Chapter 32: Giving Up

193 6 0
                                    

Isang linggo na ang nakakalipas at patuloy parin si Julius sa weird actions niya. Ilang months na akong may gusto sakaniya pero wala paring nangyayari. Maybe what I wish is impossible to happen. Napapagod na ako. I must give up.

Nag-open ako ng fb. I post my status.

"Huwag kang mag-alala, titigilan na kita."

Marami agad ang naglike. Pati siya.

*ting!*

May nagchat sakin. Si Julius chinat niya ako.

J: Any problem?
Me: Yeah but I don't want to talk about it.
J: Why?
M: Basta.
J: Let's meet now.
M: Where?
J: Park. See you.

Then he logged out. Lumabas ako ng bahay at pumunta sa park. Ang daming tao. Hapon na kasi eh. Bonding time ng family.

"Hi." Bati sakin ng kakadating palang na Julius.

"Hi. What are we going to talk about?" Sabi ko.

"About your post. I know na titigilan mo na ako. And I don't want you to do that." Nagulat ako.

"And why?"

"Cause I don't want to miss the chance."

Ano daw? Naguguluhan ako sakaniya.

"What chance?" Tanong ko.

"Chance to show you that all your tears and efforts are worth it. Chance to make you feel that I share the same feelings too. Chance to be with you." Hindi ako nakakibo. Di ko alam ang irereact.

"I'm sure na naramdaman mo yung mga weird actions ko. Yung palagi kong pinapakealaman ang pananamit mo at yung lagi kong pangungulit sayo. That is because I'm starting to fall for you. Hindi ka mahirap mahalin Caisey." dagdag niya.

I feel my tears running down to my face.

"Why are you making this hard for me?! Susuko na ako eh. Hindi na ako masasaktan pero bakit mo ako ginaganito?" Umiiyak kong sabi.

"I'm sorry for making this hard for you. It's hard for me too. It took time to discover what I really feel for you. Sorry. Don't cry." He hugged me.

"Bakit ngayon pa Julius? Kung kailan susuko na ako?"

Hindi siya sumagot sa tanong ko. Sa halip ay binitiwan niya ang isang tanong. A question which makes butterflies in my stomach.

"So are you willing to give that chance to me?"

Di ko alam pero bigla na lang nagsalita ang bibig ko.

"Yes." I said.

"Really?" Bumitaw siya sa yakap namin. I nodded.

"Thank you."

Siguro nga kapag susuko ka na, dun na darating yung gusto mong makamit and I'm really thankful na nangyari ito sakin.

Friendzone (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon