Eftalya

Hatırlamak

Eftalya Ege'nin gözlerinin içine bakarak,zorluk içinde konuşmaya başladı.
Eftalya:"Ne intikamı ?"
Ege Eftalya'nın böyle bir soru soracağını beklemiyordu. Şaşkınlık içinde Eftalya'nın gözlerine baktı.
Ege:"Seni seviyorum. Aramızı bozmak için yapıyor."
Eftalya Ege'ye acıyan gözlerle baktı. Baştan aşağı süzmüştü Ege'yi. 
Eftalya:"Sen sevdiğin kadına gerçekleri söyleyemeyecek kadar alçaksın."
Ege bu sözlerin ardından bir şey söyleyemedi. Eftalya gözlerini devirerek gitmek için bir adım attı. Ege Eftalya'nın kolundan tuttu.
Ege:"Ben her şeyi senin için yaptım. Ankara'dan senin için döndüm. Benim tek gerçeğim sensin. Bu gerçeği söylememe gerek yok !"
Eftalya:"Uğruna ölmeye çalıştığım adama bakıyorum da,iyiki yaşamışım."
Eftalya Ege'nin elini kolundan indirdi. Cansu ise olanları nefesini tutmuş izliyordu. Eftalya evin arka kapısına doğru ilerledi. Eftalya son bir kez arkasına baktı. Ege gitme dermiş gibi bakıyordu. Eftalya kalbini söküp atarcasına çıktı kapıdan. Geriye Cansu ile Ege kalmıştı.
Ege:"İntikam konusunu açmak zorundamıydın ?"
Cansu:"Bildiğini sanıyordum."
Ege:"Bilmediğini adın kadar emin biliyordun."
Cansu:"Eftalya masum. Senin yalanlarına kanacak kadar temiz. Ondan uzak dur da bu masumiyetini hiç kaybetmesin !"
Ege sinirle Cansu'ya yaklaştı. Cansu ise karşısında dimdik duruyordu.
Ege:"Sana lanet olsun !"
Diyerek Cansu'ya bir tokat attı. O sırada Yiğit gelmişti. Ege'nin Cansu'ya tokat attığını gördü. Yiğit bu tokatla birlikte kalbinin acıdığını farketti. Koşarak yanlarına gitti. Ege'yi Cansu'nun yanından çekerek duvara yasladı. Cansu ise olanları hayretler içerisinde izliyordu.
Yiğit:"Sen kime vurduğunun farkındamısın ? Şerefsiz herif !"
Ege:"Asıl sen kimin yakasını tuttuğunun farkındamısın ?"
Dedikten sonra Yiğit'i kafasıyla iterek yere yapıştırdı. Bunu gören Cansu Yiğit diye acı içinde bağırdı.
Ege:"Bu seferlik seni hoş görüyorum. Yat kalk Cansu'ya dua et."
Dedikten sonra hızlıca evi terketti. Cansu Yiğit'i yerden kaldırdı. Yiğit'in kaşını tutarak konuşmaya başladı.
Cansu:"Çok acıyor mu ?"
Yiğit Cansu'nun yanağını tutarak konuşmaya başladı.
Yiğit:"Beni boşver. Senin canın acıyor mu ?"
Cansu:"Artık acımıyor."
Diyerek Yiğit'e sarıldı. Yiğit zorlukla kolunu kaldırarak Cansu'nun beline koydu.
Eftalya ise denizin dalgalarını izliyordu. Dalgalar bir anda hızlanıyor sonra duruluyordu. Tam o anda tüm olup bitenler Eftalya'nın gözlerinin önünden geçti. İntihar,yağmur,biz ve sonrasında başlarına gelen saldırı... Eftalya artık her şeyi hatırlıyordu. En çok kalbini sızlatan biz olmuştu. Bu saatten sonra biz bitmişti...