Hint Kumaşı

Başlıksız

İçeri dolup gözlerimi kamaştıran güneşle uyandım.Gerindim ve Kartik'e baktım.Hâlâ uyuyordu.Tam bir şaheser gibi.İlk aşkım Hindistan ama ikincisi kesinlikle Kartik!Yerimden kalmak istemiyordum.Kalksam da yapacak bir şeyim yoktu.Öylece yatmaya devam ettim.Taa ki karnım guruldamaya başlayana kadar.Kartik de amma çok uyudu.Uyandırmak için seslendim.
-Kartik..
Derin bir nefes aldı.
~Efendim?
Ve diğer tarafa döndü.Uyanmaya niyeti yok gibi.
-Ben acıktım.Kalk da kahvaltı yapalım.
Cevap vermedi.Kalktım.Döndüğü tarafa doğru yürùdüm.Baş ucuna geldiğimde yere çöktüm.
-Kartik..
Gözlerini hafif araladı ve bana biraz baktıktan sonra gülümsedi.Ben de gülümsedim.
~Günaydın.
-Günaydın.
~İyi uyudun mu?
-Evet,sen?
~Hem de çok,dedi ve tekrar gülùmsedi.Yüzlerimizin bu kadar yakın olması utanmama sebep oluyordu.
-Haydi kalk.Yemekhaneye inelim.
~Ne acelesi var?Ben biraz daha uyumak istiyorum.Sen de uyu.
Ayağa kalktım ve bir elimi belime koydum.
-Ama acıktım.
Doğrularak biraz yana kaydı ve elimi tuttu.Aşağı doğru çekiştirdi.
~Uyuyalım.
-Acıktım ama Kartik.
Elime daha çok asıldı ve tabii ki ne kadar aç olsam da onu kıramazdım değil mi? ;)
-İyi tamam,dedim ve tekrar yatağa girdim.Kartik'e arkamı döndüm ve yorganı kafama çektim.
~Küstün müü?
Cevap vermedim hah!
~Derin?
Yine cevap vermedim ve aniden tüylerimi ürpertecek şekilde elini belime koydu.
~Derin..
Kaydım ve elinden kurtuldum.
-Bunu neden yapıyorsun?
~Neyi?
-Yakın davranıyorsun.
~Arkadaş değil miyiz?
-Hayır,demek istediğim sevgilinmişim gibi davranıyorsun.
~Öyle olmasını mı isterdin? ;)
-Dalga geçme.Ciddi bir şey soruyorum.
Aniden kapı bir tekmeyle açıldı.Çığlığı bastım.Kartik'le aynı anda doğrulduk ve yatakta oturur pozisyona geçtik.Yine o tefeciler!Kartik beni kendine çekti ve "Ne istiyorsunuz?!" diye bağırdı.
+Seninle işimiz yok!Derin bize lâzım!
~Derin sizi tanımıyor bile!
+Seni lanet olası!
Yanımıza geldi ve silahı Kartik'in kafasına dayadı.
+Kızı bırak!
Kartik sıkıca kollarımı tutuyordu ve hâlâ bırakmaya niyeti yok gibiydi.
-Bırak,Kartik.Lütfen bırak.Sana bir şey olacak.
Yine sesim titriyordu.
Kartik'in arkadaşı,otelin sahibi,yanında 4-5 güvenlikle içeri girdi ve adamları zar zor dışarı çıkardılar.Rustam özür dileyip güvenliği güçlendireceğini söyleyerek odadan çıktı.Kartik'in kolları hâlâ bana sarılıydı.İki büklüm olmuş ve korkmuş hâlde titriyordum.
-Tamam,Kartik.Gittiler.Bırak beni.
Kollarını gevşetti ama bana sarılı olan kollarını çekmedi.
-İyi misin,Kartik?
~Evet,iyiyim.Sen iyi misin?
-Evet.Nereye gitsek beni buluyorlar.Kartik bana yardım etme artık.Sana bir şey olacak.Korkuyorum.
~İkimize de bir şey olmayacak.
-Kartik,neden bana yardım ediyorsun.Sana bir şey olmasından korkuyorum,anlamıyor musun?!
~Ben de sana bir şey olmasından korkuyorum,Derin!Sen niye anlayamıyorsun?!Seni seviyorum,Derin.Sen farklısın.Şimdiye kadarki herkesten farklısın.Seni kaybetmek istemiyorum,Derin.Anlasana!
-Ben de seni seviyorum!
Mutluluktan mı yoksa onu kaybetme korkusundan mı bilmem ama ağlamaya başladım.
-Ama ben de seni kaybetmek istemiyorum.Sen de anla n'olur..
Doğruldum.Bana baktı ve göz yaşlarımı sildi.
~Özlemez misin beni gittiğimde?
-Özlerim ama en azından güvende olduğunu bilirim.
~Sus,Derin.Beraber kurtulacağız bu alçaklardan.Ağlama.
Elimi tuttu ve tersini öptü.
~Sen ağlama.Mutsuz olmayı hakedenler ağlasın.Sen hep gül o cennet gülüşünle.