YN: Herkese Selam, Okumadım doğal olarak hatalar ve yazım yanlışları olabilir. ne yazık ki okumak ve kontrol etmek için vaktim yok. saçmalamış olabilirim. Kusura bakmayın....
Keyifli okumalar...
Not: Dikkat! Bol Klişe bulunur.
**********************
Sehun dalgın bir şekilde mutfağa gelip, kahvaltı masasına oturduğunda, Minseok onun durgunluğunu fark edip takılmak istedi.
"Sana da günaydın Sehun."
Sehun, kendini toplayarak Minseok'a gülümsedi.
"Özür dilerim dalmışım, günaydın Minseok Hyung. Luhan Hyung kalkmadı mı daha? "
"Hayır, henüz kalmadı. Bırak biraz daha uyusun. Zaten çok yorgun görünüyordu."
Jongdae mutfağa girince Sehun onun kendisine ima dolu bir şekilde baktığını görünce, yukarıda Kai ile aralarında ki mevzuya tanık olduğunu fark ederek utanmıştı.
"Günaydın Jongdae Hyung."
"Günaydın Sehun, bugün pek dalgın görünüyorsun. İyisin değil mi?"
"E-Evet, iyiyim. "
Jongin mutfağa gelip "Herkese günaydın." Demiş ve masada tam Sehun'un karşısındaki yerine oturmuştu.
Minseok yüzünde kocaman ve hayranlık dolu bir gülümseme ile Jongin'i cevapladı.
"Günaydın çikolata çocuk."
Jongdae bunu duyunca sinirlense de, Minseok'un onu kızdırmayı sevdiğini bildiğinden sesini çıkartmadı.
Sehun kafasını kahvaltı tabağından kaldırmadan, sadece göz ucuyla Jongin'e baktı.
"Günaydın..."
Jongin, sırf Sehun'a takılmanın bir fırsatını bulmuşken kaçırmak istememişti.
"Senin algında bir sorun yok değil mi? Yani yukarıda da aynı şekilde davrandın. Antenlerin ya da alıcıların paslanmış olmasın."
Yüzündeki alaycı gülüş tüm yüzüne yayıldığında Sehun dişlerini sıkarak sakin kalmaya çabalıyordu. Jongin'in yüzüne ters ters baktı.
"Sabah sabah canın yine kavga istiyor anlaşılan!"
"Yok, ben böyle gayet iyiyim. Mümkün olduğunca benden uzak dur lütfen."
Bunu söylerken Sehun'un suratına bile bakmamıştı. Sehun daha fazla onunla aynı ortamda kalmaya tahammül edemeyeceğini hissettiğinden, masadan kalktı.
"Bende seninle kavga etmeye meraklı değilim. Ben gidiyorum, bir toplantım var."
Jongin onun arkasından uzunca bir süre baktığında, mutfakta bulunan çift tarafından ilgiyle ve dikkatle izlendiğinden habersizdi.
"Bunun nesi var? Hasta falan değil dimi? Benimle kavga etmekten keyif alıyor sanıyordum. Oysa resmen kaçıp gitti."
Minseok ve Jongdae birbirlerine bakıp gülümserken, Jongin de yerinden kalkıp Sehun'un peşinden gitmişti. Onu evin kapısından çıkmadan yakalamış ve kolundan tutarak durdurmuştu.
"Bırak kolumu..."
Jongin kolunu istediği gibi bırakarak, daha önce Sehun'un hiç görmediği bir şekilde kendisine ilgiyle baktığını fark etti.
