Karanlık

"Hayatım Olur Musun?"

Bugün hastahaneden taburcu olacaktık..Lavaboda poyrazın evden getirdiği şeylere iğrenerek baktım..Pembe bir t-shirt üstüne kot ceket ve bilekten yırtık dar paça getirmişti..Altına ise Kısa converse getirmişti..Evden almadığını ve gidip bir mağazan aldığına emindim..Benim böyle eşyalarım yoktu çünkü..Şimdi ise zorunlu olduğum için giyiyordum..Ayna da kendime baktığımda gülümsedim..Eğer karanlık bir hayatım olmasaydı..Böyle giyinen bir üniversiteli olabilirdim..Ama nasıl yaşayacağımıza biz karar veremiyorduk..

Lavabodan çıkıp odaya girdiğimde bütün dikkatler ve bakışlar bende takılı kalmıştı..Onlarda bende böyle giyinmeme alışkın değildik..Koltuğun üzerindeki çantamı koluma takarken poyraza ölümcül bakışlar atıyordum..Çantayı koluma takıp Poyraz'ın yanından geçerken..Bileğimden tutup aşağı çekti..Ve dudaklarıma minik bir buse koydu..Ben olayın şaşkınlığıyla dururken, Uraz çoktan odayı hışımla terk etmişti bile..Poyraza döndüğümde elinden bileğimi sinirle çektim..

"Poyraz bir daha Uraz'ın yanında böyle şeyler yapmanı istemiyorum.."dedim..Kıskançlık vücudu ele geçiren çok kuvvetli bir duyguydu..Uraza şimdi silah versek Poyrazı süzgece çevirirdi..Çünkü zamanında bende bu duyguları yaşamıştım..Cansuyu poyraz'dan ölesiye kıskanıyordum..Kafasını kopartmak istiyordum..

"Seni seven ,Kendinden çok seven bir adamı yanında tutman başlı başına bir hatayken,Bir de seni onun yanında öpmemi mi yasaklıyorsun.."dedi..

"Poyraz..Uraz karanlık için değil benim için burada..Merak etme artık karanlığa karşı bir şey hissetmiyor"dedi.Kaşlarını kaldırarak.

"İşte buna çok sevindim..Ama yine de uzak dursun.."dedi ve oda odadan çıktı..Ben hala şaşkınca zeminin desenlerini inceliyordum..Uraz kesinlikle kalbinin ritmi değişince aşk sanan bir piç'den ibaretsin..

"Şaka yaptım..Poyraz böyle bilsin diye..Sende epey şaşırdın ne iş"dedi piç gibisırıtarak..

"Ali yemin ediyorum-"

"Tamam tamam sustum gir koluma herkes kendi villasına..Doğrusu bu muydu ya?."dedi kaşlarını çatarak..

"Yürü ali yürü hastahane yaramadı sana.."Kolunun altına girerek yürümesine yardımcı oldum..Yarası her adım attığında sızlıyordu..Benim yaram da sızlıyordu ama eminim onun ki kadar değildir..

Çıkışa doğru yürürken Ali'nin telefonu çaldı..Elini cebine atıp ekrana kimin aradığını görmek için baktı..Gördüğünde hemen cevapladı..

"Ne var lan.."telefonu açış şekli dudaklarımın çok az yukarı kıvrılmasına neden oldu..

Telefonda duydukları ile Şaşırıyor,kaşlarını çatıyor,Ve yumruğunu sıkıyordu..

Telefonu kapattığında bana döndü..

"Kimdi,ne dedi.?"diye sordum merakla..

"Barlardan birinin sorumlusu..Barda oğuzla bir hayat kadını olay çıkartmış öyle dediler..Oğuzu hırpalamışlar kim olduğunu bilmedikleri için, hastahanedeymiş.."

"Ne hayat kadını lan.."dedim..Oğuz hayat kadınlarına mı gitmişti..Ve benim barım da hayat kadını bulunduruyorlardı..Yıkarım lan ben orayı..

Aliyi orada bırakıp arabaya koştum..Kapısını açıp hemen bindim ve el frenini kaldırdım tam gaza basacakken Ali kapıyı açıp içeri atladı..

"Hangi hastahane olduğunu bilmeden nereye  gidiyorsun acaba.."

"Çabuk söyle...Hangi hastahane.."

"İlerideki özel hastahaneye götürmüşler.."

Bunu duyar duymaz hemen gaza bastım ve son sürat hastahaneye sürdüm..Yirmi dakika sonra hastahane'nin önüne geldik..İkimizde araba'dan inip girişe koştuk..Ali yarası yüzünden biraz arkada kalıyordu..Danışmaya koşup oğuzun hangi katta olduğunu sordum..3. kat olduğunu öğrenince daha yeni gelen Ali'nin koluna girip asansöre doğru sürükledim..Asansör geldiğinde binip üçüncü kata  bastım..Kata geldiğimizde Koridorun sonunda ki oda Oğuzun odası olmalıydı..Kapının önünde bekliyordum..Ama giremezdim..Yanına girip ona hesap soramayacak kadar kırgındım ona..Ali karnını tutarak yanıma geldiğinde 'Ne oldu'dercesine bana baktı..