Chapter 50.

20.4K 203 57
                                    

BASAHIN NIYO 'TO. BASAHIN NIYO 'TO. BASAHIN NIYO 'TO. :"">

Waaaaa. Hindi ko ma-explain yung feelings ko right now. Grabe, una, ang daming comments! Hahahaha! Ang daming affected! :"""> Thank youuu. LAHAT po ng comments niyo, binasa ko. Hindi ko man kayo ma-reply-an isa-isa, pero lahat po talaga ng comments, binasa ko. Swear! :">

Tapos eto pa... Kanina... Nag-ta-Tumblr ako... Automatic yun na magta-type ako ng DANIEL PADILLA sa search box, then nagulat ako na somebody shared my story. I mean, it's like, she's promoting my story kasi nga daw maganda. Honestly, super na-overwhelmed ako. Sa sobrang galak ko, minessage ko siya thru Tumblr. But again, I don't think maniniwala agad siya na ako nga yung author since iba ang name ko sa Tumblr and yung account ko kasi sa Tumblr eh hindi tulad dito sa Wattpad na hindi ako nagpapakilala. Hahaha!

Para kay UMIIBIGNAPANDA on Tumblr, if you're reading this right now, AKO talaga yung nag-message sa'yo on Tumblr... And my username starts with letter C and ends with X... :) Hihihih. Pwede na bang proof yun? Hahaha! Waaa. I really wanted to talk to youuuu! PM me here, puuhlease? :"> Sorry, super galak ko lang, para siyang surprise. Hindi ko talaga inexpect. :)

And.. May I know kung anong username mo dito sa Watty? This chapter's dedicated to you. :>

FACT: May mga readers ako dito na kachikahan ko na sa Twitter, so SILA lang talaga ang nakakaalam ng name ko and itsura. =)))))))))

Alam ko, bwisit na rin kayo sa kamanhid-an ni Papa Dedge, konting pasensya pa. Hahahaha! Magluluksa muna siya. =))) And sorry kung masyadong hurt na si Ate Kath. Hahaha. Fictional naman 'to e. Pagbigyan niyo naa. Hahaha

THIS IS JUST A SHORT UPDATE. :)

_______________________________________________

KATH's POV

Ano na bang nangyayari? Wala na akong kaalam alam eh.

Isa lang ang bukod tangi kong alam... At yun ay ang nailabas ko na ang katotohanan.

Tapos na ang lokohan. Tapos na panlilinlang...

I have saved Daniel from that hell.

Sa wakas, nailigtas ko rin siya...

But I guess, some things are just too late.

Nailigtas ko nga siya, pero nahuli ako ng dating.

I slowly open my eyes while I am trying to catch my breath...

"D-Daniel..." I said the moment I looked up and realized that he is carrying me.

"Ssshh.. Uuwi na tayo Kat-Kat..." sabi niya in a very cold voice.

Tears started to fall from my eyes. Kitang kita ko ang galit at sakit sa mga mata niya. Wala akong magawa this time... Kasi alam ko namang doon at doon din tutungo ang lahat...

NA MASASAKTAN SIYA.

"I-I'm so-sorry.." then everything went black.

Matututuhan Mo RinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon