Martyr's LOVE [Completed with Special Chapter]

ML 58 : Bulilit ang kulit kulit

STEVE’S POV

After the autograph signing. Tumawag agad si Ate Iya. Pinapupunta ako sa kanila. 3 years ang lumipas pero wala, hanggang videocall lang kami. Hindi naman ako nakakauwi, ngayon lang.

Nang papunta na ako ng parking lot, nagulat na lang ako ng biglang may pumas an sa likod ko. Hindi lang isa, madami sila.

“WOW PARE AMPOGI MO!” si Aldred ngayon ay akala mong unggoy na nakakapit sa likod ko. inaamoy amoy pa yung tenga ko.

“ACK! Aldred!” pinilit kong makawala sa kanya pero tumawa lang siya, pati yung ibang mga kasama. Sila Alex, Joshua… mga ibang ka teammate ko pero wala si Ronald. Siya na lang pag asa ko apra mag karoon ng balita kay Step, pero siya pa tong wala dito.

“Grabe! Picture-an niyo nga kami! Parang artista yung katabi ko eh!” parang bugok na sabi ni Aldred.

“Aish! Ang gulo mo pa din! Bakit ba kayo nandito?” tanong ko habang lumalakad kami. Itsura naming parang tanga. Naka akbay si Aldred sakin na parang lasing at ganun din si Alex.

“Grabe pare! I miss you too!” sigaw ni Aldred. -_-

“May pupuntahan pa ako.” Pang aasar ko sa kanila.

“Grabe ka naman! mag aaya lang kaming uminom no! para kang si Ronald! Naging daddy lang… kinalimutan na kami!” iyak iyakan ni Aldred.

“Ha?”

“Aray! Ah wala! Sabi ko inuman kako! Celebration sa pag babalik mo tsaka sa pagiging under ni Alex!” at lahat sila nag tawanan. Ako natawa din ako sa pang aalaska nila kay Alex. Mukhang problemado eh.

“Aish oh sige. Sa dati pa din diba? See you later. Hinahanap na ako ni Ate.”

Nag salute naman sila sakin at hinampas pa yung kotse ko. -_- mga siraulo talaga.

--

After almost an hour of drivig, nakarating na ako sa bahay ni Ate Iya. Halos mag kanda ligaw ligaw kasi ako sa mga one way, no u-turns na binago dito sa Manila. Wala namang nangyari dahil traffic pa din.

*DingDong*

Agad bumukas ang pintuan pero walang tao.

Pag tingin ko sa ibaba nagulat ako kay Jae!

“TITO STEVEN!” sigaw niya at agad na kumapit sa binti ko. inalalayan ko lang siya dahil baka mapilay, makawawa pa ako sa Ate ko. Lagot na!

“Mommy! Tito Steven is here!” sigaw niya habang ako naman lumalakad pa punta sa sala pero nagulat na lang ako nang biglang may sumulpot na bata galing sa likod ng sofa.