Karanlık

Diri Diri Ölmek

20.Bölümdeyiz arkadaşlar yavaş yavaş çoğalıyoruz..daha da büyürüz inşallah..multi hikayeden bir sahne.. Herkese iyi okumalar..

Büyük ve bucaksız bir uçurumun kenarından düşmüştüm..bir dal parçasına tutunmuştum..ama o da ağırlığım karşısında kopmuştu ve benimle birlikte amansız bir çukura düşmüştü..sanki..

neden kendimi böyle hissediyorum ki ben..Bir süre kendime gelmeye çalıştım..Kendime geldiğimde karnımda bir sızı vardı..içimde duran kurşunu hissediyordum..nasıl iliklerimin,damarlarımın,dokularımın arasında olduğunu,fakat hissettiğim bir şey daha vardı..yavaşlayan nabzım..sıcak bir el elimi sarmaladı..elleri çok sıcaktı ya da benim ellerim fazla soğuktu bilmiyorum..yüzüme bir damla yaş düştü kimden olduğu belirsiz..sonra boğuk gelen sesler..

"elleri çok soğuk..kurtarın onu lütfen benden alın ona verin ama o yaşasın lütfen.."diyen bir ses duydum..Ama kim olduğundan emin değildim..ruhum iyiyim dese bile bedenim bir ölü gibi duruyordu..gözlerimi dahi açamıyordum..En son duyduğum kalbimin elektriğe maruz kalması..ve öten makine sesiydi..

poyraz'dan

"poyraz al bari şu tostu ye bayılacaksın dünden beri bir şey yemedin..Hem bak siyah'ın ameliyatı eminim iyi geçecek.."

"sağ ol ali iştahım yok doktorlar iyi mi yani daha iyi bir doktora gitsek.."

"Bak poyraz ben siyahı birkaç senedir tanıyorum ama o çok güçlü bir kadın..şimdi içinden kendine kızıyordur..'bir şerefsiz kurşunuyla mı yıkıldım lan ben'diye emin ol..ve o doktordan iyisini bulamayız burası zaten siyahın hastanesi burada her hastaya bedava bakılır..bu konuda çok hassas.Asla kimseden para alınmamasını söyledi..yani o senden intikam almadan ölmez..ölemez.."

"İsterse beni öldürsün ama o yaşasın..yaşasın."

"hangi ara bu kadar sever oldunuz birbirinizi..yani bu kadar kısa sürede.."

"ali.insanlar bir ayda da aşık oluyor..on yılda da bir dakikada da..yani ne kadar sürede aşık olduğunun bir önemi yok..kalbin atması için bir sebep bulması yeterli,kalbin ritim değiştirmesi yeterli.."

kafasını anladım şeklinde salladı..Gerçekten endişeli görünüyordu..galiba gerçekten karanlığı önemsiyor..derken kafama balyozla vurulmuşa döndüm..

"Ama yuh ya vallahi yuh ne kızmış be gelen geçen aşık oluyor.."dedim.

"kim kime aşıkmış.."

Yumruklarımı sıktım yoksa bir şey yapardım karanlık'da benim kafamı kırardı..sustum.Eğer akıllıysa anlardı kıskandığımı ama anlayacak gibi gelmiyordu,nato kafa nato mermer..

daha fazla oturmadım.Ve ayağa kalktım.

. ..bir an duraksadım.

ali,karanlığı benden daha mı iyi tanıyordu yani..hangi ara bu kadar samimi oldular?hem ali neden ona sadece siyah diyor..

Ben bunları düşünürken kafamı kaldırmamla çağanı gördüm..bu herif her boktan çıkıyordu..Ama kendimi tutmak zorundayım..ama o ise gelir gelmez yakama yapıştı..

"Ne yaptın lan ona,sana siktir git demedim mi ben neden hala peşinde geziyorsun..uzak duracaksın anladın mı?eğer ben onun yakınına bile gelmiyorsam senin için değil anladın mı?o kız senin yokluğunda benim omuzum da ağladı kimseye göstermeden..içine akıttı göz yaşlarını..ne yüzsüzsün ki gelmişsin bide af diliyorsun..sen hiç düşündün mü?Karanlık beni seviyor ama..Ben onu jilet kadar..Ben onu çağan kadar seviyor muyum diye..Ama dur ben söyleyeyim hayır..sen karanlığı şu kadar bile sevmiyorsun."

"Madem sordun bırak ben söyleyeyim..Ben onu hafızamdan sildiğim de bile kokusunu hatırlayacak kadar sevdim,Ben onu sevmeye kıyamadım..siz onun için ölür müsünüz?kendinize iyilik yapıyorsunuz..ona değil .Ben onun için ölmem,onu yanıma alır,bütün dünyayı da karşıma alırım..Benim ona olan aşkımı sizin gibi kalbi hızlanınca aşk zanneden şerefsizler anlamaz.."

