Final -Kesiti-

130 57 18
                                    


Mert'ten

Doktor olumsuzca kafasını salladı. Ne yani git gide ölüyordu. Gidiyordu artık benim elimden lanet olası hiçbir bok gelmiyordu. Canımı ve canını yakmıştım elimden hiçbir şey getiremeyerek.

"Bir hafta süreniz kalmış artık. Çok cabuk işlev görüyor."dedi.

"Bir hafta boyunca nasıl tedbirler almam lazım?" dedim titreyen sesime rağmen. " Hastanede kalması en iyisi sevdiklerine haber vermelisiniz." dedi.

Annesi babası ve abisi... Onları unutmuştum. Telefon numaraları bilmediğim için ilk önce Berke'yi aradım.

"Alo Berke son 1 hafta hemen hastaneye gelin." dedim kısaca. "Peki."

Yaklaşık 15 dakikada buradalardı. " Annesinin numarasını ver." dedim hemen Berke'ye. "Kendi telefonumdan arasan daha iyi olur. İstersen ben konuşurum." dedi. "Tamam senden ara ama ben konuşacağım." dedim. "Telefonun şifresini gir ve beni bekleyin. Burda." dediğimde şifreyi açtı. "3590 şifre." dedi.

Telefonu alıp balkona çıktım cebimdeki sigarayı çıkarıp dudaklarımın arasına yerleştirdim. Yakıp nunarayı aradım.

Çaldı, çaldı ve çaldı ve telefona ince sesli bir kadın açtı.

"Alo? Berke evladim."

"Ben berke degilim kizinizin erkek arkadasi -sevgilisi-"

"Buyur çocuğum neden aramıştın."

"Cemre görmek istersiniz diye. Yani."

"Neden zaten çok kısa sürede geleceğiz. Hem özleseydi arardı benim kızım."

"Arayacak halde değil sizi görmeye ihtiyacı var."

***

Onlari bu sekilde gorunce kendime lanet okudum. Ben bozmustum her boku. Hayatını sikmiştim o da hayatımda çıkacakı. Ama ölerek çıkmasını istemiyordum. Annesi buruk bir tebessumle bana baktı. "Onu mutlu ettiğin için teşekkürler."dedi.

Vucudumuzun %75 (emin degilim.) suyla kaplıyken insanın içi yanar mıydı hiç. Yanıyordu işte. "Ona zarar verdiğim için üzgünüm." dedim.

Canım en içiydi yok olacak olan ve onu topraklar örterken beni yorgan örtecektim. İşte içler acısı durum acı yanacak mıydı? Onun yanarsa ben kavruldum. Onun ölümü benim işkencelerle ölmem demekti.

***

Artık gitmişti üstüne toparak atacaktım. Vucudum titriyordu. Gözlerim uykusuzluk ve ağlamaktan şismiş bor şekilde kıyafetlerine baktım.

Öldü ve ben ölüyorum.

ZaaF(Düzenleyeceğim)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin