Mavisi Eksik Ruh

1. BÖLÜM (37)

Ertesi gün,erken saatlerde...

Ömer çoğu sabah yaptığı gibi kürek çekiyordu.

Defne ise alarmın sesiyle daha yeni kalkmıştı.Hızla yerinden fırladı.
Ayakkabılarını ve kıyafetlerini seçti,
sonra bir şey hatırlayarak kıyafetleri giymeden geri bırakıp hızla merdivenlerden aşağı indi.

Defne:Ay geç kaldım.Allah'ım çok geç kaldım.

Türkan Hanım ise sabahın köründe koşturan Defne'yi görünce,

Türkan:Ne oldu kızım?Nereye geç kaldın?

Defne:Annane dur.

Defne ayakkabılarını giydi,bir yandan da,

Defne:Geç kaldım,valla çok geç kaldım.

Evden çıktı,pijamalarıyla İsmail'lin evine doğru koşmaya başladı.
Neredeyse düşecekti.

Defne:İsoo....İso!

Kapıyı pat pat tıklamaya başladı.

Defne:İso.. İso..Ya uyansana be!

Kapı açıldı.Gözlerini bile açamayan uykulu ve kızgın bir şekilde,

İsmail:Ne oldu ki sabah sabah!?Defocum!

Defne: Ya beni işe bırakman lazım İso.Benim dolduracak vaktim falan kalmadı,ben çok geç kaldım.

İsmail:İyi tamam. (İçeri ilerledi)
Üstümü değiştirip geliyorum.

Defne:Tamam.Çabuk hazırlan ama.
Bak daha ben hazırlancam ha,çabuk ol.

Tekrar eve doğru koşturmaya başladı.
Bir yandan da,

Defne:Çabuk ol.

demeden duramadı.
Tekrar eve geldiğinde yine pat pat kapıyı çaldı.Türkan Hanım koşarak kapıyı açtı,bir yandan bağırarak,

Türkan:Kızım n'oluyo?AA!

Defne:(ayakkabısını çıkarırken)Annane,İsmail'e gittim..şey akpilimi doldurdum...İsmail götürcek beni işe.

Türkan:(Defne merdivenlerden çıkarken)Namazımı daha yeni kıldım.
Bu saatte nereye?

Defne:Ay bu iş böyle annane!Tutma beni çıkmam lazım!(diyerek yukarı
doğru çıkmaya devam etti)

Makyajını yaptı(pek de yakıştı),
sonra göz kapayıp açıncaya kadar çıkmıştı bile.

Türkan:(kapı kapandıktan sonra arkasından seslendi)Allah'a emanet ol kızım.