The Other Women and the Man Hater's Heart

Chapter 8 *Bahay-bahayan*

Point Of View

-June Denise de los Reyes-

I was outside my house waiting for him, si Cedric. It was Tuesday nung nag-approach ako sa kanya about dun sa nangyari at mula din nung binigay ko sa kanya yung number ko. Mula nung araw na yun ay naging magka-text na kame. And for some reason, I easily found myself feeling comfortable around him. Mabait sya at thoughtful, nakakatawa rin sya. And ever since ay mayroon akong weakness for guys who can make me laugh, kaya naman lahat nung sinabi ko that day ay kinain ko. Dahil 3 days pa lang mula nung nag-simula kameng magka-text ay naging crush ko na sya.

Nung una ay pinipilit kong hindi magka-gusto sa kanya dahil nga kahit guest coach lang sya ay coach ko pa rin sya. Kaya lang, yung fact na our relationship remains professional during training at yung fair nya pa ring pag-trato sa akin kahit nagiging close na kame ay lalo lang naging daan para hangaan ko sya.

At ngayon ay Saturday na, ngayon yung usapan namen na babawi ako sa kanya sa pamamagitan ng isang "friendly date". Hinihintay ko sya ngayon dito sa labas ng bahay, last Friday kasi ay hinatid nya ako pauwi para daw alam nya kung paano ako susunduin sa Saturday.

Maya-maya pa ay hindi naman natagalan ang paghihintay ko at nasilayan ko na ang sasakyan nya.

"Hi JD,kanina ka pa ba dyan?" ^_^ bati nya agad sa akin, matapos nyang ibaba yung bintana ng sasakyan nya.

"Hindi naman, kalalabas-labas ko lang ng bahay" sagot ko.

"Ahh ganun? Ready ka na ba? Tara na..." yaya naman nya

Bubuksan ko na noon yung pintuan sa backseat of his car nang bigla syang bumaba sa sasakyan nya kaya natigilan ako.

Binuksan nya yung pinto nung front seat at tumingin sa akin.

"Tabihan mo nalang ako dito sa unahan, mag-mumukha naman akong driver nyan pag dyan ka umupo sa likod" ^_^

Napaka gentleman nya, pwede namang sabihin nya na lang yun pero pinag-buksan nya pa talaga ako ng pinto at kanina nya pa ako nginingitian, dati hindi ko naman napapansin na ang cute ng smile nya. Pero bakit ngayon parang lalo pala syang gumagwapo pag naka-ngiti. Kaya bago pa nya mahalata kung gaano ako na-aatract sa smile nya ay umupo na ako sa unahan.

Siguro nag-tataka kayo kung bakit Cedric na lang ang tawag ko kay coach. Ayaw nya kasi magpa-tawag ng Coach kasi feeling nya daw tumatanda sya eh 2 years older lang naman sya sa amin, kaya required daw ako na tawagin syang Cedric.

Habang nasa sasakyan naman kame, napansin kong medyo tahimik so I tried to start aconversation.

"Uhmm, Cedric saan pala tayo pupunta?"

"Kahit saan basta kasama kita"

"Sira! Saan nga kasi?"

"Edi mag-lalaro"

"Ano namang lalaruin naten?"

"Edi bahay-bahayan. Ako yung tatay tapos ikaw yung nanay, kaso kailangan muna magka-baby" ^_^

"Huh?" bigla naman akong namula dun sa sinabi nya,eh kasi naman kung anu-anong pinag sasasabi nya.

"Joke lang, Ui kinabahan sya! Hahahaha"

Bigla ko tuloy sya nahampas.

"Ay naku nakaka-asar ka! Pinag-tritripan mo naman ako eh!"

"H-hoy, wag ka mang-hampas baka mabangga tayo. Joke lang naman eh"

"Ikaw kasi eh, saan ba kasi talaga tayo pupunta?"

"Basta just trust me" ^_^

At pagka-sabi nya nun ay nag-pout nalang ako. Mahirap na kasi mamaya ay pag-tripan nya na naman ako.

Hindi naman nag-tagal ay tumigil na yung sasakyan at bumaba kame sa tapat ng isang University.

"Anong ginagawa naten dito?"

"Nami-miss ko na kasi ang lugar na ito eh, this is my Alma mater" ^_^

Akala ko kung saan kame pupunta, yun pala ay bibisitahin lang namen ang dati nyang school. Nakakatuwa naman sya dahil hanggang ngayon ay binabalik-balikan nya pa rin ang paaralang minahal nya.