Hint Kumaşı

Peşimdeler

Eve girdiğim gibi kendimi yatağa attım.Kartik (maymun) de hemen yanıma geldi.Sabahtan beri bir şey yemiyor açtır o da.Arka bahçenin kapısını açtım.Birkaç ot yolup bir tabağa koydum.Tabağı da Kartik'in önüne...Kartik otları vahşice yerken kendimi yeniden yatağa attım.2 saat boş boş tavanı izleyip arada sırada Kartik'in otları yiyişini izledim.En sonunda sari üstüme yapışacak kadar terledim ve kalkıp üstümü değistirmeye karar verdim.Soyundum ve geceliklerimi üzerime geçirdim.Tam tekrardan yatağa girecektim ki telefona mesaj geldi.Kartik'in ordan oraya gezinmesiyle oluşan hareketlenme dışında ev sakin olduğundan mesaj sesi kulaklarımda uğuldama etkisi yaratmıştı.Telefonu elime aldım ve özel numaradan gelen mesajla irkildim.
Güzel gecelik.
Kanım çekilmişti.Kaskatı kesildim ve olduğum yere çivilendim.Telefonu tuttuğum elimi göğsüme bastırdım ve etrafımı süzmeye başladım.Salondan gelen ayak sesiyle arka bahçenin kapısını açıp çığlığı basmam bir oldu.Bahçe duvarından atlayıp dükkanın olduğu yere gözlerimi diktim.10 dakika sonra dönüyorum yazısını görmemle ne yapacağımı şaşırdım ve saniyenin milyonda birlik bir kısmı kadar düşünerek Kartik ve ablasının evine koşmaya başladım.Bugünkü adamlar olabilirdi değil mi?Evet "Geri geleceğiz Derin." demişti bir adam.Bunları düşünürken kendimi evin kapısının önünde buldum.Arkama baktığımda 10 metre uzağımda koşan 2 adam gördüm.Hemen kapıyı yumruklamaya başladım.Zooni kapıyı açtı ve hemen içeri dalıp kapıyı kapadım.Soluk soluğa konuşmaya çalıştım.
Peşimdeler!
Zooni içeri gidip bana bir bardak su getirdi.Ben suyu içerken kapı tekmelenmeye başladı.Anında sıçradım ve kapıdan uzaklaştım.Zooni bağırmaya başladı.
~Ne istiyorsunuz?!
-Derin!Bugün olmasa da yarın!
Ve kapıyı tekmelemeyi bıraktılar.Ne bugün?Ne yarın?Ne istiyorlar?!Zooni soluk soluğa bir odayı işaret etti.İçeri girdik ve oturduk.Elime baktım.Elimde sıktığım telefonun ses tuşlarının izi çıkmıştı.Elimi gevşettim ve Zooni anında sessizliği bozdu.
~Neden peşindeler?
-Bilmiyorum.Benle ne işleri var bilmiyorum.Hiç bir şey bilmiyorum.Onları tanımıyorum bile!
~Emin misin?
-Evet.
~O zaman polise gitmeliyiz biliyorsun değil mi?
-Evet ama bir sürü adamları var.Biri hapise girerse mutlaka diğerleri peşime düşecektir.Bugün beni zorla bir yere götürmeye kalktılar.Arabadan atladım tekrar yakalanabilirdim belki ama sonra Kartik'le...
~Kartik'le mi?Kartik'le ne?
-İşte Kartik'le karşılaştık.Sonra da eve döndük.
Zooni düşünceli bir şekilde bana baktı ve:
~Dükkana gitmem gerek.İstediğin kadar burada kalabilirsin 1 saat sonra dönerim,dedi ve gülümsemeye çalıştı.Ben de buruk bir şekilde gülümsedim ve minnettar olduğumu söyledim.Zooni evden çıktı.Ben de telefonuma baktım.Biraz we heart it'de dolaştım ve mesaj geldi.Korkarak mesajı açtım.
Özel numara
Yarın olmazsa da ondan sonraki gün :)
Hemen ellerim terlemeye başladı.Gözlerime perde iner gibi oldu.Doğruldum ve koltukta bağdaş kurdum kafamı koltuğa gömdüm.Gözlerimi kapattım ki kapı çalındı.Yavaşca kapıya yürüdüm ve delikten baktım.Kartik!A hayır hayır,ne yapacaktım.Utanıyordum ama burası onun evi değil mi mecburen kapıyı açacaktım.Bir kez daha kapı çalındı. Dağılan saçlarımı kulağımın arkasına attım ve kapıyı açtım.Karktik karşısında beni görünce afalladı.
~Derin?
-Ee içeri gelmez misin?
İçeri girdi ve kapıyı kapattı,koridorda dikildi.Ben de kapıya yaslandım.Yavaş yavaş bana doğru yürüdü.Ellerini kapıya,başımın iki tarafına yerleştirdi.Bana doğru eğildi.
~Neden burdasın?
Kalbim deli gibi çarpıyordu.Yüzü bana o kadar yakındı ki kirpikleri kirpiklerime değecek sandım.
-Ee şey...Bugünkü adamlar peşimden geldi ve ben de buraya gelmek zorunda kaldım.
Tamamen masum bir şekilde konuşmuştum.Gözlerini kocaman açıp şaşkınlıkla bana baktı.Ellerini kapıdan çekip saçlarıma götürdü ve:
~Sana bir şey yaptılar mı?Ne oldu,hepsini anlat bana.
Eli saçlarımı okşarken gururum da okşanıyordu.Bu ani yakınlaşma yanaklarımın kızarmasına neden olmuştu.
-İ-iyiyim ben.İçeri geçelim mi?
Saçlarımı okşamasıyla afallamıştım.Ellerini saçlarımdan çekti ve kendine inanamıyormuş gibi önce eline sonra gözlerime baktı.Utanmış olacak ki ellerine kendi saçlarına geçirip konuştu:
~Ş-şey ben özür dilerim.
-Y-yok.Önemli değil.
İkimizin sesi de titriyordu.
~Ben...Öyle...Birden bire kendime hakim olamadım.
-Ge-gerçekten önemi yok.
Tekrardan ellerini kapıya kafamın iki tarafına yerleştirdi ve gülümsedi.
~Sevindim.
Yoksa ne?Ne?Yani...Galiba önemi yok derken hoşuma gittiğini düşünmüştü.Aslında hoşuma gitmişti ama dediklerimle bunu kastetmemiştim!Salona doğru yürüdük ve oturduk.Her şeyi anlatmamı istedi ve ben de başladım...

LÜTFEN OKUYUN ÇOK ÖNEMLİ!

Bu bölümü yazdım tam paylaşıyordum ki birden bölümü silindi.Baştan yazmak zorunda kaldım. Onun için en zorlu bölüm bu oldu.Dediğim gibi TEOG'um olduğundan dolayı ders çalışmak zorundayım ve haftada bir kere bölüm yayınlayabiliyorum.Multimedia'da hayalimdeki Kartik ve Derin var.Zaten ikisini de okuduğum bir kitaptan uyarlanmıştım. Hatta çocuğun adını o kadar çok beğendim ki burda da adını değiştirmek de istemedim.Yani Kartik. Olaylar yeni başlıyor takipte kalın.