Karanlık

Falezin Sonu

"Hay allah dolap devrildi.."dedim tam on kere temizlediği dolabı bilerek yere düşürürken..

"Yeter allah rızasi için yeter"dedi ali yorulmuşluk ve bıkmışlıkla..Tam 3 saattir depoyu temizliyordu..Ama ben her yaptığı işi bozunca ve zorlaştırınca küçücük depoyu 3 saatte temizleyememişti..Ve hala daha uğraşmaya devam ediyordu..

"Ali bey yani benim işlerime ne yapmayacakmışsın"dedim devamını onun getirmesini bekleyerek...

Oflayarak "Burnumu senin işlerine sokmayacağım..."

"Aksi takdirde.."

"Sokacak bir burnum kalmayacak.."dedi ve pes etti...Fazla bile dayanmıştı..

"Aynen öyle"..dedim.Burada durmama gerek kalmadığı için yukarı çıkmaya karar verdim..Deponun kapısının kulbunu tutacakken Ali'nin söylediği şey ile durdum..

"Yalnız siyah hanım birşey daha var..Yeri gelir seni ben bile durduramazsam eğer...Bir dakika bile düşünmeden poyraza haber verirrim..Senin iyiliğin için.."dedi.

İyiliğimi düşündüğünü bildiğimden bir şey demedim Ali her zaman benim iyiliğim için canını bile ortaya koyacak kadar bana değer verirdi...Yeri gelir bana baba olur,Abi olur,Hatta annem bile olurdu Sıkı giyinmemi ister.. Hasta olursam bakmayacağını söylerdi..Ve sayamadığım kez benim için kurşunun önüne atlardı.Yeni hatırladığım şey ile şaşırdım.Ali en başından beri jiletin hem en yakın arkadaşı hemde en yakın adamıydı..Belki de jilete her zaman beni koruyacağına söz vermiştir...Bilmiyorum..

Tek bildiğim Ali benim vazgeçmediğim insanların arasında yer alıyordu..Onu hayatımdan atmak istesem bile atamıyordum...

Kapıyı açıp dışarı çıkıp kapıyı kapattım...Beni düşünen insanların olduğunu bilmek çok az da olsa yalnızlığımı azaltmıştı..Ama denizden bir kova su eksilse ne yazardı ki...

Merdivenleri hızlı bir şekilde çıkıp salona geldim.Oğuz evde değildi..Ve bu varolan yalnızlığımı daha da belirginleştirmişti..Burukça gülümsedim..Yalnızlık bana yapışmıştı..Yaşamım boyunca hiç geçmeyecek bir hastalık gibiydi..Beni yavaş yavaş kemiren...İçten içe.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp kafamı dağıtmak için bir bara gitmeye karar verdim..Sadece arabamın anahtarını alıp evden çıktım...

Arabaya binip son sürat bir bar'a sürdüm.Her zaman ki barlardan biriydi...Benim olan barlar..

Tek fark bu sefer bende sarhoş olanların içinde olacaktım.

Bar'ın önüne geldiğimde vale anahtarı almak için kapıma koştu..Anahtarı valeye verip bara girdim.Usul usul ilerliyordum..Nedensizce,Acılı,
Keyifsiz,Yalnızlı...

Her zamanki masama gidip oturdum...Ama oturmamla beni bir fark eden insanların ve müziğin durması bir oldu...Ben dj'ye devam etmesini isteyen bir hareket yaptım..Ve herşey olduğu gibi devam etti..İnsanlar yine dans etmeye ,içkilerini içmeye ,kendilerini müziğe kaptırmayı sürdürdüler..

Bende büfeye gidip sandalyeye oturdum..Garsona tekila,votka,ve sert olan herşeyi getirmesini söyledim..

Ben ki istemedikçe 20 bardak tekila ile sarhoş olmayan kadın,İstediği zaman 1 bardakla sarhoş olabiliyordu..Şimdi olduğu gibi....

Tekilanın acı ve sert tadı boğazımı yakasa da bir tane daha içtim..Bir tane daha...bir tane daha.

Ali'den

Siyah depodan çıkınca bende arkasından çıktım..Ama yukarı çıktığımda sadece araba anahtarlarını alması ve dolu olan gözlerinden yine o günün geldiğini anladım.Bende arkasından takip ettim..Birden gazlayıp son sürat ile bir bara gelmesi düşündüklerimi doğru çıkardı..