Bleed Forever

Chapter 11

Dane keek nerveus toe hoe zijn vader en moeder tegelijk het schoolterrein kwamen opgelopen. Kyle en Amber stonden naast hem en waren net zo bezorgd en ook nieuwsgierig naar wat ze hadden meegemaakt en hoe het was en alles. Luthien kwam er ook bij staan precies op het moment dat Severus ook het terrein op kwam gelopen en Christina vloog langs hen heen om Severus te omhelzen. Luthien rende niet veel later achter haar moeder aan.
Dane keek fronsend naar z'n ouders, Melian was lijk en lijk wit, het leek wel of ze een geest was en Remus leek wel weer wat te zijn opgeknapt maar zag er nog steeds niet goed uit. In tegenstelling tot Severus die kalm was en net zo bleek als normaal dus veel verandering was er daar niet. Dane keek naar Kyle en hun blikken kruisten elkaar, Kyle leek net zo bezorgd. Amber hupte op en neer en kon zich duidelijk geen moment meer inhouden, stormde op haar ouders af en sprong in Remus zijn armen waarna ze beiden achterover op de grond vielen. Melian schoot in de lach en Dane en Kyle grinnikte ook terwijl ze samen ook bij hun ouders gingen staan.

"Dus wat is er gebeurd?" "Waar zijn jullie geweest" "Nog wat gehoord" "Waarom duurde het zo lang" Dane,Kyle,Amber en Luthien bleven maar door elkaar praten en eiste dat ze een verklaring kregen voor de langdurige afwezigheid van hun ouders. Remus en Melian keken elkaar even aan en Severus rolde met z'n ogen "Jullie krijgen alles later nog wel te horen we moeten nu echt met perkamentus praten" "Perkamentus is er niet" zeiden Kyle en Dane tegelijk. Severus keek verbaasd "Waar is hij?" Melian keek nu bezorgd en ook gestresst "Weten we niet, hij ging er gister ineens vandoor tijdens het avondmaal en sindsdien hebben we hem niet meer gezien" Amber had nog steeds haar armen om haar vader heen geslagen en het leek er niet op dat ze hem nog snel ging loslaten, Remus scheen het niet eens te merken die was ineens veel te veel bezig met de afwezigheid van perkamentus, wat aangaf dat er dus wel degelijk iets aan de hand was, en dat iets was niet goed. Christina keek naar haar man die haar weer veelbetekenend aankeek en Chris beet op haar onderlip. "Goed, nu perkamentus er niet is hebben we wel even tijd om de kinderen te informeren over wat er aan de hand is, ze moeten weten wat hen te wachten staat" zei Remus tegen Melian die instemmend knikte "Ik ga een brief sturen naar perkamentus dat hij zo snel mogelijk terug moet komen" en weg waren Severus en Christina die er direct achteraan was gelopen om zelf te horen wat er nu aan de hand was.
Dane, Kyle,Amber en Luthien keken hun ouders afwachtend en gespannen aan, Remus begon te vertellen over hoe hij had gehoord dat de weerwolven het over een aanval op zweinstein hadden als het ministerie in de handen van Voldemort was, en melian vertelde hoe Voldemort Sneep en Bellatrix opdracht had gegeven Perkamentus te vermoorden.
Toen ze uitgesproken waren keken de drie hun ouders ontzet aan "En wat nu?" vroeg Dane uiteindelijk 'Nu? Nu moeten we ons voorbereiden en perkamentus op de hoogte stellen en de orde leden optrommelen, jullie kunnen beter niets tegen jullie medeleerlingen zeggen we willen niet dat er paniek uitbreekt" Melian keek hen om de beurt aan en ze knikte braaf.

Diezelfde Avond zaten Dane,Kyle,Amber,luthien,Revius,Chanelle en Anna in de kamer van hoge nood en bespraken alles wat ze van hun ouders te horen hadden gekregen, Anna had haar vader al in geen maanden gesproken dus was er niet van op de hoogte en beloofde dat ze niets door zou vertellen, het was dan wel haar vader die een van de dooddoeners zou zijn die zou komen om zweinstein in handen te krijgen maar Anna wilde helemaal niet dat iemand iets overkwam en al helemaal haar nieuwe vrienden niet. Revius fronste licht en zuchtte toen diep "naja het zat er aan te komen he, ze hadden al een waarschuwing gehad op het ministerie dat het menes was toen ze die dementors naar binnen stuurde om de schouwers leeg te zuigen dus een aanval op de school kon niet uitblijven, het verbaasd me alleen dat het zo lang heeft geduurd..." "Pap en mam zeggen dat het komt omdat Voldemort eerst het ministerie in handen wil hebben en dan pas zweinstein gaat proberen te pakken, omdat hij niet hier op het terrein kan komen met de bescherming rond de school van het ministerie en van Perkamentus zelf" Amber was op haar onderlip aan het kouwen, je kon duidelijk zien dat ze nerveus was en misschien zelfs bang, Dane had zijn zus nooit bang gezien "Alle orde leden worden nu op de hoogte gesteld en zodra het ministerie is gevallen komen ze allemaal hier heen om de school en diens leerlingen te beschermen, ik vraag me alleen af of er genoeg orde leden zijn om alle dooddoeners tegen te houden" en zo ging het maar door, speculeren over hoe Voldemort dan het ministerie zou overnemen, zelfs een kind van 3 kon het ministerie nog binnenkomen zonder dat er iets aan gedaan zou worden dus het zou niet lang meer duren voor Voldemort zover was. En dan ook hoe de school beschermd zou worden en ook hoe zij ervoor zouden zorgen dat ze erbij waren als ze werden aangevallen, hun ouders hadden het gehad over veilig in de kamer van hoge nood blijven maar daar waren ze het niet mee eens, ze gingen niet stil af zitten wachten verstopt als een stel bange kinderen zonder iets te doen om te helpen en de andere waren het ermee eens.
"Dus, we zijn het erover eens, we doen alsof we braaf naar de kamer van hoge nood gaan wanneer de hell los barst maar zodra we uit het zicht zijn maken we rechtsomkeert en gaan een paar dooddoeners de school uit schieten" zei Amber vrolijk "Ja inderdaad, WIJ gaan meevechten, JIJ daarentegen gaat inderdaad net als de andere 1e 2e 3e en 4e jaars schuilen." zei Dane streng. Amber begon toen luid te protesteren, ze kon best meevechten ze kende genoeg spreuken om zich te verdedingen en ze kende genoeg vervloekingen om de dooddoeners op afstand te houden, dus waarom mochten zij wel vechten en moest zij gaan zitten afwachten. Maar met haar broers was niet te discussiëren, en ook Luthien vond dat Amber gewoon veilig naar de kamer moest gaan zodat haar niets kon overkomen, en Amber gaf uiteindelijk na een hoop geruzie geschreeuw en gestamp toe. Amber was nog steeds boos op haar broers en nicht toen ze terug gingen naar de leerlingenkamer die bijna verlaten was, het was ook erg laat en morgen hadden ze weer gewoon lessen, toverdranken ging weer door net als verweer tegen de zwarte kunsten en verdediginsmagie -nieuw vak wat Melian geeft- hadden ze minder vrije uren om te repeteren, gezien het 'concert' met halloween nog niet was afgeblazen en ergens had Dane het gevoel dat er wat ging gebeuren met Halloween wat overigens al over een week was.

