Maby This Time -5sos FanFiction, √ Twins deel 2-

H.58

P.O.V. Sabine
Ik word met een zucht wakker, we zijn weer thuis gelukkig. Michael heeft nog wel medicijnen meegehad van Matt, hij is wel weer opgeknapt. "OKEE WACHT, jij heb een vriendin en WIJ wisten het niet. En Brian komt ook en WIJ wisten het niet!!" Hoor ik Esmee ineens roepen. Wie heeft een vriendin? Ik loop naar de woonkamer. "Wie heeft een vriendin en wisten wij niet?" Vraag ik terwijl ik verbaasd rondkijk, ik zie Calum blozen. "Calum ik ben je eigen zusje, je hoort zulk soort dingen te vertellen." Zucht ik grinnikend. "MAAR WAT CUTEEEE." Roep ik erachteraan. Esmee grinnikt. "Jij hoort zulk soort dingen ook te vertellen Sabine... Of moet ik zeggen mibine." Zegt hij met een grijns, ik kijk Michael met grote ogen aan. Hij lijkt net zo verbaasd te zijn als ik. "Wie?" Vraag ik. "Hihi." Hoor ik Esmee zeggen. Ik begin keihard te lachen.

"Nou hoe gaat het met iedereen?" Vraag ik gewoon uit het niets, ik lig bij Michael op de bank. "Goed hoor, met jou?" Hoor ik Calum vanuit de keuken roepen. Eigenlijk ben ik niet lekker maar als ik dat zeg gaat hij zich zorgen maken. "Top." schreeuw ik terug, nadat ik dat geroepen heb voel ik allemaal prikkeltjes in mijn hoofd. Vlekken beginnen zich te vormen voor mijn ogen en ik maak alles niet meer zo goed mee. "Sabine?" Hoor ik een wazige, angstige stem vragen. Ik kan niet meer reageren en het word helemaal zwart.

P.O.V. Calum
"Calum! Help, Sabine is flauwgevallen ofzo." Hoor ik Michael roepen. Zo snel als ik kan ren ik naar de woonkamer, ik zie Sabine daar liggen met een heel wit gezicht. "Sabine! Word wakker." Zeg ik bang terwijl ik haar door elkaar schud. "ESMEE!!" Roep ik, zij is vast veel beter in zulke dingen dan ik. "Wat?" Hoor ik haar rustig vragen als ze de kamer binnen loopt. "Sabine is weggevallen." Zeg ik bang. "Onee... Niet weer toch?" Hoor ik haar bang vragen. Wat weer? "Wat?" Vraag ik bang. "Bel nu een ambulance. Schiet op!" Roept ze, ze loopt naar Sabine en voelt aan haar voorhoofd. Michael pakt de telefoon en doet hem aan zijn oor nadat hij 112 ingetikt heeft.

"Wat is er nou?" Vraag ik. Esmee zucht, "vroeger viel Sabine heel vaak flauw, later bleek dat er een ziekte was ofzo. Misschien is hij weer terug gekomen..." Zegt ze. Een ziekte? Waarom heeft Sabine me dit nooit verteld? Ik kijk naar Sabine, haar gezicht is lijkbleek, gelukkig ademt ze nog wel. Ik zou echt niet weten wat ik zonder haar moest... "De ambulance komt zo." Zegt Michael, ik knik en zucht. "Bro, het komt goed!" Zegt hij terwijl hij een arm om me heen slaat. Ik kijk naar zijn gezicht, hij heeft het ook moeilijk. De deurbel gaat, die ambulance mensen zijn er snel. Ik loop/ren naar de deur en doe hem open. Twee mannen in ambulance kleren lopen naar binnen nadat ze mij een hand hebben gegeven. Ik zie hoe Sabine op een brancard naar buiten gebracht word. "Er kan een persoon mee." Zegt een broeder, ik steek gelijk mijn hand op. "Ja ik!" Zeg ik. "Of wil jij Esmee? Jij kent haar langer..." Zeg ik terwijl ik haar aankijk. "Nee ga jij maar, ik rijd er met de auto wel achterna." Zegt ze met een glimlach. Ik knik en loop naar de ambulance, ik ga zitten en doe mijn gordel om. "Denkt u dat het ernstig is?" Vraag ik als de broeder naast mij achter het stuur komt zitten. "Ik weet het niet." Zegt hij en hij start de auto.