Hint Kumaşı

Beyaz Yalan

Kartik burnundan soluyarak ayağa kalktı.
~Derin onlara yaklaşma.Hatta birkaç gün burda kal.Evde seni bulurlar.
-Ama buraya girerken beni gördüler.
~O-o zaman birkaç gün otelde kalırız.
-Ka-kalırız?
~Yanlış anlama lütfen.Güvenliğin için.
Ne yani beraber mi kalacaktık?Ve kan yanaklarıma hücum eder...
-Evimi ve telefon numaramı buldularsa kaldığım oteli de bulurlar,dedim utancımı saklayarak ve konuyu değiştirmeye çalışarak.
~O zaman başka bir yolunu buluruz.Şimdilik birkaç gün otelde kalsak iyi olacak.
-Pe-peki.
~Dediğim gibi yanlış anlama.Gideceğimiz otelde odalar geniş.Evinde gibi hissedersin.
-Ev demişken Kartik ne olacak?!
~Kartik?
-Ee ş-şey maymunum...
Şu an utancın doruklarındayım.Yandığımı hissediyorum.
~Maymununa benim adımı mı verdin?
Hoşuna gitmiş olacak gülerek söyledi bunu.
-Eam yani...Kartik ismi güzel.Ee zaten daha önceden de biliyordum.Severim bu ismi.
~Öyle mi eam? dedi beni taklit edermişcesine.
-E-evet.
~Peki tamam daha fazla utanmanı istemiyorum,dedi gülerek ve sempatikçe omzuma vurdu.
~Haydi kalk Kartik'i alalım bakalım,dedi tekrar gülerek.
-Ne gülüyorsun ya?Komik olan ne?
~Boşver haydi kalk.
-Duyamadım.
~Gidelim diyorum.Kartik'i almaya.Önceden bildiğin Kartik,dedi ve sempatik bir kahkaha attı.
Gülerken kısılan gözleri cennet gibiydi.
-İyi ya tamam.İlk sende duydum.
~Hah!Ben de bunu duymak istiyordum! dedi keyifle.
-Neden?Ne oldu şimdi?
Küçük kızlar gibi mızlanıyordum ama eğleniyorduk.Keyifliydi.Gülüyordu.Ona en yakışanı yapıyordu.
~Bir yalanın altından kalkmış oldun.
-Beyaz bir yalandı sadece,dedim göz kırpıp gülümseyerek.Az sonra bu yaptığıma pişman oldum.
Kartik birden durgunlaştı.
~Peki neden doğruyu söylemedin ki?
Meraklı değil de ifadesiz bir soruydu bu.
-Ee ya-yanlış anlamanı istemedim.İsmini beğenmiştim.
Çatlayan sesim utancımı ele veriyordu.
~Neden yanlış anlayayım ki?
İfadesiz bir soru daha...
Konuyu değiştirmek için lafa atıldım.
-Hadi Kartik'i almaya gidelim.
Hafif bir kahkaha attı.
~Gidelim.
Evden çıktık.O ana kadar üzerimde geceliğimin olduğunun farkına varmamıştım.Birden utanç tüm vücudumu kapladı.Kartik'in elleri cebinde ben onun yanında gecelikle yavaş yavaş eve doğru yürüyorduk.Güneş batıyordu.Gökyüzünün harika bir kızıllığı vardı.Bu manzarada geceliğim yerine güzel detaylı bir sariyle ve Kartik'le el ele olmayı isterdim.Ben şu ortama uyabilecek en tatlı görüntülerimizi aklımda kurarken istemsizce tebessüm ediyordum.Engel olamıyordum tebessüm edişime.Sonra Kartik aniden bana döndü.Onu görmemiş gibi ayaklarıma bakmayı sürdürdüm.İlk önünde düşüşüm aklıma geldi ve kaşlarımı hüzünle çatarak gülümsedim.Kartik düşüncelerimi sesiyle dağıttı.
~Aklına ne geldi de o kadar sevindin,üzüldün,huzurlu hissettin? hafifçe güldü.
Yüzüme ciddi ifademi takındım ve uçsuz bucaksız okyanus gözlerine baktım.Hafif kamburumu çıkardım.
-Hi-hiç ne olsun?İşte öyle...
~Aklında biri var sanırım?
-Ne demek istiyorsun?
~Hoşlandığın biri gibisinden.
-Y-yo-yok yok hayır.
~Anladım.Kim peki buralardan mı?
-Yok dedim ama...
~Amma yalancı çıktın sen de!
Çxaresizce omuzlarımı aşağı indirdim.
-Evet.Evet,buralardan.
~Yine beyaz bir yalandı sanırım.
-Değildi.
~Neydi peki?
-Birine bir şeyi söylememek.
~Neden söylememek? güldü.
-Çünkü istememek,dedim ciddi bir şekilde.
Güldü ve bir çakıl taşını ayağıyla itekledi.
-Peki ya senin?Var mı öyle birisi?
~Var.
OLAMAZ.Dünya başıma yıkıldı diyebilirim.Ne demek var?!
-Buralardan mı?
~Evet.Tanıyorsun.
-Tanıyor muyum?Kim?
-Söylememek?
-Ne?!Hayır.Neden söylememek?
~Çünkü istememek,dedi ve kahkaha attı.
-Dalga geçiyorsun.Yok öyle biri.
~Bilemeyeceğim,sırıttı.
-Bana söylememen senin kaybın olur.
Evin önüne gelmiştik.Kaçarken açık bıraktığım arka bahçe kapısından eve girdik.Ev darma duman.Rezil oldum.
-Ev dağınık biraz kusura bakma.
~Kartik dağıtmıştır,dedi gülerek ve kanepeye oturdu.
-Ben ee Kartik'i bulacağım.Başka odada sanırım.
~Peki.
Yatak odasında--»yok
Salonda--»yok
Bahçede--»yok
Tuvalet?
Hemen tuvalete koştum ve yerde karnına bıçak saplanmış Kartik(maymun)'le karşılaştım.Çığlık attım ve dizlerimin üzerine düştüm.Gözyaşları gözlerimden boşalırken.Kartik "Derin!" diye bağırdı ve koşarak yanıma geldi.Yerde ölü yatan Kartik'i görünce o da yanıma çöktü.Bir kolunu omzuma koydu ve beni kendine çekti.
~Ben varım.En azından bir Kartik var.
Gözlerimi kapadım ve gözyaşlarının yanaklarımdan süzülmesine izin verdim.

Tam 2 saat uğraştığım bir bölümdü.Lütfen takipte kalın.Multimedia Derin.Bir sonraki bölümde Aamir Khan olacak ve Multimedia'ya da Kartik'i koyacağım.