Karanlık

"İliklerime kadar acı çekiyorum"

Affetmek geçmişi silmiyor,Değiştirmiyordu...Ama acıların kapadığı kapıları açıyordu..Yaraların sarılmasına sunulan bir imkandı..Geçmiş her zaman en derin yerimizde zaman zaman kabuğu soyulan bir yara olmaya devam edecekti..Değişecek olan tek şey..Bir süre sonra acımayacak...Sızlamayacaktı..

Ve ben iyileşiyordum..Artık her sabah Ölmek için yalvarmıyordum...İşte en büyük iyileşme buydu..

Yatak'dan kalkıp gece kadar siyah sabahlığımı giydim..Yere baktığımda terliklerim yoktu..Ve bu sinirimi bozmuştu..Biraz düşünüp durup dururken kahkaha attım..

Artık en büyük sorunum yerinde olmayan peluş terliklerim'di galiba..

Kapıyı açıp merdivenlere yöneldim..Güneşli hava insanın içini açıyordu..Ama hiç bir mevsimi yağmura değişmezdim..Bir kaç basamak indik'den sonra odamın olduğu kata geri döndüm..Bugün neşem hiç olmadığı kadar yerindeydi..Oğuzla uğraşmak bana sabah keyfi olacaktı..

Odasının önüne gelip kapıyı açtım..Ama içeride yoktu..Yatağın altına baktım..Dolabın içine bile bakmış odayı talan etmiştim..Boşuna zaman kaybetmemek adına odadan çıkıp merdivenlere koştum..Hızlı ve seri bir şekilde merdivenleri indim..

Salona baktığımda  burada da yoktu..Kafayı sıyıracaktım..Hiç bir yerde yoktu..Dış kapıyı açıp geceliklerimle dışarı çıktım..Beni telaşlı gören Ali hemen yanıma koştu..

"Siyah bu hal ne?Noldu?.."dedi.

"Bilmiyor musun yeni moda bu?"

"Valla mı yaa."dedi şaşkınlıkla.

ensesine geçirdiğim şaplakla sonunda  geçtiğim dalgayı anladı..

"Peki ne oldu?".

"Oğuz yok ortada.. Odasında falan da yok..Sakın tekrar kaçırılmış olmasın.."dedim telaşla..Aman çok uzun sürdü mutlu olmam hemen bir şey olacaktı zaten..

Biz böyle konuşurken kapıdan altında porsche marka araba olan  olan Oğuz ve yanında Uraz girdi..Şu an Oğuzun haline mi?Araba olup onu sürmesine mi?Uraz'ın beni böyle görüp burada olmasına mı şaşıracağımı bilemedim..Arabadan indiğinde göz altları mor olmuştu...Sakın düşündüğüm şey olmasın..Sakın..

Yanımıza geldiklerinde 1 metre uzak'dan bile algılanacak olan alkol kokusu geldi burnuma..Hem uyuşturucu..Hem de alkol..Ve araba...Beynime kan sıçradı..Ali'nin de durumdan epey rahatsız olduğu belliydi..bu yüzden benden önce konuya atlamıştı..

"Bu ne hal lan..?"dedi sinirle.

"Ne varmış halimde.."dedi..Ama sarhoşluktan kelimeleri ağzından zor çıkartıyordu..

"Harbiden ne varmış halinde biraz kafayı dağıttı çocuk..."

Ona şu an öyle sinir ve öfkeyle bakıyordum ki..Herkes sustu ve en sonunda ona bakışlarımı gördü..Ve şaşırdı..Nasıl baktığımı bile bilmiyordum..Oğuza döndüğümde sendeliyor ayakta duramıyordu..

Ali'ye dönüp;

"Götür şunu içeri ayılt.."dedim ama hala bakışlarım Uraz'da takılı kalmıştı..

Ali Oğuz'un koluna girip içeri götürdü..Arada tokat atmayı da ihmal etmiyordu..Bende Uraz'a döndüm..

"Ne yapmaya çalışıyorsun.."dedim..

"Ne yapıyormuşum"dedi bana doğru bir adım atarak..

"İlk önce bas geri.."dedim ve karnına bir yumruk attım.."Oradan konuş.."

"Oğuz kafa çocuk barda karşılaştık..Sarhoş olmuştu bende buraya getirdim.."

"İyi şimdi uza.."dedim ve arkamı döndüm..Bu çocuğun bakışları niye canımı acıtıyordu..Sanki kırılmışlıkla bakıyordu bana..Bir kaç adım attık'dan sonra durdum..