Serdar(Defne'nin abisi):Abi!Abi güzel abim!(her yeri kanlar içindedir.Etrafında ise beş tane yapılı adam onu tutmaktadır)Vermicem mi dedim!Vericem valahi vericem.
O sırada umutsuz umutsuz Defne,oradan geçmektedir.
Serdar:Borcum borç!Bulucam vericem.(Bunun üzerine aralarından biri Serdar'a yumruk atar)Ahh!(öksürür)
Defne sesin nerden geldiğini anlamaya çalışırken yine aynı adamın abisine kafa attığını görür.
Olduğu yerden resmen uçarak (adam-
ların başkanının)birinin üstüne atlarDefne:Abiiiiiiiiiiii!....Napıyorsunuz ya!Bırakın lan abimi!!!!
Başkan:Allah!Alın lan şunu.
Serdar:Defne!
Defne:Bırakın dedim.(Başkanı boynundan çökertmeye çalışır.Bu sırada abisi bir dayak daha yer,adamlardan biri gelerek patronu Defne'nin elinden kurtarmaya çalışır.)
Defne: Bırak dedim.(abisi dayak yemeye devam ediyordur)
Başkan:(şikayet eder) Solaryuma girmiştim daha yeni.İz kalacak şimdi.
Defne:Bırakın lan abimi!
Başkan:Öf ya uğraştığımız şeylere bak!
Defne:Şimdi mahalleyi başınıza toplarım sizin,görürsünüz siz gününüzü!
Başkanı Defne'den kurtaran adam,
Defne'nin ağzını kapatır.
Başkan patrona telefon açar...Başkan:Alo patron!Bu adamı altına batırıp satmaya kalksak değerini yitirir!
Defne elini işaret parmağını iki yana sallar,konuşmaya çalışır.
Başkan:Böyle bir tip yani.(gülerek)Cebinde 1200 lirası var.
Onu vermeye kalkıyor ya.Bir de kız kardeşi geldi car car car.....aynen aynen.Abisinden daha cabbar bir tip.
Ne yapalım şimdi,ne diyosun?
.....tamam,tamam,oldu tamam.
(Telefonu kapatır,Serdar'a döner)
Elemanı paketliyoruz.(Defne'ye döner)
Hanfendi siz burada kalıyorsunuz.Borcunuz elli bin lira,ama katlana katlana,ödemeye ödemeye olmuş iki yüz bin lira.Defne adama şaşırarak bakar.
Başkan devam eder.Başkan:Süreniz 24 saat.Her şey anlaşıldı mı?Abisini seven parayı bulur.(kocaman bir kahkaha patlattı)
Defne:Seni var ya..
Serdar'ı götürmeye başlarlar.
Defne:Ya napıyorsunuz?
Serdar:Defne!
Defne:Nereye götürüyorsunuz be abimi?Gidemezsiniz lan(tekme atmaya çalıştı ama ıskaladı)
Defne'yi bırakıp arabaya Serdar'ı koymaya başladılar.
ama Defne yine başkanın üstüne fırlayarak boğazını sıkmaya çalıştı.Defne:Bırak dedim.(çığırarak)Bırakk!
Başkanı yine Defne'den ayırdılar.
Başkan: Ablacım!İki yüz bin lirayı getirene abini veriyoruz.
Serdar o sırada arabanın içinden Defne'ye sesleniyordu.
Serdar:Defne..Defne.
Başkan devam etti.
Başkan:Ama ne yapacaksın?Bu adam parayı eder müderse...
Ne yapalım?Biz de çalışanız.
Patron böyle istiyor.Demek ki gırtlağa kadar geldi.Anladın?Böylece Defne'yi bırakıp arabaya atladılar.Defne'nin tüm çabalarına rağmen.
Aralarında son konuşma işte böyle oldu:Defne: Abi!Abi!
Serdar: Defne,Defne!Eve git...kardeşim!
Defne arabanın arkasından bir tekme attı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavisi Eksik Ruh
JugendliteraturBir insandım.Sonra aşık oldum.Daha sonra yıkıldım.Yıkılışım ve ruh sağlığımın sona ermesi,mutluluklarım,ağlamalarım.. Sessiz çığlıklarım.. Mavi kalbim vardı.Gitti.Ruhumun mavisi eksik artık.Çok konuşurdum diye kızardı bana Mavi Kalp.Şimdi gitti,konu...