1. BÖLÜM (33)

64 5 0
                                    

Defne,topuklu ayakkabılarıyla bahçeye girdi,minnak bir bahçeydi.
Ama şirin..
Nihan,masadan kahkahalarla Defne'nin ona gelmesini bekliyordu.

Nihan:Kızım sen bunlarla kaç saat gezcen?

Defne:(dengede duramadı)Allah!

Az kalsın çayı Nihan'a ve yere dökecekti.Ama Nihan tepsiyi tutarak ona yardım edince,son anda kurtulmuş olundu.Ancak Defne kurtarılamamıştı.

Nihan:Ay anam!

Defne:Ay yandım!

Nihan gülerek tepsiyi masaya koydu.
Çayları da masaya dizdi.

Defne:Alışamadım.Yarın iş var alışmam lazım,alışamadım!

İkisi de oturunca,

Nihan:Yarın başlıyorsun ha!

Defne:(dertli dertli)Evet ya.
Ben daha adamı görmedim biliyor musun?Ayyy keşke bugün adamın bir fotoğrafını falan isteseydim ya.

Nihan:E şimdi iste kızım.Mesaj falan atsınlar.Olur mu öyle şey ya!

Defne:Ay ne biliyim utandım..
eZilli,kendine koca seçiyormuş gibi.
Zaten kadın her şeyi sır gibi saklıyor.
Aman boşver.Zaten yarın dananın kuyruğu kopcak artık.

O sırada kapıda Serdar belirdi.

Serdar:Heh!Burda mısınız?

Nihan:(gülücükler içinde)Heıı,burdayız.

Serdar:Hh.Kızlar..Hanginiz bir kayıntı hazırlar bana?

Nihan:(neşeyle)Ben hallederim.(sonra yüzü geri asıldı)Ne hâle getirmişler çocuğu ya..Serdar?

Serdar:Hıh?

Nihan:Biraz daha iyi misin?(yanağındaki morluklara dokundu)

Serdar:(abartılı bir sesle)Ya,iyiyim ben ya.Abi bana bir şey olmaz,sen ası onları gör.

Nihan tekrar güldü.
Ama Defne yalandan bir güldü ve,

Defne: Ay çok komiksin ha!!!Ya peyniri pekmezi akıyormuş,hâlâ şaka yapıyor ya!

Bu sefer Nihan yine şaşkın bakışlarla Serdar'a döndü,tüm duygusallığıyla,

Nihan:Merak ettik seni.

Serdar ise hâlâ sırıtarak,

Serdar:Eksik olmayın..E iyi de,acıktım ben ya hadi!.

Nihan:Hah!Tamam tamam.(yine neşe kapladı)Şu sevdiğin soğanlı menemenimden yapiyim de yine parmaklarını ye.

Serdar:(gülerek)Hadi.

Nihan çıktı,Serdar ise gülerek arkasından bakıyordu.

Defne:Sana bişi diyim mi?

Meraklı gözler, 'evet dinliyorum' der gibi bakıyordu.

Defne:(hayallere bakar gibi bakarak ama ciddi)
Tamm bir ayısın.Gerçekten.Odun..böyle(eliyle havaya bir dikdörtgen çizdi)kalıp halinde.

Serdar:Niye ki?

Defne:(içeriyi göstererek) Kız sana burda güzel güzel şeyler söylüyor,
sen ne yapıyorsun!?İş buyuruyorsun!

Serdar:Öfff!Çok konuşma fazla.

Defne:Aman iyi be..(fısıldarcasına)
Sevimsiz!

Serdar:Hem sen onu bunu bırak da,
cillop gibi işe girmişsin.Nedir mevzu?

Defne:(içini çekerek)Seni hiç ilgilendirmeyen mevzular canım.

Serdar:Hmm!!!

Defne,çayından bir yudum aldı.

Serdar:(sonunda ciddileşerek) Defne!!

Defne:Hıh!?

Serdar, Defne'nin yanına geçti.(önceden karşısındaydı)

Serdar:Sağol ya.(Defne'den cevap gelmeyince,)yani..oradayken dedim ki kendi kendime "Oğlum,yolun sonuna geldin.Buradan çıkış yok." İpten aldın beni.Sağol.

Defne:(sanki çok önemsiz bir olay gibi) Tamam ya..öyle şey yapma.
Geçti gitti işte tamam.

Serdar:Ya tamam işte...hani konuşamadık ya.

Defne:(sırtına pat pat vurarak)Ya tamam geçti gitti işte.

Serdar:Ya...

Defne:Ya tamam hadi gel(gülerek sarıldı)Tamam uzatma.

İkisinin neşesi de yerine gelmişti.

Mavisi Eksik RuhHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin