De 89e honger spelen

Hoofdstuk 28

Ik leg een pijl op mijn boog maar ik schiet niet want hij heeft messen gereed en een zwaard waarmee hij me maar al te graag zou willen doorboren, maar dan gebeurt er iets heel vreemds, de grond begint te trillen, rotsblokken komen in beweging en de rots waar we allebei op staan komt in beweging, het voelt alsof er een aardbeving aankomt en Devin zakt naar de grond, maar in plaats van de aardbeving spuugt de rots een oranje kleurig kwakje uit, bloedhete gevaarlijke lava die ons allemaal opslokt als ik niet snel weg ga, ik voel een onbeschrijfelijke hitte over mij lichaam gaan en ik kom in beweging, de eerste lava spetters bereiken het groenige gras onder de rots en die veranderen in brandend gras.

Ik ren met een volle snelheid op Devin af maar niet om hem te vermoorden alleen omdat hij bij de enige uitweg staat, wanneer hij merkt dat het lava is komt hij me achterna en doet een wanhopige poging om een mes naar mijn hoofd toe te werpen, misschien is dit niet het moment roep ik luidruchtig.
Ik weet veilig de rots af te komen maar wanneer ik veilig op de grond sta zie ik dat er een soort geiser  van lava ontstaan is, de lava sputtert op en neer, elk moment kan het naar beneden zakken en mijn lichaam creperen.

Ondertussen ren ik door het hoge gras terwijl lava druppels de lucht uit komen waaronder er een paar aardig dichtbij, ik merk dat Devin erg achter is gaan liggen vanwege zijn bloederige been, maar mijn kuit gaat ook meer pijn doen en rennen word al snel onmogelijk.

Ik sleur mijn bloederige been achter me aan en probeer zo hard voorruit te komen als ik kan en als mijn lichaam aan kan, ondertussen is het meisje uit 4 met wie Devin als enige over was voor me gaan rennen en zij heeft de boog en pijlen, ik strompel verder terwijl ik het verschrikkelijke geluid hoor dat de lava uit aan het barsten is, de Rots waar ik mijn tijd door bracht was al die tijd al een vulkaan, de temperatuur buiten neemt af maar door de lava die dichtbij is merk je daar vrij weinig van.

Door een trilling onder het aardoppervlak stort mijn lichaam naar de grond en merk ik dat ik geheel tril en dat de lava spetters recht voor mij belanden, het is nu of nooit denk ik, voor de tweede keer in de arena ben ik mijn tas kwijt geraakt, of eigenlijk laat ik hem vallen want dat is alleen maar extra gewicht.
Ik geef mezelf een paar seconden om op te staan en om naar achter te kijken waar ik een golf van lava op me af zie komen, ik raak in paniek slaak een kreet en ren zo hard als mijn lichaam kan vooruit.

Ik negeer het brandende gevoel in mijn been en weet mezelf sneller dan net voorruit te brengen, wanneer het goed gaat hoor ik een oorverdovend kanonschot en ik besef dat het waarschijnlijk Devin is die zo ver achter liep.
Ik voel de hitte steeds warmer worden en voel dat de golven van lava het meeste deel van dit gebied in de fik hebben gezet, ik kijk naar de vulkaan die nu naar allerlei verschillende kanten lava uit spuugt, help roep ik ook al weet ik dat het geen zin heeft.
Een enorme klodder lava komt op mijn lichaam af terwijl ik wanhopig naar de grond duik en mijn hoofd in mijn armen bedek, het meisje uit 4 is uit mijn zicht verdwenen maar dood kan ze niet zijn.

De enorme klodder lava komt een meter voor mijn neus neer en zet de gehele gras vlakte voor mij in brand waardoor ik gevangen zit, een spetterend klodder lava bereikt mijn rug uit en zuigt over mijn gehele rug, het lijkt alsof een mens je likt maar dan met een lava tong, ik schreeuw het uit terwijl ik inkrimp van de pijn, ik ruik brandend vlees en dan besef ik dat ik verder moet gaan, met een brandende rug en kuit strompel ik vooruit terwijl de lava golf elk moment mijn lichaam kan bereiken en me verwoesten.

Ik strompel verder terwijl ik paniekerig om hulp roep, en dat lukt Julie verschijnt met tranen met tuiten over haar gezichten tilt me op haar rug, vol blijdschap probeer ik me zo licht mogelijk te maken. Wanneer ik achterom kijk zie ik dat een lava golf het gebied hebben gecrepeerd waar ik net wanhopig stond te wezen, zonder Julie was ik dood.
Het enige waar ik aan denk is dat ik niet opgeslokt wil worden door de muur van lava die vanaf een andere kant op me af komt, maar dan merk ik dat mijn andere bondgenoot er niet is, waar is Gyv weet ik uit te brengen en ik voel rook mijn longen binnen dringen, het voelt alsof mijn hart naar mijn keel verhuist is, zo hard hoor ik het geklop van mijn hart.

Hij is bij de Hoorn weet Julie uit te stoten, dat kalmeert me al erg terwijl ik merk dat Julie langzaam verzwakt en langzamer begint te rennen, door beveel ik haar! Door! Ze probeert alles wat ze kan maar de lava muur is te dichtbij, over enkele minuten zal het ons verslinden en zullen mijn pijnlijke wonden niks meer uit maken, dan ben ik dood.
Ik gil dat ze harder moet rennen maar de golf van lava heeft Julie's voeten bereikt, ze gilt het uit van pijn en ik klap over haar rug en val tegen het korte gras, ze heeft haar handen om haar voeten gebonden, eigenlijk wil ik opgeven maar kort gras betekent dat de Hoorn dichtbij is, en ja 40 meter verderop staat de glanzende gouden Hoorn op ons te wachten.

Ik beveel Julie me een hand te geven terwijl de volgende golf lava zich klaar maakt om afgevuurd te worden, ik schreeuw haar naam terwijl ik haar over de grond mee sleur naar de Hoorn, door de kromme rug die ik zo houd voelt het alsof mijn vlees word opengereten en uit elkaar word verscheurd, door het gelopen en af en toe geren brand mijn kuit alleen maar meer, maar de volgende golf is onderweg naar hier.

Mijn lichaam is bijna bij de Hoorn aangekomen als ik Gyvayno mijn naam hoor roepen, hij beveelt me de Hoorn op te klimmen en ik hijs Julie de Hoorn op voor ik er zelf bij kan.
Ik brand mijn handen bijna aan de Hoorn door de hitte en ik laat hem snel weer los en klim de Hoorn op, ik raak Gyvayno's schouder even aan en ik bekijk de rots, een enorme golf lava heeft de Hoorn bereikt en botst er tegen aan, het bereikt net niet de bovenkant heg blijft gewoon een zee van vlammen die zich langs de Hoorn bevinden.

Julie kreunt en schreeuwt terwijl ik haar verschroeide voeten bekijk, Julie en Gyvayno hebben allebei geen rugzak meer net als ik en de spullen onder in de Hoorn zullen wel verbrand zijn.
Het komt goed fluister ik naar haar.
Ze jammert zacht in haar zelf terwijl ze haar voeten tegen haar aan drukt en me smeekt iets te doen maar het enige wat haar voeten zou kunnen genezen is winnen.
Winnen denk ik, straks moet ik tegen mijn vrienden vechten om te winnen, ik ben een slaaf van Snow want dit is wat hij wil, hij wil dat ik ze verraad maar dat gebeurt niet hij wilde dat ik hem zou aanvallen en ik gunde hem dat plezier, dit plezier gun ik hem niet.

Het prachtige gebied van de afgelopen dagen is veranderd in een zee van vlammen en hitte die ongelofelijk is, ik Tuur in de verte en dan besef ik dat het meisje uit 4 nog moet leven, zij met de boog, alleen Devin's kanonschot heb ik gehoord.
Dat baart me zorgen en ik hou de wacht want elk moment kunnen we vermoord worden.

Wie is er dood vraagt Gyvayno, hij is bijna niet te verstaan want Julie blijft krijsen, Devin antwoord ik zacht, hij kijkt naar mijn bloederige verband om mijn kuit, hoe komt dat zeg hij terwijl hij op de warme Hoorn gaat zitten, een pijl van het meisje uit 4, zij leeft nog.
Gyvayno's blik verstard en kijkt om zich heen, ik doe hetzelfde maar het enige wat we zien is kokende bloedhete lava, rondom de hele Hoorn alleen maar kokende lava terwijl een brandende zon over onze lichamen schijnt.

Ik voel dat mijn rug nog steeds brand door de lava vloeistof over mijn rug gleed, ik trek mijn T-shirt uit en en laat mijn rug zien, is het erg vraag ik aan Gyvayno, hij antwoord niet maar wanneer ik omkijk zie ik dat hij angstig naar me kijkt, ik slaak een lichte kreet en vraag nogmaals aan Gyvayno.
Er zit een verschroeide streep over je rug die je gehele vlees heeft opengereten waardoor je een deel van je botten ziet.