22.Bölüm 1.kısım Bela

164 12 0
                                    

Mustafa ve Erdinç buluşma yerine giderler. Fakat ortada kimse yoktur Mustafa etrafa bakar Erdinç korkarak
-Oğlum gidelim ya kimse yok işte!

Mustafa
-Erdinç biraz daha bakalım yoksa
gideriz..
Erdinç
-Lan yok zaten yok gidelim!
Mustafa
-Çarpcam şimdi bi sus!
Erdinç ve Mustafa etrafa bakmaya devam eder. Ancak hiç kimse yoktur.
İkiside arabaya binip geri giderler.
Daha sonra eve gelince...
Zeliş koşarak Mustafa'ya sarılır.
Mustafa şaşkın bi şekilde
-Ne oldu aşkım?
Zeliş
-Sana bir şey oldu diye korkmuştum sağ salim geldin aşkım. Seni çok özledim.

Mustafa
-Ben de seni özledim..
Erdinç
- Eee tamam ben gideyim o zaman.
Zeliş
-Filiz burada gitmene gerek yok Erdinç...
Erdinç: Filiz mi?..Tamam.
Zeliş ve Mustafa birbirine daha sıkı sarılırlar.
Mustafa
-Sen benim için çok mu endişelendin ha?
Zeliş
-Bu nasıl soru!?....Tabi ki de ben seni çok seviyorum.Sana bi şey olursa......
Mustafa
-Şşşt tamam bi şey olmadı bak hala burdayım.

Zeliş :Biliyorum kocacııım ama korkuyorum.
Mustafa ;Senin o kocacııım diyen ağzını öperim bak!...

Zeliş :(gülerek) sulanma yaa...
Mustafa ; eve girelim ben sana göstercem sulanmayı...

Zeliş dirseği ile Mustafa'yı dürterek
-Yaa tamam uzatma istersen...

Mustafa (gülerek) tamaaam ama bak sözün vardı bana...
Zeliş: yaa bak yeter insanların arasında olmuyor ama!?

Mustafa: Erdinç ve Filiz mi?...kızım onlardan ne olacak???
Zeliş: Hadi gidelim bizi bekliyorlar,sonra sulanırsın...

Mustafa: haa yani sonra sulanabilirim??

Zeliş: suus artık Mustafa!!
Mustafa :Tamam tamam..
Daha sonra bu dörtlü konuşmaya başlar.

Erdinç ortalıkta kimselerin olmadığını söyler.
Mustafa da bütün bu olanları anlatır Zeliş ve Filiz de onları dinler...
Fakat ortada kimselerin olmaması orada bi tuzak olmadığını göstermez...
Mustafa ve Erdinç başlarına bir bela aldı.Şimdi o beladan kurtulmaları gerekecek......

Kalbim Ege'de Kaldı Zelmus (Askıya Alındı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin