Defne,topuklu ayakkabılarıyla bahçeye girdi,minnak bir bahçeydi.
Ama şirin..
Nihan,masadan kahkahalarla Defne'nin ona gelmesini bekliyordu.Nihan:Kızım sen bunlarla kaç saat gezcen?
Defne:(dengede duramadı)Allah!
Az kalsın çayı Nihan'a ve yere dökecekti.Ama Nihan tepsiyi tutarak ona yardım edince,son anda kurtulmuş olundu.Ancak Defne kurtarılamamıştı.
Nihan:Ay anam!
Defne:Ay yandım!
Nihan gülerek tepsiyi masaya koydu.
Çayları da masaya dizdi.Defne:Alışamadım.Yarın iş var alışmam lazım,alışamadım!
İkisi de oturunca,
Nihan:Yarın başlıyorsun ha!
Defne:(dertli dertli)Evet ya.
Ben daha adamı görmedim biliyor musun?Ayyy keşke bugün adamın bir fotoğrafını falan isteseydim ya.Nihan:E şimdi iste kızım.Mesaj falan atsınlar.Olur mu öyle şey ya!
Defne:Ay ne biliyim utandım..
eZilli,kendine koca seçiyormuş gibi.
Zaten kadın her şeyi sır gibi saklıyor.
Aman boşver.Zaten yarın dananın kuyruğu kopcak artık.O sırada kapıda Serdar belirdi.
Serdar:Heh!Burda mısınız?
Nihan:(gülücükler içinde)Heıı,burdayız.
Serdar:Hh.Kızlar..Hanginiz bir kayıntı hazırlar bana?
Nihan:(neşeyle)Ben hallederim.(sonra yüzü geri asıldı)Ne hâle getirmişler çocuğu ya..Serdar?
Serdar:Hıh?
Nihan:Biraz daha iyi misin?(yanağındaki morluklara dokundu)
Serdar:(abartılı bir sesle)Ya,iyiyim ben ya.Abi bana bir şey olmaz,sen ası onları gör.
Nihan tekrar güldü.
Ama Defne yalandan bir güldü ve,Defne: Ay çok komiksin ha!!!Ya peyniri pekmezi akıyormuş,hâlâ şaka yapıyor ya!
Bu sefer Nihan yine şaşkın bakışlarla Serdar'a döndü,tüm duygusallığıyla,
Nihan:Merak ettik seni.
Serdar ise hâlâ sırıtarak,
Serdar:Eksik olmayın..E iyi de,acıktım ben ya hadi!.
Nihan:Hah!Tamam tamam.(yine neşe kapladı)Şu sevdiğin soğanlı menemenimden yapiyim de yine parmaklarını ye.
Serdar:(gülerek)Hadi.
Nihan çıktı,Serdar ise gülerek arkasından bakıyordu.
Defne:Sana bişi diyim mi?
Meraklı gözler, 'evet dinliyorum' der gibi bakıyordu.
Defne:(hayallere bakar gibi bakarak ama ciddi)
Tamm bir ayısın.Gerçekten.Odun..böyle(eliyle havaya bir dikdörtgen çizdi)kalıp halinde.Serdar:Niye ki?
Defne:(içeriyi göstererek) Kız sana burda güzel güzel şeyler söylüyor,
sen ne yapıyorsun!?İş buyuruyorsun!Serdar:Öfff!Çok konuşma fazla.
Defne:Aman iyi be..(fısıldarcasına)
Sevimsiz!Serdar:Hem sen onu bunu bırak da,
cillop gibi işe girmişsin.Nedir mevzu?Defne:(içini çekerek)Seni hiç ilgilendirmeyen mevzular canım.
Serdar:Hmm!!!
Defne,çayından bir yudum aldı.
Serdar:(sonunda ciddileşerek) Defne!!
Defne:Hıh!?
Serdar, Defne'nin yanına geçti.(önceden karşısındaydı)
Serdar:Sağol ya.(Defne'den cevap gelmeyince,)yani..oradayken dedim ki kendi kendime "Oğlum,yolun sonuna geldin.Buradan çıkış yok." İpten aldın beni.Sağol.
Defne:(sanki çok önemsiz bir olay gibi) Tamam ya..öyle şey yapma.
Geçti gitti işte tamam.Serdar:Ya tamam işte...hani konuşamadık ya.
Defne:(sırtına pat pat vurarak)Ya tamam geçti gitti işte.
Serdar:Ya...
Defne:Ya tamam hadi gel(gülerek sarıldı)Tamam uzatma.
İkisinin neşesi de yerine gelmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavisi Eksik Ruh
Teen FictionBir insandım.Sonra aşık oldum.Daha sonra yıkıldım.Yıkılışım ve ruh sağlığımın sona ermesi,mutluluklarım,ağlamalarım.. Sessiz çığlıklarım.. Mavi kalbim vardı.Gitti.Ruhumun mavisi eksik artık.Çok konuşurdum diye kızardı bana Mavi Kalp.Şimdi gitti,konu...