"Yeter durun artık..hastane burası..siyah içerde ameliyat oluyor siz burada onu kapışmaya çalışıyorsunuz"

ikimizde tekrar birbirimize en öfkeli bakışı atıp,en uzak köşelere gittik..

Karanlık'dan

Dıt dıt benliğim buzlarla kaplı sularda yüzüyordu sanki..Ve vücudum buzun etkisi ile uyuşmuştu..dıt dıt ve tenimde bir soğukluk vardı..ve karnıma kesici bir alet deydi..ucu bedenimi parçalıyordu sanki..nerede ve ne yapıyordum bilmiyorum ama tam kafamın üstünde bir ışık vardı..ve burası aşırı soğuktu..yavaş yavaş dış seslerde geldi kulağıma..

"efendim bir daha anestezi verirsek bunu kaldıramaz.."

"biliyorum ama bir türlü vücut direncini bırakmıyor..hayatımda bu kadar dirençli bir vücut görmedim..ve galiba bizi duyuyor.."

İşte böyleydim ben..Anormalin anarmoli

"git yakınlarına durumu söyle onlar karar versin.."

ve tekrar öten aletin sesi ilişti kulaklarıma..

poyraz'dan

Uzun bekleyiş ameliyathane'den çıkan ve yüzü bembeyaz olan bir hemşirenin çıkmasıyla son buldu..içimi öyle büyük bir endişe kapladı ki..

"hasta morfin kabul etmiyor ve bayılmıyor..yani yapılan şeylerin %50 sini hissediyor.bir ünite daha morfini vücudu kaldırmaya bilir..doktor ne yapılması gerektiğini size de sormamı söyledi.."

"Nasıl ya imkansız böyle bir şey nasıl bayılmıyor kızı diri diri kesecek misiniz.."dedi çağan

"Bizde inanın çok şaşkınız.."

çağan ve ben aynı anda birbirimize döndük..ve başka bir çözüm yolu olmadığı için çaresizce kabullendik..

karanlık'dan

bedenim biraz daha kendine gelmeye başlamıştı..ama hala bir ölü gibi yatıyordum..bana dokunan ellerin çoğunu hissetmiyordum ama elimi tutan o sıcak el beni amaçsız bir boşluğa düşürdü sanki..

"siyah meleğim benim bak ben geldim..yanındayım,elini tutuyorum..sen artık benim siyah meleğimsin tamam mı?buraya zar zor geldim..çağanı dövmek zorunda kaldım..bana hastane elbisesi giydirmeye çalışan hemşirelerle kavga ettim..birde bu örtü çok kısa ya daha uzunu yok mu her yerini görüyorlar.."arada çektiği burnu ve ara sıra sesinin çatlamasından,elime düşen ıslaklıkla ağladığını anladım..Bir anda karnıma bir kesici alet deydi..soğukluğunu hissediyordum..ama sanki derin bir ölüm uykusuna yatırılmıştım.Ve bir anda nefesim kesildi..

Canım hayal edemeyeceğim kadar acıyordu..gözümden süzülüp kulağıma gelen göz yaşıyla poyraz bana daha çok sıkı sarıldı..

"Ağlama yalvarırım ağlama emin ol benim canım senden daha çok acıyor.."Ve poyrazın ağlaması daha da şiddetlendi ve salya sümük,hıçkırarak ağlamaya başladı..

"Geç-geçecek tamam mı?Ben yanındayım.."

neşterin her kestiği bir yerde canım daha fazla acıyordu..en sonunda karnımın içine doğru inen bir alet daha hissettim..alet kurşunu kavradığında..yavaş yavaş çekmeye başladılar..Ama ben sanki ölüyor gibi hissediyordum...kalbim sanki buraya kadar dermiş gibi yavaşlamaya başladı..ardından öten makine sesleri..ve poyrazın devirdiği masadan düşen aletlerin yere düşme sesi..ve haykıran bir poyraz..

"Ölüyor lan benim siyah meleğim ölüyor.."

Ve vücuduma giren elektrik..2 soğuk taban göğüsüme deyiyor..ve her hareketinde vücudum masadan havalanıyor ve yine masaya düşüyordu..

Kalbim bile artık durmak istiyordu..Ve yavaş yavaş duruyordu da..aniden poyrazın kükremesini duydum..

"İzin vermem ulan,bensiz hiç bir yere gidemezsin."

ve kalbime inen tonlarca yükmüş gibi inen yumruk..