Ikaw na pala 2 "The Lost Feelings"

Chapter 20 Answers are not Needed

#Tita Diana

I just received a text from a very unsual person, sharlotte calling me out for a meeting in Time University Student Affairs Office, may kutob ako na gumagalaw na sila, I need to call Faith

"Ma, anung ginagawa nyo ditto?" ibinaba ko ang cp ko at humarap sa anak ko

"Dave, I'eve heard what you done"

"grabe ang bilis talaga ng balita"

"nasisiraan ka na ba ng bait ha? How can you do that?"

"ginawa ko na din yun last year"

"my god Dave hindi kita pinalaking ganyan"

"Ma, isang beses ko lang yun ginagawa kada taon, wala namang nagrereklamo eh, tsaka okay na sila ngayon" napasapo ako sa aking mukha ang sakit na sa ulo ni Dave

"can you tell what shall I do next?" napatitig ako sa kanya

"what do you mean?"

"oh come on Ma, alam ko namang may ginagawa kayong mga plano ni Tita Faith, don't worry Fatima doesn't know a thing" napabuntong hininga ako

"I also know that you're using your own son for that plan right?" napakuyom ako ng kamay

"ano ba talagang gusto nyo mangyari Ma? Tungkol ba ito lahat kay April?"

"yeah, but it's not just for April, it's for you too" tumawa ng mapait si Dave, tumayo at humarap sakin

"sabi ko na ng aba pagdidikitin nyo pa rin kami ni April, bakit ba hindi nyo maintindian na si Charmaine na ang gusto ko, ang mahal ko, wala na kami ni April, tapos na kami, hindi nyo kami pwede ipilit sa isa't isa Ma"

"natanong mo na ba sya?"

"ano namang itatanong ko pa sa kanya, malinaw ang lahat iniwan ko sya may nakita akong iba at nalimutan ko ng lahat pinagsamahan naming dalawa"

"natanong mo ba sya kung mahal ka pa nya?" pareho kaming natahimik

"hindi na kailangan, may iba na rin sya" tumalikod sya at lumabas na ng dorm, magiging mahirap ang lahat ng ito para kay Dave, bakit nga ba ipinasok ko ang anak ko sa ganitong klaseng gulo, tama, akala ko kasi, matibay ang pagmamahalan nila noon akala ko si April na, katulad ng lang ng sinabi nya sa sulat nya para kay April noon "ikaw na pala" nagkamali ako hindi si April, kung ganun si Charmaine ba?

#Dave

Tsk! nakakainis talaga si Mama ilang beses ko na bang pinaulit ulit sa kanya na si Charmaine na ang mahal ko, tapos na kami ni April! Tapos na bwisit talaga! Napahinto ako sa paglalakad ng may Makita akong babae estudyante ng time nakapaldang maikli, uniform namin, at nagngangakyat bakod, tumalon at naglanding sa lupa ng una ang paa, amazing ba? Mukhang tuwang tuwa sya sa successful landing nya ng humarap sya

"hay....! Success" nagpagpag sya ng mga palad nya at may kinuhang papel sa bulsa, napalingon sya sa kabilang bakod na pinanggalingan nya, may mga nagsisisgawang kalalakihan

"andun sya! Lumiban sya sa bakod! Hulihin nyo!!"

"asa naman kayo!!" sigaw nya, napatigil sya ng mapansin nya akong kanina pa nanunuod sa kanya

"wala ka pa rin pinagbago April" nagpamey-awang syang humarap sakin

"oh Dave, yo!? Kamusta na? long time no see" ito ata ang first time na makakapag usap kami ng ayos after two years nung iniwan ko sya

"pasaway ka talaga gusto mo ba madetention ulit ha?"

"ahahahaahaha patawa ka Dave!" tumalikod sya sakin at nagsimula ng maglakad palayo