Yatılı Okul《girl♡girl》

~~Chapter One~~

Okul bahçesinde salına salına yürüyen yeni kızı izliyorduk. Belli ki zengindi. Yüksek topukluları pahalıya benziyordu. Saçları özenle şekil verilmişti. Sapsarı saçları vardı. Hava kapalı olmasına rağmen saçları parlıyor, dikkat çekiyordu. Gözlerine düşen düzgün kesilmiş kakülleri vardı. Giydiği mini etek ve şifon bluz toz pembesiydi. Yanında okul müdürüyle dolaşıyordu. Nasıl olup da bu bok çukuruna düştüğünü merak ettim. Ailesi onu cezalandırıyor olmalıydı. High Hill Yatılı okulu kimsenin kendi isteğiyle gitmediği bir disiplin okuluydu. Temel amacı gençlere işkence etmek olan okul aslında pek de dışarıdan göründüğü gibi değildi. Öğretmenler akılsız asalaklardı ve bizi ebeveynlerimizden daha fazla umursadıkları söylenemezdi. Burayı bir tür hapishane olarak düşünürdüm. Zamanı geldiğinde çıkıp gideceğim ve özgürlüğüme kavuşacağım bir hapishane.

Dayak ya da psikolojik şiddet yoktu ama katı kurallar vardı. Akşam 9'dan önce herkes yatakhanesinde olmak zorundaydı. Geceleri okulda dolaşmak KESİNLİKLE yasaktı. Yakalananlar okuldan atılıyordu. Hafta sonları izin kullanabilmek için ailenin gelip bir sürü evrağı imzalaması gerekiyordu. Eve gitmek yerine her seferinde okulda kalmayı tercih ediyordum. Çünkü babam ve onun 20 yaş genç karısı üvey annem beni pek özlemiyorlardı. Üvey annem benden sadece 4 yaş büyüktü ve bu gerçekten can sıkıcıydı.

Kucağında oturduğum Gabriel kızı baştan aşağı süzüyordu. Çenesinin altına vurdum.

"Salyalarını topla, Gabriel." dedim sinirlenerek. Her yeni kıza asılması kaçınılmazdı. Gabriel okulun en yakışıklı çocuğuydu. Popülerdi ve benim gibi son sınıftı. Okula ilk geldiğimiz günden itibaren çıkmaya başlamıştık. Aramızdaki her neyse tutkuluydu ve bitecek gibi görünmüyordu.

Okuldaki bütün kızların benim yerimde olmak istediklerini biliyordum. Gabriel'e arada sırada modellik teklifleri bile geliyordu. Neredeyse 1.95 boyundaydı ve vücudu son derece biçimliydi. Her gün birkaç saat vücut çalışıyordu. Görünüşüne çok önem veriyordu. Bense 1.75 boyunda, sıska denebilecek kadar zayıf bir kızdım. Pek göze batan bir özelliğim yoktu. Ama her nedense okulun erkeklerinin epey ilgisini çekiyordum. Bunun bir sebebi de Gabriel olmalıydı. Bütün erkekler onu çok kıskanıyordu ve onun sahip olduğuna sahip olmak için yanıp tutuşuyorlardı.

Okulun yazılı olmayan bir kuralı vardı. Okulun en popülerleri her zaman birlikte olurdu. Bizim gibi birkaç popüler çift daha vardı ama biz en kıskanılanıydık. Pek kimselerle takılmazdık.

Derslerle pek ilgimiz yoktu. Üniversite hayalleri kuracak kadar aptal değildim. Okul bittiğinde babam ile yaşamaya geri dönecektim ve bu iyice canımı sıkıyordu. Annem ben çok küçükken ölmüştü. Yüzünü bile hatırlamıyordum. Bu yüzden babamın yeni genç sürtüğünü gördükçe annesiz büyümenin zorlukları tekrar ve tekrar yüzüme çarpacaktı. Hem o kaltağa katlanamıyordum. Kesinlikle babamla parası için evlenmişti ama ona güzel muamele çektiğine emindim.

Gabriel'in kucağından kalktım ve kitaplarımı alıp okula yöneldim. Gabriel arkamdan seslendi ama cevap vermedim. Koridoru geçerken yeni sarışının müdürün odasına girdiğini gördüm. O da beni fark etti. Kısa bir an gözlerimiz buluştu ama hemen sonra kafasını çevirdi. Kendini beğenmiş sürtük.

Günün son dersi trigonometriydi. Öğretmen henüz kendisinin bile çözemediği bir soruyu bize çözdürmekle uğraşıyordu. Dersten sıkılanlar arka sıralarda müzik dinliyor, telefonlarıyla oynuyor ya da yüksek sesle gülüyorlardı. Öğretmen okulun ilk haftası bizimle uğraşmaması gerektiğini anlamıştı. Bu yüzden kesinlikle sesini yükseltmiyor, aynı soruyu bütün ders boyunca tekrar ve tekrar anlatıyordu. Aslında o da içten içe bizden bir bok olmayacağını biliyordu. Dersler için fazla yaramazdık. Fazla ukalaydık. Ve de fazla salaktık.