Mavisi Eksik Ruh

1. BÖLÜM (29)

Defne ayağında topuklu ayakkabılarla oradan oraya yürüyordu.

Defne:Ayyy!Ay belim koptu,yemin ediyorum belim koptu.

Nihan bir kahkaha patlattı.
Defne söylenmeye devam etti.

Defne:Kızım ayaklarımı çok ağrıttı bunlar.

Nihan:Gülümse diyor ha?

Defne:Heıeıe!

Nihan:Evlenene kadar?

Defne sancılar içinde arkadaşının yanına oturdu.

Defne:Evet.

Nihan:Akıllı kadınmış ha..Bana bak,o sana böyle şeyler anlattıkça sen de gel bana anlat.

Defne ağrısı azalsın diye topukları yere dayadı,ayakkabının uçlarını da havaya kaldırdı.

Defne:Yani.. Tamam anlatayım da senin işine yarayacak şeyler değil pek.
Kadın karmakarışık şeyler anlatıyor zaten.

Nihan:Niye!?Salak mıyım ben!?

Defne:(sanki çok önemli bir şey söyleyecek gibi fısıldar)Yok kız,ben de anlamıyorum.

Nihan:Haa.

Defne:Off!Ayağım koptu!Off!

Nihan:E bu ayakkabılar ne olcak böyle?Bunlarla mı gezcen sen bütün gün?

Defne:E alışmam lazım kızım!İş yerinde böyle bunlardan giycekmişiz,öyle düz ayakkabı yasak.
Adam da zaten topuklu ayakkabı giyen kadından mı hoşlanmıyormuş,neymiş!

Nihan:Allah Allah.Topuklu giyen birilerini bulsalarmış o zaman.

Defne:Sorun da bu ya zaten.(ciddileşerek) Ya..bunlar niye bana bu işi teklif ettiler!!!!!????

Nihan:E ara sor kızım..ara sor.

Defne:Ay yok kadın şimdi çok sinirli.
Hiç gerek yok boşver.

Bir yandan da çekirdek çitliyorlardı.

Defne:Hiç sinirlendirmeye gelmiyor.

Defne ayaklarını iyice öne uzatarak ofladı.