Kalbim Ege'de Kaldı Zelmus (Askıya Alındı)

33.bölüm 2.kısım Güvensizlik Korkusu

Ertesi gün Mustafa ve Zeliş erkenden hava almak için dışarı çıkarlar. Mustafa yine dövdüğü o adamı görür. Mustafa adama öfkeyle bakar Zeliş Mustafa'nın adama nasıl baktığını görünce hemen Mustafa'nın kolunu tutarak ;
Zeliş ; Yine beni korkutacak bir şey yapmayacaksın değil mi? Sana bu konuda güvenebilir miyim?

Mustafa ;Aşkım merak etme seni korkutacak hatta seni üzecek bir şey yapmak istemiyorum. Lütfen üzülme.

Zeliş ;Mustafa'nın kolunu bırakır daha sonra ;

Zeliş ; Mustafa sana olan güvenimi sarsacak bir şey yapma olur mu?
Mustafa ; Merak etme en kötü bi tane daha yumruk patlatırım başka bir şey olmaz.

Zeliş ; Mustafa!
Mustafa ; Tamam tamam bi şey yapmam.
Bu konuşmalardan sonra Mustafa Adama tekrar bakar. Sonra Erdinç Mustafa'nın dikkatini dağıtarak ona arkadaşça vurarak ;
Erdinç ; Günaydın!

Mustafa ; Erdinç?..Ha.. şey sana da Günaydın!
Erdinç ; Dalgınsın sen. Ne oldu? Zeliş ile kavga mı ettiniz?

Mustafa ; Hee Erdinç bizde her gün kavga edecek değiliz!!!
Erdinç ; Ya sordum sadece!

Mustafa ; Özür dilerim. Bak şu herif var ya dün Zeliş'e asıldı ben de bi patlattım. Gününü gördü.

Erdinç ; İyi yapmışsın! Helal olsun sana!
Mustafa ; Ama sanırım hala akıllanmamış!

Erdinç ; Ne yapacaksın? Zeliş kızarsa?
Mustafa ; Haklısın ya! Güvenimi sarsma dedi bana. Offf.

Mustafa ; Ama yine de bi yumruk çok değil ya?!
Erdinç ; Valla başına bela alma istersen?!

Mustafa kararını verir ve herifin bir yanlışını gördüğü an yumruğu indirmeyi düşünür.
Tam o sırada diğerleri de dışarı çıkmıştır. Herkes toplanıp hep birlikte kahvaltı yaptıktan sonra sahile inerler. Mustafa'nın aklı fikri o adamdadır.
Zeliş onun bu dalgın ve düşünceli halinden memnun olmaz ve onu dürterek kendine getirmeye çalışır.

Zeliş :Mustafa iyi misin sen?
Mustafa ; Ha...Ne?! İyiyim ya.
Zeliş ; Dalgınsın da.
Mustafa ;Yok değilim.
Zeliş ;İyi peki.

Konuşmadan sonra ikiside güneşlenir ve günün tadını çıkarırlar.... Derken o adam yine gelir. Mustafa onu görür görmez yerinden kalkar. Zeliş onun oturması için zor ikna eder.

Adam ; Boşuna korkma güzelim sana asılmıyorum.
Zeliş ; Ne korkucam be manyak herif!!!
Mustafa ; Ne diyosun lan sen?!
Adam ; Sen dünden beni dövmeye hazırsın anlaşılan?!

Mustafa ; Sana bi çakarım yerden kalkamazsın!
Zeliş ; Mustafa yeter artık bulaşma!!
Hani söz vermiştin? Sana güveneceğimi sanmıştım!

Mustafa ; Zeliş ama o....
Zeliş ; Aması falan yok Söz vermiştin!

Zeliş oradan uzaklaşır.Bahçede bir yere gider. Mustafa onun arkasından gider. Zeliş'in kolunu tutarak onu kendine doğru çeker. Zeliş bi yandan kolunu çekmeye çalışır,bir yandan da bırakmasını söyler.

Mustafa onun kolunu daha sıkı tutar.
Zeliş bağırmaya başlar. Mustafa Oradaki kişilerin olayı yanlış anlayacaklarını düşünür ve Zeliş'in bağırmasına daha fazla dayanamaz ve onu öper. Zeliş en sonunda susar.
Mustafa dudaklarını çektikten sonra

Zeliş ;Sen....Ne yapıyorsun?
Mustafa ; E çok Bağırıyordun öptüm.

Zeliş ; Sen çok konuşanı böyle öper misin?!!!
Mustafa ; O çok konuşan kişi sensen eğer öperim.
Zeliş Mustafa'nın kolunu yavaşça ittirir.

Zeliş ; Biraz yalnız kalsam.?
Mustafa ; Neden!?
Zeliş ; Bilemiyorum kafam karışık!

Mustafa ; Neden ki?
Zeliş ; Sana güvenebilir miyim?! bilemiyorum?!

Zeliş sessiz bir yere gider ve düşünmeye başlar...

Zeliş ona güvenebilecek mi?
Mustafa Zeliş'in güvenini yeniden kazanabilecek mi?

Sonraki bölümde......