Hoofdstuk 9 ~ Emma

413 7 2
                                    

Ik staar het boekje in, zo'n 5 minuten lang. Ik kijk naar de letters die naast elkaar staan, maar vooral wat voor woord de letters samen vormen. Ik begin helemaal te trillen, dat kan niet waar zijn! Maar Tom kan niet liegen, al helemaal niet over zoiets. En het liefste had hij vast graag gewild dat het niet zo was. Hij heeft vast 1000 keer gekeken om het zeker te weten. Maar het is echt zo, volgens mij heb ik geen andere keus...

De letters die samenkomen die vormen... Wat er dus staat wie het is, is... Ik kan het niet geloven, het is mijn vader! Ik begin te huilen en laat me vallen op m'n kussen. Ik begin erop te slaan met mijn vuisten. Ik schreeuw, ik val weer op het kussen. Ik knijp erin, het zal toch niet waar zijn. Daarom doet m'n vader zo raar, hij wilt de directeur wegwerken! Maar waarom is Tom dan vermoord? Wacht, het zal toch niet zijn dat hij verder is gaan zoeken en dat m'n vader erachter is gekomen en vermoord heeft???!!! Hij verstijf helemaal, dat kan niet. Ik kom er alleen maar achter als ik verder lees. Snel zoek ik naar wat aanwijzingen, die me hopelijk kunnen helpen!

Dan staat er op een gegeven moment: 'Lief dagboek, ik had vorige week al geschreven dat degene wie de directeur waarschijnlijk wil vermoorden, dat dat de vader van Emma is :( Ik vind het nogsteeds zielig voor haar... Volgende week zijn alweer de diploma uitreikingen, ik kan het niet eeuwig verborgen voor haar houden. Ze moet gewoon weten wie haar vader is, waarschijnlijk een moordenaar dus... Ik moet kijken of ik het haar vertel, zoniet dan moet ik zelf ingrijpen om de directeur te redden. En dat staat los van wat hij allemaal heeft gedaan. Dus ik ben vandaag weer op onderzoek uitgegaan =) Ik ben naar Emma gegaan om haar vader in de gaten te houden, op een gegeven moment moest Emma even Jennet helpen met haar huiswerk. Dus ik greep mijn kans om te kijken in het bureautje van haar vader. Snel deed ik het laadje open en haalde alle papieren door elkaar. Toen vond ik uiteindelijk een papiertje waarop alle afspraken van de directeur stonden en hoelaat die afspraken waren. Ook stond er op een papiertje handtekeningen die weer temaken hebben met een belangrijke afspraak van de directeur, met de burgemeester! Terwijl ik bewijs zocht, voelde ik een soort dubbele bodem zitten. Ik was TE nieuwschierig dus besloot het omhoog te trekken. Misschien was dat  niet zo'n goed idee... Ik schrok heel erg toen ik zag wat er verborgen was in de dubbele bodem: Een pistool. Het lijkt me wel duidelijk nu dat de vader van Emma samen met wat andere mannen een aanslag gaat plegen op de directeur bij een belangrijke afspraak met de burgemeester! Ik moet hier iets aan doen, ze mogen er niet achter komen dat ik het weet. Anders is het ook met mij gedaan! Ik maak snel een foto van de papieren en stop ze dan gelijk weg. De laden doe ik weer dicht en ik laat het achter alsof ik er nooit ben geweest. Maar net als ik de deur wil sluiten, krijg ik weer een hartverzakking. Geen zorgen, de vader stond niet voor me neus ;).  Maar er was nog iets veel ergers aan de hand. Toen ik net wilde vertrekken keek ik in een bovenhoek van de kamer, waar iets hing wat zat te knipperen... Er hing een camera!'

Ik schrik me te pletter! Een camera! Dan heeft m'n vader hem gezien en heeft hij het verteld aan zijn mannen en hebben ze Tom vermoord! Ik smijt het boekje tegen de muur, mijn vader is een moordenaar. Dat is nu wel duidelijk, hij heeft zelfs een wapen in zijn bureau. Ik moet weten of dat pistool nog in zijn bureau ligt, zo niet dan weet ik dat hij Tom heeft vermoord. Ik besluit het direct te doen. Het is een beetje donker dus hij kan me niet zien. Ik denk vooral aan de camera die er hangt. Ik sluip langs het huis, en kijk door het raampje van m'n vaders kantoor. Ik zie gelijk de camera hangen: Aan de rechterhoek. Ik klim door het raampje en sta dan in het kantoor. Ik sta natuurlijk in een hoek dat de camera me niet kan zien. Snel pak ik de zwarte sok die ik mee had genomen. Ik doe hem over de camera en kijk gelijk in de lades. Ik voel naar een dubbelde bodem en heb hem gelijk raak. Ik trek de bodem omhoog en kijk of er nog een pistool ligt. Tot mijn schrik......... zie ik geen pistool meer liggen...

Het rode meisjeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu