Martyr's LOVE [Completed with Special Chapter]

ML 33 : He's mad

STEPH’S POV

Hindi ko pa din pinapansin si Steve. Sabi niya wag ko siyang kakausapin eh.Well hindi nga kami makakapag usap kasi wala naman siya dito.

Maagang umalis. Ewan ko ba dun.

Iniisip ko pa diin yung nangyari kagabi.

FLASHBACK

“Ayaw mo talaga akong kausapin?” reklamo niya. Nandito kami sa sala at nanunuod lang. Nananahimik na ako sa kwarto ng tawagin niya ako para ipag luto siya ng popcorn.

Tingnan mo to, sabi wag siyang kakausapin. >.<

Binato niya yung unan sa sahig tsaka tumingin ng masama sa T.V.

After 2 minutes siguro nag salita nanaman.

“BAKIT BA AYAW MONG KUMIBO?!” sigaw niya.

“Wait, let me enlighten you, sabi mo sakin kanina don’t talk to you. De hindi kita kinakausap, tapos ngayon…” pang aasar ko sa kanya habang nakangiti pa ako na parang may tama.

Tumingin lang siya sakin ng masama.

“See? Sumusunod lang ako sa mahal kong amo.” I beamed at him like I’m a 3 years old kid.

“So, you love me?” he smirked.

“Oo naman yes! I do pa nga eh.” tuloy tuloy na sabi ng bibig ko… O__________O

I looked at him at eto siya ngayon, siya ang nakangiti ng pang asar.

“So… de tayo na.”

O__________O

>__________<

O__________O

“WHAT?!”

“You love me right? So tayo na.” mag rereact pa sana ako kaso nag salita na siya. “Good night!” sabay bato sakin nung unan na binato niya sa sahig.

Eto nanaman siya! walk out ng walkout! ><

10 minutes na akong naiwan sa sala pero hindi ako makakilos eh, tama ba yung narinig ko? Kami na? Boyfriend ko na siya? at girlfriend niya ako??

o__________o --> O__________O

napansin kong papalaki ng papalaki yung mata ko dahil sa gulat.

Natauhan lang ako nung naamoy ko siya.

And nung tumingin ako sa pintuan ng kwarto niya. Nasa labas siya hawak yung car keys niya.