ÇIPLAK (Sanal Serisi 1)

Bölüm On Bir 'den

'Önemli değil dedim'

'İyiyiz öyle değil mi?'

'Elbette iyiyiz. Benden öylece kurtulabileceğini mi sanıyorsun?'

               Gülümseyerek koltuğa yerleşirken kendimi fazlasıyla hazır hissediyordum.Ne zaman bu hale gelmiştim bilmiyorum ama ... Bu iyiydi...

'Hayır aslında senden çok daha fazlasını umuyorum'

'Belki bana da söylersin?'

'Belki görmek istersin?'

'Doğru şeyi mi anlıyorum?'

                 Başımı biraz ileriyi görmek için kaldırdığım da gülümsedim. Yanlış şeyler yapmak için yeteri kadar güzel bir gündü...

                                                         //**//**//**//**//**//**//**//

                        Kıkırdamaktan gerilen yüz kaslarıma daha fazla eziyet etmeyi bırakıp ovuşturdum. Bu sandığımdan çok daha iyi gelmişti. Doğru adımlar atmayı ne zaman öğrenecektim ben? Aptal bir hediyenin aramızı bu kadar çabuk düzeltebileceğini nasıl da görmezdim...

'Bir kez daha aynı şeyi yapmayacaksın tamam mı?'

'Kesinlikle'

'Peki bu içindeki şey ne?'

'Hani örnek bir fotoğraf istemiştin? Bende seçenek göstermek istedim...'

'Bunu gerçekten giyecek misin?'

'Bilemiyorum...'

'Hadi bunu sana giydirebilmek için ne yapmam gerektiğini söyle. Bir kez daha hayal gücüme bırakmayalım'

'Her dediğimi dinleyecek misin?'

'Hepsini...'

                                   Biraz eğlencenin kime ne zararı olabilir ki...

                                                //**//**//**//**//**//**//**//**//**//

                                                          

                                                               LÜTFEN OKUYUN !

Merhaba

                                Hepinizin iyi ve sağlıklı olduğunu umuyorum çünkü ben değilim. Bildiğiniz gibi yılın ilk karı daha birkaç gün önce yağdı ve ben hemen hasta oldum : ( Bir Türk klasiği gereğince de yatak yorgan karışık yatıyorum. Ne kadar hoş! Bir şey olduğu konusuna değinmeyeceğim ama sizden bugün için özür dilerim.

Gerçekten kendimi kötü hissediyorum... Bölüm gelmediği için hepinizden özür dilerim...

                      On birinci bölümünüz HAZIR sadece ön okunması ve düzeltmeleri gerekiyor ama hani insanın eli kolu tutmaz ya o haldeyim işte. Kıpırdayacak kadar halim yok. Dün gece kendimi zorlayıp yazıyı bitireyim istedim ama yazının başında uyuyakalmışım. Sabah da saçma bir iç güdüyle bir buçuğa kadar uyumuşum. Annem yazıyı hatırlatmasa ondan bile bir haberim... Dün kendi kendime yayın yarın yayın yarın diyordum bugün kalkmış yayına kaç gün kaldı diyorum. Yakın zamanda doktora gitmem hepimiz için iyi olacak sanırım.

                          Bu yüzden hepinizden tekrar tekrar özür dilerim.

                     Dün bir önceki bölüme yazdığım küçük mızmızlanmamın ardından birkaç kişinin yorum yaptığını gördüm. Bunun için de teşekkür ederim.Beni ne kadar mutlu ettiğini bilemezsiniz.

                       Bölüm gelmesi gerektiği zamanda küçük bir kesitle yetinmek elbette hoş değil ancak hasta olduğumu göz önüne alın olur mu? Yapabilseydim ki bu konuda yazının başından beri dikkatliyim kesinlikle yapardım.

                          Kendimi hareket etmek üzere bekleyen bedenlerin önündeki tek engel gibi görüyorum ancak bu gün için yapabileceğim tek şey hızla iyileşmeyi beklemekten fazlası değil...

                     Çift çift gördüğüm şu günde beni anlayabileceğinizi umuyorum. Okuduğunuz bölümlere görüşlerinizi bildirin ve burada olduğunuzu gösterin olur mu?

Ve son olarak

                            İlk kardan sonra diyorum ki ; umarım herkese istediği her şeyi beraberinde getirir...

                                                                            Mutlu kalın....