Melian keek Remus fronsend aan, Severus had zojuist Perkamentus op de hoogte gesteld van de plannen van Voldemort en was nu onderweg terug naar de school zodat ze een vergadering konden houden met alle docenten en de orde leden waren ook onderweg. Melian maakte zich zorgen over hun dekmantel, als de dooddoeners de school aan zouden vallen, zouden zij Remus en Severus meevechten met de orde om de leerlingen te beschermen, maar dan zouden ze dus niet meer terug kunnen om bij Voldemort te spioneren, en Severus had het nog moeilijker, die moest met Bellatrix Perkamentus vermoorden. Remus had diezelfde zorgelijke blik in zijn ogen, maar melian wist dat dat niet was omdat hij bang was dat zijn spionage werk afgelopen zou zijn na de aanval, hij haatte het om bij de weerwolven in de buurt te zijn en Melian kon het hem niet kwalijk nemen. "Dus perkamentus gaat de bescherming rond de school nog beter aanscherpen en er lopen orde leden over het terrein om alles in de gaten te houden, alsof dat Voldemort tegenhoud om de school binnen te dringen" verzuchtte Remus toen ze een discussie voerde over de mogelijke aanpak van Voldemort, want hoe ging hij de school binnenkomen als perkamentus zijn verdedeging nog in tact was? "Ja, hij wil zoveel mogelijk orde leden en schouwers inzetten om de school te beschermen" Melian zat op Remus zijn schoot en keek hem bezorgd aan "Gaat alles wel goed met je? Je ziet echt nog heel erg bleek en je wonden zijn nog niet genezen" zei ze op haar lip bijtend. Remus glimlachte flauw en wuifde haar bezorgde woorden weg "Alles is okee Mel, ik heb erger gehad" zei hij zacht. Dat was waar, maar toch zoveel achter elkaar en dan ook nog een spioneren en dan de stress die ze nu hadden, vooral omdat ze bezorgd waren om de veiligheid van hun eigen kinderen "je weet toch dat Dane en Kyle wel een manier vinden om in het gevecht betrokken te raken" zei Remus abrupt na een lange stilte. Melian zuchtte en knikte "Ja ik weet het, we kunnen het ze moeilijk verbieden, vooral Dane, die is meerderjarig" "En als Dane gaat, gaan Luthien en Kyle ook" weer viel er een korte stilte waarin melian zich tegen Remus aan liet zakken en Remus zijn armen om haar heen sloeg en haar zacht een kus op der lippen gaf "Het komt wel goed hoor, als perkamentus hier op school is zal het niet lang duren voor de dooddoeners er weer snel vandoor gaan, Severus vermoord perkamentus niet zoals hij eigenlijk behoort te doen, en Bellatrix kan hem niet in haar eentje aan" stelde hij haar gerust, Melian ontspande iets maar niet veel, ze was nog steeds gestrest en dat zou niet weg gaan tot het zover zou zijn.

Christina ijsbeerde door de kamer van haar en Severus terwijl ze nadacht, Severus die haar met zijn ogen volgde zat ontspannen op de rand van het bed en wachtte geduldig af tot Chris iets zou zeggen. "Ik ben bang" zei ze ineens. Severus trok zijn wenkbrauwen op, Chris was vrijwel nooit echt bang, en al helemaal niet voor een stel dooddoeners "Er is geen reden om bang te zijn" Sev stond op en liep naar haar toe, Chris sloeg haar armen om z'n hals en legde haar hoofd tegen z'n schouder aan "Ik weet het maar toch...wat als er iets fout gaat? Wat als de kinderen gewond raken of iemand van de orde, of wat als het bellatrix toch lukt om Perkamentus te verwonden of iets. of als Voldemort persoonlijk naar school komt om zijn dooddoeners bij te staan in de aanval?" Severus begreep waarom ze zich zorgen maakte, maar hij was ervan overtuigd dat alles prima zou gaan en dat er niemand echt ernstig gewond zou raken, misschien een paar dooddoeners als ze mazzel hadden. "Perkamentus is niet zo makkelijk te verslaan, en bellatrix heeft al helemaal geen kans tegen hem en dat alleen maar omdat ze denkt dat ze dat wel heeft, ze onderschat perkamentus heel erg iets wat de heer van het duister dus niet doet ,anders was hij wel zelf gekomen om Perkamentus te vermoorden maar dat doet hij niet, hij laat andere het klusje opknappen omdat hij weet dat Perkamentus hem misschien wel aan zou kunnen" Chris zuchtte en knikte toen "Je hebt gelijk, ik moet me geen zorgen maken, Luthien en de andere zijn wel veilig toch?" "Ja, de jongere leerlingen gaan naar de kamer van hoge nood en de leerlingen die meerderjarig zijn krijgen een keuze, of meevechten of ook veilig naar de kamer, je weet dat Luthien echter mee wil vechten" Christina gromde even "Ze brengt zichzelf alleen maar in gevaar zo" "Waarschijnlijk voelt ze zich nuttiger als ze mee vecht dan zich te verschuilen terwijl de rest zijn leven op het spel zet" en weer moest Christina Severus gelijk geven, Luthien, Dane en kyle zouden niet stil gaan zitten wachten tot het gevaar voorbij was...