3.Bölüm

3.1K 230 18
                                    



1 Hafta Sonra... Düğün Günü...

"Çok gergin görünüyorsun Luhan, bugün senin en mutlu günün. Birazcık rahatla."

Jongin bunu söyleyerek, kafasını içeri uzattığı odaya, hafifçe kapısını vurup içeri girmişti.

"Kardeşini sabahtan beri görmedim. Kendisi nerelerde?"

Luhan aynada papyonunu düzeltmeye çalışırken, aynanın aksinden Jongin'in gülümseyen yüzüne baktı.

"Gergin olduğum doğru, bu kadar heyecanı kalbim nasıl kaldıracak hiçbir fikrim yok üstelik. Sehun bu sabah odama gelip ufak bir işi olduğunu söyleyip gitti. Ben şimdiye kadar gelmiş ve hazırlanıyordur diye düşünüyordum."

Merakla Jongin'e doğru döndü ve gerginlik dolu ifadesi anında endişeli bir yüz ifadesiyle ona baktı.

Jongin onun endişeli bakışlarından kurtulmak için odanın penceresine gidip dışarıyı seyretmeye başladı.

"Belki Kris ile beraberdir. Boşuna endişe etmeye gerek yok."

Luhan, Jongin kendisine bakmıyor olsa da başını iki yana salladı.

"Hayır, onunla değil. Kris az önce buralarda dolanıyordu. Ama bir kez bile bana Sehun'u sormadı. Belki de nerede olduğunu o biliyordur."

"Sormamı ister misin?"

Jongin ellerini cebine sokmuş ve kaşlarını kaldırmış bir biçimde, ona doğru dönmüş bakıyordu.

"Gerek yok. Yani ikinizin arasının gergin olduğunu biliyorum. Boş ver eminim birazdan yanıma gelir... Yoksa böyle bir günde bana haber vermeden gecikmezdi."

Jongin içini çekip yarım bir tebessüm etti. Sehun ile aralarında olan gerginliğin tek sorumlusunun, kendisi olmadığını o an Luhan'a açıklama ihtiyacı hissetti.

"Kris ile olan gerginliği ben yaratmıyorum biliyorsun. Benim ikisiyle de bir problemim yok."

"Biliyorum elbette. Ama Kris'de saçma bir duyguya kapılarak Sehun'u senden kıskanıyor."

Jongin alayla gülümseyerek içini çekti. Luhan ilgili gözlerle onun tepkilerini izliyordu.

"Bu duyduğum en saçma sapan şey. Biz Sehun ile çok farklı karakterde insanlarız ve kesinlikle anlaşamıyoruz."

"Farkındayım, ama bir hafta da ona ne olduysa inan çok değişti. Bilmem sende fark ettin mi ama sana karşı davranışları yumuşadı. Biliyorum Sehun çok zor biri ama aslında oldukça iyi kalpli ve sevecendir. O sadece bunu nasıl göstereceğini bilmiyor."

"Ama sen onun abisisin, sen ondan çok daha farklısın. Ayrıca onu benden daha iyi tanıman çok normal, bana gelince onun bana bu konuda bir fırsat verdiğini sanmıyorum. Esasında benim de bu konuda ciddi bir çabam yok."

Luhan yanına gelip elini onun omuzuna koydu. Sevecen ve yüzünde güzel bir gülümsemeyle Jongin'in yüzüne bakıyordu.

"Yapma ama Jongin, en azından seninle ben çok iyi anlaşıyoruz değil mi?"

"Evet, kesinlikle çok iyi anlaştığınızı görebiliyorum."

Jongin ve Luhan aynı anda kapıya doğru döndüklerinde, Sehun'un hazır bir şekilde kapıda kendilerine gülümseyerek baktığını gördüler.

Sehun doğrudan Jongin'in gözlerinin içine bakıyordu. Jongin o an hayranlıktan başka bir şey hissedemedi. Çünkü Sehun ciddi bir şekilde göz kamaştırıcı gözüküyordu.

Davetsiz MisafirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin