığını gördüğümde sırıtarak "Bu kadar tatlı olmak zorunda mısın? Nutellayı ağzına değil yüzüne yedirmişsin yine." dediğimde güldü.

"İster misin?" diyerek kaşığı ve nutellayı uzattığında kafamı salladım "Ama ben bundan yemek istemiyorum." dediğimde anlamamışcasına kaşlarını kaldırdı.Yüzüne yaklaşarak dudaklarının kenarlarına bulaştırmış olduğu çikolatalara baktım.

Dudaklarımı dudaklarına bastırdığımda öpüşüme karşılık vermesi pek uzun sürmedi.Yüzündeki çikolataların benim yüzüme bulaştığını hissedebiliyordum.Ayrıldığımızda "Bu çikolata, olması gerektiğinden daha mı tatlı geldi bana?" diyerek sırıttığımda kıkırdadı.

"Bilmem artık nerden yediğine bağlı." dediğinde güldüm."Bal dudak." diyerek küçük bir buse kondurdum dudaklarına.Zilin çalmasıyla Ela yağa kalktı.Kolundan tutup koltuğa tekrar oturttum.

"Boşver çalar çalar gider." dediğimde gözlerini devirdi.

"Hıhı aynen öyle yaparlar." diyerek tekrar kalktı ve kapıyı açmaya gitti.Ela'nın arkasından Volkan ve Tuğba'nın geldiğini gördüğümde somurttum.Ela yanıma oturduğunda"Volkan niye geliyorsunuz abicim? Git Tuğba'nın aşkından başka yerlerde öl.Burada ölüp bizim canımızı sıkma." dediğimde Ela omzuma yumruk attı.Sırıtarak kolumu Ela'nın omzuna attım.

"Emir." dedi Volkan.Ciddi ses tonunu kullandığına göre bir şeylerin ters gittiğini anladım.Kafamla işaret vererek ayağa kalktım ve merdivenlerden yukarı çıkarak koridorda bekledim.

Volkan yanıma geldiğinde "Dediğin gibi,Ela'ya sürekli abisiyle ilgili mesaj atan numarayı araştırdım." Devam etmesi için beklediğimde bir süre susru. "Ve numarayı da buldum."

"Hadi oğlum artık.Sinirlenmeye başladım." dediğimde iyice sabırsızlanmıştım.

"Numaranın sahibi..ablan..." duyduğum cümleyle dünyam başıma yıkılmıştı..