Ertesi gün...
Defne:Ya annanem bir yandan,Esra öbür yandan.Benim oturup bir şey düşünmeye fırsatım olmadı ki!Hay ben hangi birine yanıyim ya!Arkadaş bu dertlerin hepsi mi bir anda gelir ya!Hoş,gerçi ne kadar düşünsem de hiçbir fikir iki yüz bin lira değerinde olmayacak.N'apçam ben ya?
...Bana bir mucize lazım.Aman abi ya!
Nihan: Defne!Gidip anneme söyliyim,geçen altın gününden gelen altınları verir herhalde.
Defne:Deli misin sen?!Hayatta olmaz.Annen bizi sopayla kovalar.
Nihan:O da doğru ya.Anamın altınları çocuklarından da kıymetli.
İsmail ise onları dinliyordu.
Sonra bir fikir geldi aklına.
İsmail:Şey,benim arabayı satalım.Oradan da bir şey gelir belki ha?
Nihan: Ya İso bırak,biz onu anca saksı diye satarız.Alınma da.
Defne:(elini İso'ya dayayarak)Sağol be İso.Senin düşünmen yeter be..Ama abimin pisliği için kimseyi bir yükün altına sokamam.Mecbur ben halletcem bu işi..Artık nasıl halletceksem?!
İçini çekti,ayağa kalktı(merdivende oturuyorlardı)
Defne:Ben bir sahilde yürüyeyim.(Üff)
Sakin sakin düşüneyim.(ağlamaklı bir sesle)Hadi görüşürüz.
Ve yürüyerek oradan uzaklaştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavisi Eksik Ruh
Fiksi RemajaBir insandım.Sonra aşık oldum.Daha sonra yıkıldım.Yıkılışım ve ruh sağlığımın sona ermesi,mutluluklarım,ağlamalarım.. Sessiz çığlıklarım.. Mavi kalbim vardı.Gitti.Ruhumun mavisi eksik artık.Çok konuşurdum diye kızardı bana Mavi Kalp.Şimdi gitti,konu...
