Doktor Annabelle Clarke, dönemin en ünlü ruh sağlığı merkezi Windsor Kliniği'ne kabul edildiğinde, sadece hastalarla başa çıkmak için değil, kendi içindeki karanlıkla savaşmak için de hazırlıktaydı. Kliniğin sessiz koridorlarından yükselen gizemli f...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Şüphe, gerçeğin kaynağıdır. Şüphe duymadan hakikati bulamayız. Ve ben buraya bu gerçeği bulmaya geldim, er ya da geç."
Sullivan Owen ile konuşurken, onları dinlemeye devam etmeden önce aklıma gelen bir düşünce ile oradan sessizce ayrıldım. Hasta odalarının bulunduğu koridorda ellerimi birbirine bağlayarak bir ileri bir geri yürürken bir yandan da ayakkabımın topuğundan çıkan tiz sesi dinliyordum. Gergindim ve endişeli. Nemli ellerimi birbirine sürttüm. Tesiste yaşananlardan sonra belki de hastane bir süre kapatılacaktı. Yeni alışmaya başladığım yaşantıma ara verecektim ve uzun süredir aklımda olan klinikten ayrılmış olacaktım.
Bu senaryo içimi burkuyordu.
Ed'i görmek için gelmeme rağmen aklımdaki sorular tekrar gün yüzüne çıkmış ve beni huzursuz ederken sakinleşmek için bir süre bekledim. Bu şekilde karşısına çıkmak niyetinde değildim. Daha az önce bana saldırır gibi davrandığını unutmamıştım. Ancak içim de rahat etmiyordu. Aklıma gelen düşünce yakamı bırakmıyordu. Nina. Bu gece öldürülmüştü. Ayrıntılarını bilmiyorduk, kimin yaptığını bilmiyorduk. Onu en son gören kişiyi de bilmiyorduk. Hayır, ben biliyordum. Ve bu bilgiyi benden başkası henüz bilmesin istiyordum. Onunla en son ben konuşmalıydım, Ed ile.
Nina'nın ölümü ve onu son görenin Ed olması nedeniyle katil bulunana kadar sorun yaşayacağımızı düşünüyordum. Ed'in saldırgan davranışları vardı, bu gerçekti, ancak bir insanı öldürdüğünü düşünemiyordum. Onun hakkında henüz yeterli araştırma yapamamıştım ve bu zamana kadar ki tüm araştırmam bir çöp haline de gelebilirdi. Buna izin veremezdim.
Tereddütle koridordan bir aşağı bir yukarı dolandım. Arkamda beni izleyen meraklı gözleri fark ettiğimde bir an durdum. Adım sesleri yaklaştığında gözlerim karşıdaki kişiye döndü. Onu az önce Sullivan ile görmüştüm, beni görünce gülümsedi. Gülümsediğinde gece mavi gözleri kısıldı ve ellerinden birini tedirginlikle bana uzattı.
"Doktor Annabelle Clarke olmalısınız. İsmim Owen Wilson. Bayan Nina'nın cinayeti sonrası olayı araştırmada görevli cinayet amiriyim. Vaktiniz varsa konuşmalıyız."
Nina'nın Ed ile görüştüğünü, odasına girdikten sonra ortadan kaybolduğunu fark edip fark ermediğini düşündüm o an. Aslında benim için de zor olmamıştı. Ed'in tüm evraklarını gözden geçirirken Nina'nın odasına girdiğini imzalayan kağıdı görmüştüm ve sonrasında da nöbeti tamamladığını. Bu durumda odasına gidecek ve dinlenecekti. Ancak gidememişti, cesedi alt kattan getirilmişti, Ed'in bulunduğu kattan. Tam da istedikleri gibi bir bağlantıydı ve bu konunun üzerine gideceklerinden neredeyse emindim. Elini kısaca sıktıktan sonra ellerimi birbirine bağladım ve karşımdaki kişinin söylediklerini kafamda tarttım. Ona yalan söyleyemezdim, ancak şu an önce Ed ile benim konuşmam gerekiyordu. Bu yüzden süreye ihtiyacım vardı.
