Bleed Forever

Chapter 46

“Bij Merlijns- Remus!-” Christina kreeg niet eens de kans om te protesteren toen Remus haar bijna letterlijk de kamer van Severus uit sleurde na een paar dagen. Ze had zijn kamer niet verlaten behalve dan om te eten en naar de wc te gaan net als Luthien, maar Remus was duidelijk niet van plan haar nog langer bij haar man te laten blijven toen hij haar rustig over zijn schouder gooide en met haar de kamer uit liep. Severus keek hen na met een verwarde blik op zijn gezicht die nog erger werd toen ook Sirius, Luthien met alle geweld van dien meenam. Luthien liep echter met een chagrijnig gezicht achter hem aan nadat ze had moeten luisteren naar een preek van Sirius over slaap, voedsel, een warme douche, en eruit zien als een necroot met een jetlag. Christina was niet zo meegaand geweest en had gewoonweg geweigerd ergens heen te gaan, Remus had geen nee als antwoord geaccepteerd en had voor de makkelijke weg gekozen, haar gewoon optillen en meenemen. “Wat voor Luthien geldt, geldt ook voor jou Chris. Je moet douchen...en slapen.” Christina gromde iets onverstaanbaars maar Remus had het vermoeden dat het een aantal verwensingen waren die niet zo vriendelijk waren. Pas toen ze buiten de gesloten afdeling waren van Severus liet Remus Christina weer zakken die vervolgens langs hem heen beende en hen voor ging. Remus en Sirius wisselde even een blik uit en Sirius haalde zijn schouders op alsof hij wilde zeggen dat hij geen idee had wat er met zijn zus aan de hand was. Luthien liep snel achter haar moeder aan, hoe eerder ze op Zweinstein was, hoe eerder ze had gedouched, kon gaan slapen en dan weer terug kon. Ze wilde niet langer dan nodig wegblijven bij haar vader en Christina was duidelijk niet van plan om op Zweinstein te slapen maar dat zouden ze later wel zien. Remus en Sirius volgde hen op de voet voor het geval ze besloten toch maar niet naar Zweinstein te gaan en om te draaien. Severus bleef alleen achter in zijn kamer, iets wat nog niet gebeurd was sinds het moment dat hij was bijgekomen hier. Er hing nu een akelige stilte in de kamer, het enige geluid wat hij normaal hoorde waren de trage ademhalingen van Luthien en Christina als ze lagen te slapen of de gesprekken die de twee altijd met hem probeerde te voeren om zijn geheugen een zetje te geven, iets wat ze hadden geprobeerd en wat had gefaald. Severus wist niet of hij ooit nog zijn geheugen terug zou krijgen, hij wist überhaupt niet eens wat hij precies was vergeten... Hij schudde even zijn hoofd toen de stemmen van Sirius, Remus, Luthien en Christina waren weggevallen en hij alleen nog maar het gekreun en vaag gewauwel van de patiënten in de andere kamers hoorde waar hij geen touw aan vast kon knopen. Het kwam nog wel eens voor dat er iemand langs zijn kamer liep, kwijlend, in zichzelf mompelend over dat de wereld naar de haaien ging en dat zijn vis gevoerd moest worden, waarna die persoon tegen een muur op botste en weer werd terug geloodst naar zijn eigen kamer. Iets wat Luthien de eerste keer dat het gebeurde hilarisch had gevonden en samen met Sirius in een deuk had gelegen maar naarmate deze persoon vaker langs was komen slenteren en de helers elke keer gefrustreerder raakte werd het ook minder grappig maar gewoon sneu. Nu was hij alleen en kon hij nadenken over wat hij precies moest doen.

Christina was nog steeds boos op Remus omdat hij haar over zijn schouder had gegooid en was zodra ze op Zweinstein waren aangekomen doorgelopen naar de kamer van haar en Severus, had de deur met een klap, die zelfs in de astronomietoren te horen was, dichtgegooid en was de douche ingedoken. Ze moest toegeven, een warme douche was wel even fijn ook al wilde ze zo snel mogelijk weer terug toch zonken haar gedachten weg terwijl ze onder de warme straal stond. Het deed haar geestelijk niet veel goeds om haar man zo te zien, en al helemaal niet om aan te horen dat hij haar af en toe nog steeds Lily noemde, ook al was het ondertussen doorgedrongen dat zij Lily niet was en dat Lily al jaren dood was. Niet dat, dat een gezellig gesprek was geweest of dat de reactie van Severus na dat Christina en Sirius hadden uitgelegd dat Lily was vermoord door Voldemort zo leuk was geweest om te zien... Het was alsof hij Lily opnieuw had verloren omdat hij niet wist dat ze al dood was , of nou ja hij was vergeten dat ze jaren geleden het loodje had gelegd maar Christina had geen medelijden kunnen opbrengen voor Severus op dat moment. Ze was bang dat Severus nooit meer zijn geheugen terug zou krijgen en voor altijd in het St. Holisto moest blijven of dat hij weg mocht en dan een hele andere kant op ging met zijn leven en niet meer bij haar bleef. Terwijl ze onder de douche stond en al haar negatieve gedachten die ze had weten terug te dringen terwijl ze in het St. Holisto was, de vrije loop had gegeven, besefte ze dat ze meer hun best moesten gaan doen om Severus zijn herinneringen weer terug te laten komen. Alles wat er door haar hoofd spookte resulteerde in een hysterische maar geluidloze huilbui zodat niemand die toevallig eventueel het kantoor in zou lopen, haar zou kunnen horen. Ze wilde niet dat Sirius of Remus haar zo zouden aantreffen.