Formulaşk1

20.Bölüm

Yine bir watty işkencesiyle dolu bölüm paylaşma serüvenimin sonuna geldim! Ne diyim gecikme için çok çok özür dilerim ama inanın suç benim değildi. wattpad iki haftadır bana çektiriyor :(

Zor oldu ama huzurlarınıza çıkmayı başardım sanki :) 2 kere yaptığım düzenlemeden dolayı 2.turda bazı yerler gözümden kaçmış olabilir affediniz lütfen ve mümkünse bana hataları belirtirseniz çok mutlu olurum :)

Efendimmm gelelim ilk duyuruma hali hazırda artık bir facebook grubumuzda varr :)) Videoların bolca olduğu, fotoğrafların çokça hakim sürdüğü, spoilerların havada uçuştuğu grubumuza katılmak isterseniz hemen profilimden link'e tıklayın derim ;)

Multi.de yüklediğim video bölümde okuyacağınız bir yerde barkovizyonda gösterilen videonun Alp'siz versiyonu :) İzlemenizi şiddetle tavsiye ederim ben yazarken çok çok izledim :))

Multi. deki Resim ise bölüm de geçen Alp'İn Pagini'si ;)

İthaf kısmına gelirsek... O birr ablaların en beteğiii.... O birr ablaların en şekerii... O birr ablaların en çalıkuşusu :))) O benim iyi ki tanımışım seni dediğim güzel insanlardan en uyumus u :)) Bu bölüm sana ithaf olsun ablam, tüm desteklerin için beni kraliçemle tanıştırdığın için çoook teşekkür ederim ;)

Keyifli Okumalar...

*************

- Üsküdar- Amine Hatun Cami'si Avlusu -

" Merhuma haklarınızı helal ediyor musunuz?"

"Helal Olsun!!!"

"Helal ediyor musunuz?"

"Helal Olsun!!!"

Alp, en ön safta sıralanmış adamların arasında hakkını helal ederken içinde bulunduğu durumun gerçekliğine hala inanamıyordu. Ta ki...

Ta ki arkasından gelen Gamze'nin sesini duyana kadar...

"Hepsi senin suçun Alp! Hepsi!"

"Ne suçundan bahsediyorsun sen?" diyerek dişlerinin arasından tıslayan Alp'in kulağında bir kez daha Gamze'nin sesi çınladı.

"Sana uyumamanı söylemiştim değil mi?"

"Uyumadım ki ben Gamze! Sadece tuvalete gitmiştim."

"Uyumadın öyle mi? Gerçekten uyumadın mı? Uyumuyor musun Alp?"

Gamze'nin gittikçe uzaklaşan sesinin yerine kulaklarına dolan başka sesle kaşlarını çatan Alp kafasını sağa sola sallayarak içinde bulunduğu gerçeklikle hayal arasındaki o ince çizgiden çıkmaya çalıştı.

"Alp? Alp?"

"Sana uyumamanı söylemiştim. Ecevit senin yüzünden öldü Alp. Senin ihmalkarlığın yüzünden öldü."

"Alp!! Kendine gel!"

"Uyudun Alp! Hem de gözün açık bir şekilde uyudun! Koruyamadın onu! Sana emanet edilene bakamadın!"