3 Ay Sonra...
Uykunun belki de en tatlı yerinde, kulaklarına dolan ağlama sesiyle istemsizce uyandı. Uyku sersemi yataktan kalkarken bir an duraksayarak yatağın sol tarafındaki boşluğa baktı. İçini çekmiş daha fazla beklemeden beşiğe yaklaşıp ağlayan kızını kucağına almıştı.
Minik bebek henüz sakinleşmese de ağlamayı bırakmıştı. Kucağında bebekle birlikte aşağıya indi.
Mutfağa yöneldiğinde, Sehun bebeğin mamasını hazırlamış bir şekilde mutfaktan çıkarak, yüzünde küçük ve de yorgun bir tebessümle kocasının yanına gelmişti.
"Kızımız acıkmış, dikkat ettim de hep bu saatlerde uyanıyor. Bu sefer o uyanmadan mamasını hazırlamak istedim."
Jongin uzanıp Sehun'un dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu. İkisi de uykusuz ve yorgun olmalarına karşın sessiz bir iş birliği yapmışlardı.
Mama biberonunu Sehun'un elinden alarak, salona geçmiş ve üçlü koltukta oturmuştu. Jongin biberonla bebeklerini beslerken, Sehun'da hemen yanında başını onun omzuna dayamış kızını seyrediyordu.
Yeri geldiğinde dönüşümlü bir şekilde bebeklerini doyuruyor, altını değiştiriyor ve banyo yaptırıyorlardı.
Fakat bu durum değişecek gibi görünüyordu çünkü Jongin işe geri dönmek zorundaydı. Sehun her ne kadar buna itiraz etmese de üzülmüştü. Jongin'le sürekli birlikte olup onunla tüm gün vakit geçirmeye iyice alıştığı için zorlanacağını biliyordu.
Jongin ise mecburiyetten böyle bir karar almıştı. Sehun işi tamamen bırakmasa da kızının izin verdiği ölçüde yine online olarak şirketi yönetiyor, görüntülü konferans aracılığıyla toplantılara katılıyordu.
Netice de ikisi de evlenmeden önce birer kariyer yapmış ve bulundukları yere gelmek için canla başla çalışmışlardı. Şimdi de Sehun ondan kendisiyle sürekli kalmasını istemek gibi bir bencillik yapamayacağını düşünüyordu.
Jongin içinse durum daha farklıydı. O kariyer yerine eşine ve kızına daha iyi imkânlar sağlamak amacıyla işe dönüyordu.
Evet, ikisinin de maddi durumu yerinde olabilirdi. Fakat yine de ne zaman neyin olacağını bilinmezdi. Bu nedenle içlerinden birinin işe dönmesi gerekiyordu. Jongin, bu sorumluluğu alarak Sehun'un doğumun üzerinden fazla bir zaman geçmemesinden dolayı üstlenmişti.
O da Sehun'u bebekle yalnız bırakmak istemese de şu anda görünürde başka bir çare görünmüyordu.
Minik Min Hee mamasını bitirince, Sehun onu Jongin'den alarak göğsüne yatırmış ve sırtına hafif hafif vurarak gazını çıkartmıştı.
Birlikte yukarı yatak odasına çıkınca Sehun, kızını tekrar beşiğine yatırdı. Minik kız dakikalar sonra uykuya daldı.
Jongin onu elinden çekerek yatağa götürerek kendisiyle birlikte yatırdı. Sehun başını Jongin'in boynuna gömerek içini çekti.
"Bir yardımcı alalım mı Hunnie?"
"Ne?"
"Bir yardımcı, hem sana hem de bebek konusunda yardımcı olur. Ne dersin?"
Sehun kafasını Jongin'in boynundan çekerek ona baktı.
"Sen ciddi misin?"
"Evet, hem neden olmasın? Minseok ve Chen büyükbaban ile ilgilenmekle fazlasıyla meşguller. Luhan ve Chanyeol doğumdan hemen sonra Chanyeol'ün işleri yüzünden acilen Amerika'ya gitmek zorunda kaldı. Geriye başka bir alternatif gelmiyor aklıma. Ne dersin Hunnie?"
