Yeni bir hikayeye başladım fakat henüz yayınlamadım. Önce bu hikayeyi bitirmek istiyorum. Umarım gaza gelip de paylaşmam. Yeni hikayem nedense çok hoşuma gitti.
Bende ayrı bir manyağım galiba. Kendi hikayemi beğeniyorum.😂😂
Neyse...
Bu bölümü gözden geçiremedim yazım veya mantık hatası varsa lütfen uyarınca😀😀
Keyifli okumalar;
Görevliler hemen ambulanstan inip sedyeyi getirdiler. Biri babamın ayaklarından diğeride koltuk altından tutup yerden biraz havalandırıp sedyeye bıraktılar. Tekerlekli sedyeyi ambulansa doğru itip dikkatli bir şekilde yerleştirdiler. Bende arka tarafa bindim ve kapıyı kapattılar. Anıl da ön tarafta şoförün yanına oturdu. Hemşire babamın ağzına oksijen maskesini takıp gömleğinin ilk üç düğmesini açtı.
"Yaşıyor mu?" Elimin tersiyle yüzümdeki yaşları silip babamın ellerini avuçlarıma hapsettim. Hemşire cevap vermeyip işine devam etti. Bir kaç defa kalp masajı yaptı ve algılayamadığım başka şeyler...
"Bir daha bırakamazsın beni. Ne olur dayan."
Ambulans durdu ve arka kapı açıldı. Sedyeyi ambulanstan çıkarıp seri şekilde hastaneye yöneldiler. Sedyenin etrafı beyaz ve yeşil önlüklü insanlar sardı.
"Anıl." Dedim bakışımı ona çevirerek.
"Ölmesin."
"Ölmeyecek." Dedi o da babama bakarak.
"Ameliyathaneyi hazırlayın." Diye bağırdı bir doktor. Daha sonra babamı ameliyathaneye götürüp kapıyı kapattılar.
"Anıl." Gidip kollarımı Anıl'ın beline sardım. Alnımı omuzuna yaslayıp göz yaşlarımı gömleğine akıttım. O da bir elini boynuma diğer elinide saçlarıma koydu. Saçlarıma ufak ufak öpücükler kondurup sankinleştirmeye çalıştı.
"Kuralları çiğniyoruz yetimhane gülü." Dedi Anıl.
"Kuralların canı cehenneme." Deyip biraz daha sıkı sarıldım.
"Gömleğim sümük olacak."
"Olsun, yıkarsın." Deyip burnumu çektim.
"Okulu ektik."
"Okulunda canı cehenneme." Omuzlarının kıpırdayışından gülümsediğini anladım.
"Biraz daha iyi misin?"
Olumsuz anlamda başımı salladım.
"Oturalım mı?"
"Hı..Hı.." ondan ayrılıp ameliyathanenin yanında yanyana sabitlenmiş sandalyelerden birine oturdum. Oda sağımdakine oturdu. Dirseğimi dizlerime yaslayıp yüzümü avuçlarımın içine gizledim. Anıl elini omuzuma atıp beni kendine doğru çekti. Başımı omuzuna yaslayıp kollarıyla sımsıkı sarıldı.
★★★
Normalde su gibi akıp giden zaman bir türlü geçmek bilmedi. Akreple yelkovan bir birine küsüp zamanı durdurmuşlar sanki.
Sonunda ameliyathanenin kapısı açıldı. Korku ve umutla yerimden kalktım. Çıkan doktorun önünde durdum.
"Babam nasıl?"
"Hastanın neyi oluyorsunuz?" Adama tuhaf tuhaf bakıp Anıla döndüm. Anıla 'bu adamın aklında zoru var. Kesin babamı öldürmüştür.' bakışı attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YETİMHANE GÜLÜ VE PİS SERSERİ
Chick-Lit"Işığınla karanlığımı yok ediyorsun" diye haykırdı adam. kız ürkerek bir iki adım geri gitti. "Asıl sen, karanlığınla ışığımı söndürüyorsun." dedi genç kız hırsla. Genç adam bir kaç adımda kıza yanaşıp onu kendisi ve duvar arasına kıstırdı. "Hayır...
