Eftalya

Ani veda

Ege valizini toplamak için odasına çıktı. Eftalya da Ege'nin odasına girdi. Ege sinirli bir şekilde eşyalarını valizine yerleştiriyordu.
Eftalya:"Böyle çekip gidecek misin ?"
Ege:"Ne yapmamı bekliyorsun?"
Eftalya:"Bir şey yapmanı beklemiyorum,sadece..."
Ege:"Sadece ne ?"
Eftalya duraksamıştı. Ne diyecekti ? O an aklına gelen ilk şeyi söylemeye karar verdi.
Eftalya:"DNA testini yaptırmayacak mısın ?"
Ege sinirlenmişti. Eftalya'nın kalbini kırmak istemiyordu ama bu kadarı da fazla olmuştu artık.
Ege:"Baba'nın annemi becerdiğini mi savunuyorsun ?"
Eftalya'nın anlatmaya çalıştığı şey bu değildi. Ege'nin verdiği cevap karşısında üzülmüş ve kırılmıştı.
Eftalya:"Hayır,ben öyle demek istemedim."
Ege:"Beni yalnız bırak !"
Eftalya:"Konuşabiliriz."
Ege kapıyı işaret ederek Eftalya'nın çıkmasını istedi. Eftalya çaresiz adımlarla odadan çıktı. O sırada Yiğit gelmişti.
Yiğit:"Eftalya neler oluyor ? Annemler hiçbir şey anlatmıyor. Ege nerede ?"
Eftalya:"Ege odasında valizini topluyor."
Yiğit merdivenleri çıktı. Eftalya da Yiğit'i takip ediyordu. Yiğit kapıyı açmayı denedi ama kapı kilitliydi.
Yiğit:"Dostum benim,aç kapıyı da konuşalım."
Ege kapıyı açtı,valiziyle birlikte dışarı çıktı.
Yiğit:"Nereye gidiyorsun böyle ?"
Ege:"Burada daha fazla kalamam."
Yiğit:"Ne oldu birdenbire ?"
Ege:"Kardeşin Eftalya her şeyi sana anlatır."
diyerek Yiğit'i iterek merdivenlerden indi.
Yiğit:"Eftalya bana doğruyu söyle,bir şey mi yaptın ?"
Eftalya:"Hayır,bir şey yapmadım. Tüm konu babamla alakalı."
Yiğit:"Babam mı ? Babam ne yapabilir ki ?"
Eftalya:"Bunları sonra konuşalım."
Eftalya hızla merdivenlerden indi. Bu sefer Yiğit Eftalya'yı takip ediyordu. Ege valizini arabasının bagajına yerleştirmişti. Tek yapacağı şey arabayı sürüp gitmekti. Erhan Demir ve Nuran hanım olayları uzaktan izlemekle yetiniyorlardı.
Yiğit hızla Ege'nin yanına koştu. Eftalya da Yiğit'in ardından koşmaya başladı.
Yiğit nefes nefese kalmıştı ama yine de konuşmalıydı.
Yiğit:"Bir veda bile etmeden mi gidiyorsun ?"
Ege:"Böyle olsun istemezdim."
Eftalya Ege'nin bu sözlerine sinirlenmişti. Kendini tutamadı ve konuşmaya başladı.
Eftalya:"Nasıl olsun isterdin ? Her şey senin etrafında mı dönsün ? Herkes senin kararlarını eleştirmeden kabul mu etsin ? Nasıl olmasını isterdin ? Dünya mavi ve yeşil yerine pembe ve sarı mı olsaydı ? Yoksa simsiyah mı olsaydı ? Dünya sadece sen ve annenden ibaret mi olsaydı ? Yoksa Cansu ve senden mi ibaret ? Belki de bizim olmadığımız bir dünya mı isterdin ? Söylesene nasıl isterdin ?"
Ege Eftalya'nın bu sözleri söylemesine şaşırmıştı. Eftalya sinirli gözlerle Ege'ye bakıyordu. Yiğit ise söylenenleri dinliyor Ege'nin bir cevap vermesini bekliyordu.
Ege:"İntikamın alındığı bir dünya isterdim."
Eftalya:"Ne intikamı ? Kalbimi buruşturulmuş bir kağıt gibi fırlatıyorsun !"
Ege:"Kalbinin kırılmasına yapabileceğim bir şey yok."
Eftalya:"Ben bu kalbi yıllarca birinin kırması veya kağıt gibi fırlatması için taşımadım."
Ege:"Bende bu altı yılı boş yere beklemedim."
Yiğit bu konuşmalara bir türlü anlam verememiş ve sıkılmıştı. Gözyaşları akmaya başlamıştı.
Yiğit:"Ben birgün bile seni yarı yolda bırakıp gitmedim dostum. Sevdiğim kıza aşık oldun,ben aradan çekildim. Annemi kaybettim acım büyük dedin,öylece beni bırakıp gitmeni izledim. Bunları yaşarken neler hissetiğimi biliyor musun ? Bilemezsin ! Tahmin bile edemezsin. Şimdi ise gitmen için hiçbir sebep yok. Cansu dersin belki. Çağır Cansu'yu buraya gelsin. Sevdiğim kızla aşkınızı gözümün önünde bile izlemeye razıyım. Şimdi gidersen eğer bir daha ki dönüşünde bu kadar anlayışlı olmam."
Ege:"Ah dostum,bir daha dönmeye niyetim yok. Cansu'yu özlediğim doğru ama gitmem için tek sebep o değil. Emin ol daha büyük sebepler var. Cansu konusuna yeniden dönecek olursam,o seni hiç sevmedi. Hep beni sevdi,bende zamanla onu sevdim ve sen bu şekilde aradan çıktın. Annemi kaybetme acımı kalbimde şu anda taşıyorum."
Yiğit:"Ben ne yapabilirim peki ? Sanki anneni ben öldürmüşüm gibi konuşuyorsun."
Ege:"Sen öldürmesen bile,senin ailen yüzünden oldu."
Yiğit:"Ah saçmalıyorsun,annen intihar etti."
Bu sözleri duyduktan sonra Ege Yiğit'in boğazına yapıştı.
Ege:"Annem hakkında bu şekilde konuşamazsın ! Kim Yüzünden intihar etti sanıyorsun ? Bunların hepsi senin şerefsiz baban yüzünden !"
Eftalya araya girdi. Her ikisini de ayırmayı başardı. Birbirlerine olan öfkeleri geçmemişti.
Yiğit:"Babam her zaman şerefi ve onuru için yaşadı."
Ege:"Yaşamadı,yaşamaya çalıştı. Hiçbir zaman şerefli ve onurlu bir adam olamadı."
Eftalya:"Yeter artık ! Kesin şu saçmalığı."
Ege:"Saçmalık dediğin şey benim hayatımın özeti."
Arabasının kapısını açtı. Tam arabasına oturacağı sırada Eftalya Ege'nin kolunu tuttu.
Eftalya:"Yaşayacaklarından kaçamazsın. Bir aptallık daha edip gitme. Madem babanın Erhan Demir olduğunu düşünmüyorsun,o zaman bunu ispat et,kaçma !"
Ege:"Benim kimseye ispatlamam gereken bir şey yok. Kendini iyi bak,güzel Eftalya."
Sonunda arabasına binmişti Ege. Hızla arabayı çalıştırdı. Yalıdan uzaklaştı. Yol boyunca Demir ailesine küfürler saydırdı. Yalnızca bir tek kişiye küfür edemiyordu. Eftalya...