21.Bölüm

2.2K 183 47
                                    

YN: Baş ağrısından ölmek üzereyim ama söz verdiğim üzere bölümü yazdım. umarım çok saçmalamamışımdır. 

Not: 30. Bölüm Final...

Yorum yapmayan yorumsuz kalsın!!!

****************

Jongin uyanmıştı. Ama adam kendisine tam gelememesini fırsat bilip, ona vurmaya devam etti. En son yumruğuyla Jongin sandalye ile birlikte arkaya savrulmuştu.

Yüzü gözü kandan görünmüyordu. İki gözü ve dudağı feci şekilde şişmiş, kaşı patlamıştı. Damatlığı feci haldeydi. Zor bela aldığı darbeler sonucu kapanmaya yüz tutan gözünün birini açarak yabancıya baktı.

Görür görmez de öfkelendi. Dişlerini sıkarak ağzındaki kanı yere tükürdü.

"Senin olduğunu tahmin etmeliydim. Aşağılık pislik!"

"Bence de tahmin etmen gerekirdi. Ama beklediğim kadar zeki değilsin."

Lay bunu söyler söylemez yerde yatan Jongin'i tekmelemeye başladı.

Jongin birkaç kaburgasının kırıldığına yemin edebilirdi. Nefes alıp verirken göğsünde dayanılmaz bir acı vardı. Ağzında biriken kanı zorlukla yere tükürdü. Lay onu sandalyesiyle birlikte kaldırırken, yüzünde gerçekten de ürkütücü bir ifadeyle Jongin'e bakıyordu.

Sanki Jongin'den akıttığı her kandamlası içini ferahlatıyor onu mutlu ediyordu.

"O iğrenç suratına bakınca, bunu yapmaktan keyif aldığını anlamak zor değil."

Lay ona tekrar vurdu. Elleri, Jongin'e vurmaktan yara bere içindeydi. Gözlerinden ateşler saçarak Jongin'i saçlarından kavradı.

"Benimle böyle konuşamazsın!"

Jongin bu işkenceye dayanmak zorunda olduğunu biliyordu. Ne kadar dağılırsa dağılsın ya da ne kadar hırpalanırsa hırpalansın burada ölemezdi. Sehun'a geri dönmek zorundaydı.

Bu yüzden ciddi anlamda nefes almakta ve gücünü toplamakta zorlansa da pes etmeye niyeti yoktu. Ciğerleri acıyordu. Gözleri aldığı darbelerin etkisiyle neredeyse tamamen kapanmıştı.

"Bana... Gerçekten böyle vurmaya devam mı edeceksin? Hepsi bu mu? Bunu yapınca bizi rahat bırakacaksan hiç durma devam et. Ancak... Bir korkağın yapacağı bir şekilde davranıyorsun."

Lay hem çok şaşırmış, hem de hiç olmadığı kadar öfkelenmişti. Jongin'e birkaç defa daha vurmuş ve bilincini kaybederek, bayılmasına neden oldu.

1 Hafta Sonra...

Jongin bir hafta boyunca Lay'in sinir patlamalarının hedefi olmuştu. İlk 3 gün aralıksız dayak yemiş ve bayılmıştı. Ne zaman bayılsa Lay onu soğuk su tutarak ayıltıp tekrar dövüyordu. Fakat son günlerde Lay onunla uğraşmayı bırakmış gibiydi.

Bu süre zarfında Jongin etrafı incelemeye ve nerede olduğunu anlamaya çalışmıştı. Lay onu bir bodrum katında tutuyordu. Su borularının çıkardığı gürültü yüzünden yardım için bağırsa da duyulmayacağını biliyordu.

Oradan kaçmak için bir yol bulmak zorundaydı. Tüm bu işkenceye Sehun için katlanmıştı. Kalbi şu anda atıyorsa ve kendisini bırakmıyorsa, sebebi Sehun'un kendisini beklediğini bilmesiydi. Onu çok özlemişti.

Yokluğunda ne kadar perişan olduğunu ve deliye döndüğünü tahmin edebiliyordu. Kim bilir aklından neler geçirmişti. Onu bırakıp gittiğini düşünmemesi için içinden dualar ediyordu.

Davetsiz MisafirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin